ข้อความโดย: โลกส่วนตัว
« เมื่อ: สิงหาคม 09, 2010, 07:55:11 pm »ถ้าจะรัก... ต้องยอมโยนเปลือกข้างนอกของเราออกไป
ต้องไม่ปลอมตัว ต้องไม่ใส่หน้ากาก
จริงๆไม่ต้องสวยงามมาก แต่ต้องมีตัวตนแท้ๆของเราฉายอยู่อย่างจริงใจ
ในทางกลับกัน... อย่าคาดหวังที่จะได้เจอคนที่สวยงามเกินจริง
เพราะโลกใบนี้ไม่มีให้หาอยู่แล้ว
แม้แต่กระดาษแผ่นเดียวยังมีสองด้าน
แม้แต่มือของเรายังมีหน้าหลัง
แม้แต่หัวใจยังมีสี่ห้อง
แม้แต่ดวงตายังมีสองข้าง
แม้แต่หูของเรายังมีสองข้าง
เมื่อโลกนี้มีสรรพสิ่งมากกว่าหนึ่งด้าน
เหมือนจะเตือนเราอยู่ในทีให้มองสรรพสิ่งอย่างชั่งใจ
ไตร่ตรอง และมองทุกมุมที่มี
ดังนั้นความรักก็มีหลักคิดหลักเข้าใจเหมือนกัน
นานเท่าไร
เรื่องของความรักก็เป็นเรื่องซ้ำๆไม่เคยเปลี่ยน
ผ่านมากี่ชั่วอายุคนก็ยังมีน้ำตาให้เห็น มีเสียงหัวเราะให้เชยชม
มีรักสามเส้า สี่เส้า เป็นเรื่องธรรมดา
เธอต้องถอยหลังออกมา และมองสรรพสิ่งด้วยความเข้าใจ
มองไม่ต้องทุกด้านที่มีก็ได้ แต่มองมากกว่าด้านเดียวที่เธออยากจะมองด้วย
มองเรื่องที่เธอไม่อยากจะเจอจะพบด้วย
เธอไม่จำเป็นต้องเจอสิ่งดีดีในชีวิตเสมอ
แต่ถ้าเธอเข้าใจสิ่งร้ายๆที่ผ่านมาในชีวิตบ้าง มีสติ ก็พอแล้ว
เมื่อคุณยอมรับใครบางคนในตัวตนและสิ่งที่เขาเป็น
คุณจะประหลาดใจเมื่อเขาดีกว่าที่คุณคาดหวังไว้มาก
ถ้าคุนรักก็ต้องยอมรับทั้งข้อดีและข้อเสียของเขาได้
คุณจะได้รับรู้ว่าคน ๆ หนึ่งมีความหมายกับคุณมากเพียงไร
ก็เมื่อคุณตื่นขึ้นและพบว่าคุณได้สูญเสียใครคนนั้น ที่คุณเคยคิดว่า
ไม่มีความหมายกับคุณเลย ไปเสียแล้ว
สำหรับสิ่งที่คุณอาจจะคิดหลบหนี แต่หัวใจคุณเก็บมันไว้ตลอดเวลา
การปล่อยมันไปไม่ใช่เรื่องง่าย แต่จะเหนี่ยวรั้งไว้ก็ยากเย็น
ความเข้มแข็งไม่ได้วัดที่ว่าสามารถเหนี่ยวรั้งมันไว้
แต่อยู่ที่สามารถปล่อยมันไปต่างหาก
ผู้ชายพร้อมที่จะเสียสละความรักเพื่อจะได้ปกครองโลก
แต่ผู้หญิงพร้อมที่จะตัดใจจากโลกเพื่อที่จะได้อยู่กับคนที่มีค่าพอให้เสียสละ
มันปวดใจเมื่อได้เห็นคนที่คุณรักมีความสุขอยู่กับคนอื่น
แต่มันจะเจ็บปวดกว่าที่ได้รู้ว่าเขาไม่มีความสุขเลยเมื่ออยู่กับคุณ
ความรัก ไม่จำเป็นต้องตามหา ถึงเวลามันก็มาเอง
ถ้ายิ่งตามก็ยิ่งหาไม่เจอ
ถ้าหากคุยกระหายอยากจะเจอ คุณก็อาจกลายเป็นคนที่มีคุณค่าลดลง
และถ้าหากวันที่ตัวจริงซึ่งเป็นคนที่ใช่ ของคุณปรากฎแล้ว
คุณอาจเสียเขาไปเพราะเขามองไม่เห็นคุณค่าที่ควรจะมีจากคุณ
เพราะ คุณได้แจกให้คนใครต่อใครหลายคนจนแทบจะไม่มีแล้ว ....
