ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:
Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: เมษายน 11, 2020, 07:01:29 am »

ชีวิตใช้เวลามาเนิ่นนาน
พ้นวันผ่านเรัยนรู้ข้อสงสัย
สติปัญญาบ่มเพาะกันไป
สิ้นหายใจเมื่อไหร่จึงรู้เอง

ทุกข์สลับสับเปลี่ยนมากหรือน้อย
ทุกข์มาบ่อยจิตใจโดนข่มเหง
ทุกข์ไม่พ้นยึดตนคนระเลง
ทุกข์จนเซ็งโง่เง่าเต่าล้านปี
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: มีนาคม 28, 2019, 09:34:10 pm »

ลองลองดู รู้ไหม ใครหนอคิด
มองมองจิต เห็นไหม ใครหนอหลง
ตรองตรองใจ ทันไหม ใครหนอ..งง
ไปไปตรง สงสัย อย่าได้มี
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: ตุลาคม 23, 2016, 07:53:24 pm »

พ่อทำดี...มากล้น...เกินบรรยาย
น่าใจหาย...พ่อไป...ให้หวั่นไหว
ย้อนความดี...พ่อทำ...เป็นแรงใจ
รอยพ่อให้...มุ่งมั่น...หมั่นทำดี

พ่อเหน็ดเหนื่อย...ไม่ท้อ...สู้ด้วยใจ
เมตตาให้...ประชา...นั้นสุขี
ทุ่มทั้งใจ...ทั้งกาย...แลกชีวี
เพราะพ่อนี้...เมตตา...ห่วงปวงชน

แม้จากลา...ความดี...นั้นยังอยู่
ผุดให้ดู...เป็นบุญ...เป็นเหตุผล
ทำสิ่งใด...ย่อมได้...ในบัดดล
เป็นวังวน...เป็นธรรม...เช่นนี้แล
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: มิถุนายน 27, 2016, 02:37:16 am »

อิ อิ อิ แอบ มาส่อง  :45:
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: มิถุนายน 24, 2016, 06:36:42 am »

ทุกข์เพราะมีตัวตนเราคิด
คิดเพราะจำสิ่งต่างๆอดีตปัจจุบัน
จำเปรียบเทียบอดีตปัจจุบัน
เกิดโลภโกรธหลงให้เป็นทุกข์
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: พฤษภาคม 12, 2013, 05:50:00 am »

ยังยึดมั่น ถือมั่น ในตัวตน
ยังคงวน และเวียน น่าสงสาร
ยังไม่รู้ ยังโง่ มาเนิ่นนาน
ยังคงสาน ไม่เห็น ความเป็นจริง

จะคงยัง อย่างนี้ อีกนานไหม
จะถามใจ ให้คิด สิ่งใดสิง
จะหลงกล มายา หรือหยุดนิ่ง
จะเห็นจริง ในจริง ไร้สิ่งใด
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: พฤษภาคม 07, 2013, 05:33:05 pm »

เมื่อผ่านไป ยังคงจำ นำมาคิด
ยังยึดติด มีตัวตน น่าสงสาร
หลงสร้างเรื่อง เฟื่องฟุ้งหา แค่วันวาน
คงเนิ่นนาน สานไปต่อ ยาวยืดไกล

ยังไม่ถึง ก็คิดก่อน หวังโน่นนี่
อยากให้ดี ได้ดังใจ สมองไหล
มัวสร้างทุกข์ เป็นแต่ทุกข์ ไม่ใช่ใคร
เรานี่ไง สร้างให้เหตุ เป็นตัวตน

เพราะไม่รู้ จมกับสิ่ง มายาหยาบ
เหมือนถูกสาป เพราะเป็นกรรม มันส่งผล
หากทำดี มีศีลธรรม หมั่นฝึกฝน
รู้อดทน ใช้สติ ได้ปัญญา
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: สิงหาคม 16, 2011, 06:26:44 pm »

วนมาอีกเป็นอย่างนี้เนิ่นนานนัก
อุปสรรคหลายหลากล้นวนเข้าหา
สู้ฝ่าฟันผันแปรเปลี่ยนกาลเวลา
ความจริงมาปัจจุบันรู้ให้ทัน...

ทั้งอดีตตามหลอกหลอนวอนให้เห็น
ให้ใจเย็นอนาคตอย่าสับสน...
อย่าคาดสูงให้พอดีไร้กังวล...
ไม่เปปนปรุงมายาหลอกใจตัว...


ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: กรกฎาคม 04, 2011, 04:57:39 am »

วนกลับมา...หาอีกครั้ง...พลั้งพลาดอีก
ด้วยเพราะปีก...ไม่แข็งแรง...แซงไม่ไหว
อีกทั้งใจ...ยังไม่แกร่ง...แหว่งโหว่ไป
แต่ยังไง...ไม่ย่อท้อ...เพียรต่อไป
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: พฤษภาคม 20, 2011, 05:03:37 am »

ย้อนกลับมา..ดูตน..ดีที่สุด
รู้จักหยุด..เป็นไป..เชิงสร้างสรรค์
เพียงแค่รู้..เข้าใจ..เพียงรู้ทัน
ความจริงนั้น..ผันผ่าน..เลยผ่านไป