ต้องไม่ปลอมตัว ต้องไม่ใส่หน้ากาก
จริงๆไม่ต้องสวยงามมาก แต่ต้องมีตัวตนแท้ๆของเราฉายอยู่อย่างจริงใจ
ในทางกลับกัน... อย่าคาดหวังที่จะได้เจอคนที่สวยงามเกินจริง
เพราะโลกใบนี้ไม่มีให้หาอยู่แล้ว
แม้แต่กระดาษแผ่นเดียวยังมีสองด้าน
แม้แต่มือของเรายังมีหน้าหลัง
แม้แต่หัวใจยังมีสี่ห้อง
แม้แต่ดวงตายังมีสองข้าง
แม้แต่หูของเรายังมีสองข้าง
เมื่อโลกนี้มีสรรพสิ่งมากกว่าหนึ่งด้าน
เหมือนจะเตือนเราอยู่ในทีให้มองสรรพสิ่งอย่างชั่งใจ
ไตร่ตรอง และมองทุกมุมที่มี
ดังนั้นความรักก็มีหลักคิดหลักเข้าใจเหมือนกัน
นานเท่าไร
เรื่องของความรักก็เป็นเรื่องซ้ำๆไม่เคยเปลี่ยน
ผ่านมากี่ชั่วอายุคนก็ยังมีน้ำตาให้เห็น มีเสียงหัวเราะให้เชยชม
มีรักสามเส้า สี่เส้า เป็นเรื่องธรรมดา
เธอต้องถอยหลังออกมา และมองสรรพสิ่งด้วยความเข้าใจ
มองไม่ต้องทุกด้านที่มีก็ได้ แต่มองมากกว่าด้านเดียวที่เธออยากจะมองด้วย
มองเรื่องที่เธอไม่อยากจะเจอจะพบด้วย
เธอไม่จำเป็นต้องเจอสิ่งดีดีในชีวิตเสมอ
แต่ถ้าเธอเข้าใจสิ่งร้ายๆที่ผ่านมาในชีวิตบ้าง มีสติ ก็พอแล้ว
เมื่อคุณยอมรับใครบางคนในตัวตนและสิ่งที่เขาเป็น
คุณจะประหลาดใจเมื่อเขาดีกว่าที่คุณคาดหวังไว้มาก
ถ้าคุนรักก็ต้องยอมรับทั้งข้อดีและข้อเสียของเขาได้
คุณจะได้รับรู้ว่าคน ๆ หนึ่งมีความหมายกับคุณมากเพียงไร
ก็เมื่อคุณตื่นขึ้นและพบว่าคุณได้สูญเสียใครคนนั้น ที่คุณเคยคิดว่า
ไม่มีความหมายกับคุณเลย ไปเสียแล้ว
สำหรับสิ่งที่คุณอาจจะคิดหลบหนี แต่หัวใจคุณเก็บมันไว้ตลอดเวลา
การปล่อยมันไปไม่ใช่เรื่องง่าย แต่จะเหนี่ยวรั้งไว้ก็ยากเย็น
ความเข้มแข็งไม่ได้วัดที่ว่าสามารถเหนี่ยวรั้งมันไว้
แต่อยู่ที่สามารถปล่อยมันไปต่างหาก
ผู้ชายพร้อมที่จะเสียสละความรักเพื่อจะได้ปกครองโลก
แต่ผู้หญิงพร้อมที่จะตัดใจจากโลกเพื่อที่จะได้อยู่กับคนที่มีค่าพอให้เสียสละ
มันปวดใจเมื่อได้เห็นคนที่คุณรักมีความสุขอยู่กับคนอื่น
แต่มันจะเจ็บปวดกว่าที่ได้รู้ว่าเขาไม่มีความสุขเลยเมื่ออยู่กับคุณ
ความรัก ไม่จำเป็นต้องตามหา ถึงเวลามันก็มาเอง
ถ้ายิ่งตามก็ยิ่งหาไม่เจอ
ถ้าหากคุยกระหายอยากจะเจอ คุณก็อาจกลายเป็นคนที่มีคุณค่าลดลง
และถ้าหากวันที่ตัวจริงซึ่งเป็นคนที่ใช่ ของคุณปรากฎแล้ว
คุณอาจเสียเขาไปเพราะเขามองไม่เห็นคุณค่าที่ควรจะมีจากคุณ
เพราะ คุณได้แจกให้คนใครต่อใครหลายคนจนแทบจะไม่มีแล้ว ....