ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: สิงหาคม 18, 2010, 12:54:10 am »
ผมไม่เคยรับเช็คเลยครับ เช็คเป็นไงนะ อยากเห็นจัง.. ผมเห็นเป็นเหรียญซะเยอะครับ 555+ขอบคุณครับพี่หนุ่ม
ขอให้ศรัทธาในความดี ตราบใดที่หัวใจยังมีธรรมะ ธรรมะในใจเราจะส่งเสริมความดีให้คงไว้ซึ่งศรัทธา..
ข่าว:
เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"
ผมไม่เคยรับเช็คเลยครับ เช็คเป็นไงนะ อยากเห็นจัง.. ผมเห็นเป็นเหรียญซะเยอะครับ 555+ขอบคุณครับพี่หนุ่ม
ข้อความโดย: ดอกโศก
« เมื่อ: สิงหาคม 17, 2010, 08:51:12 pm »ต่อจากนี้ไป...ขอเป็นเงินสดค่ะ ไม่รับเช็ค
ข้อความโดย: sithiphong
« เมื่อ: สิงหาคม 17, 2010, 07:15:32 pm »รู้ทันกฎหมาย - รับเช็คคนอื่น
เมื่อวันที่ลูกหนี้ไม่มีเงินสดให้ และเสนอจ่ายเป็นเช็ค จะปฏิเสธไม่ยอมรับก็กระไร มันน่าจะดีกว่าไม่มีอะไรในกำมือ
เช็คเป็นตราสารทางกฎหมายที่ใช้ในการรับเงินจากธนาคารที่ออกเช็ค โดยคนสั่งจ่ายเป็นคนมีบัญชีอยู่ที่ธนาคารแห่งนั้น ชื่อก็ออกชัดเจนว่าสั่งจ่าย ความหมายก็คือการสั่งให้ธนาคารจ่ายเงินให้ ธนาคารก็ต้องทำตามคำสั่งเพราะเป็นข้อผูกพันที่ตกลงกันไว้ แต่ใช่จะทำตามคำสั่งตะพึดตะพือไป หากเงินในบัญชีของผู้สั่งจ่ายไม่มีเงินหรือมีไม่พอ ธนาคารก็ไม่อาจจ่ายให้ได้ และคนที่ถือเช็คนั้นไว้ก็ไม่อาจเอาเรื่องกับธนาคารได้ เพราะธนาคารไม่ได้ประกันว่าคนสั่งจ่ายจะมีเงินให้หรือไม่ เป็นเรื่องระหว่างคนสั่งจ่ายกับคนรับเช็คที่จะต้องเช็คบิลกันต่อไป โดยกฎหมายให้มีสิทธิเรียกร้องฟ้องเอาเงินตามเช็คจากคนสั่งจ่ายได้ ยิ่งถ้าการออกเช็คโดยรู้อยู่แก่ใจว่าเงินไม่มีให้ เป็นเจตนาให้เช็คเด้งเมื่อไร คนสั่งจ่ายก็อาจเข้าซังเตได้ในฐานที่ผิดกฎหมายในทางอาญา...รับเช็คจึงดีกว่าไม่ได้อะไรไว้ในมือ
แต่แทนที่ลูกหนี้จะนำเช็คของตนมาจ่าย กลับนำเช็คของคนอื่นมาให้ เจ้าหนี้ก็อาจมีลังเลใจ จะรับดีหรือไม่ จะเป็นอันตรายทางกฎหมายแก่ตัวหรือเปล่า ใครสั่งจ่ายในเช็คก็ไม่รู้ หรือรู้ว่าเป็นใครแต่ไม่รู้จักกันสักหน่อย เกิดเช็คเด้งขึ้นมาจะไปตามหาต๋อยที่ไหน แล้วจะฟ้องร้องได้หรือเปล่า เพราะเรากับเขาไม่รู้จักกัน ฟ้องร้องไป คนสั่งจ่ายขอถามสักคำว่าเรากับเขาเป็นหนี้กันตั้งแต่เมื่อไหร่ ถึงบังอาจมาฟ้องร้องเรียกเงินตามเช็คจากเขาได้ ครั้นจะไม่รับเช็คไว้ ลูกหนี้ก็บอกไม่มีอะไรจะจ่าย จะรับไว้ก็กลัวจะกลายเป็นเพียงกระดาษแผ่นหนึ่งเท่านั้น หรือคนที่สั่งจ่ายในเช็คอาจมีเครดิตน่าเชื่อถือกว่าลูกหนี้ก็ได้ เพียงแต่จะรู้ได้อย่างไรว่าคนสั่งจ่ายกับลูกหนี้เราเขามีหนี้ผูกพันกันมาแต่หนไหน ลูกหนี้ถึงได้เช็คไว้ในมือ หรือทำไมลูกหนี้ไม่นำเช็คไปเรียกเก็บเงินจากธนาคารเสียก่อนค่อยนำเงินสดเป็นก้อนมาชำระให้เรา
คิดไปได้ร้อยแปดพันเก้า ตกลงจะเอาหรือไม่เอาเช็คไว้ คำตอบก็ยังคงเป็นรับได้ เรียกร้องได้ ตามกฎหมายในหลักการไม่ต้องสนใจหรือกังวลว่าลูกหนี้จะมีหนี้อย่างไร หากรับเช็คไว้ก็ถือว่าเป็นผู้ทรงเช็คโดยชอบ ย่อมนำไปเรียกเก็บจากธนาคารได้ เช็คเด้งเมื่อไหร่ก็เรียกร้องเอาจากคนสั่งจ่ายได้โดยไม่ต้องไปมีหนี้ผูกพันกับคนสั่งจ่ายในเช็ค
เมื่อเป็นอย่างนี้ก็อย่าได้มีกังขาว่าเช็คที่เราออกไปจะตกไปอยู่ในความครอบครองของผู้ใดนอกจากคนที่เราสั่งจ่ายส่งมอบให้
ต้องจำใส่ใจว่า เมื่อได้สั่งจ่ายเช็คไป ก็ต้องผูกพันให้เช็คนั้นรับเงินได้ตามเช็คนั้น ไม่ว่ามันจะตกอยู่กับใคร เมื่อลูกหนี้นำเช็คของคนอื่นมาชำระหนี้ให้ กฎหมายก็ให้ความคุ้มครอง
ที่มา คมชัดลึก
ประจำวันที่ 7 สิงหาคม 2551
http://icare.kapook.com/caution.php?ac=detail&s_id=64&id=323
เมื่อวันที่ลูกหนี้ไม่มีเงินสดให้ และเสนอจ่ายเป็นเช็ค จะปฏิเสธไม่ยอมรับก็กระไร มันน่าจะดีกว่าไม่มีอะไรในกำมือ
เช็คเป็นตราสารทางกฎหมายที่ใช้ในการรับเงินจากธนาคารที่ออกเช็ค โดยคนสั่งจ่ายเป็นคนมีบัญชีอยู่ที่ธนาคารแห่งนั้น ชื่อก็ออกชัดเจนว่าสั่งจ่าย ความหมายก็คือการสั่งให้ธนาคารจ่ายเงินให้ ธนาคารก็ต้องทำตามคำสั่งเพราะเป็นข้อผูกพันที่ตกลงกันไว้ แต่ใช่จะทำตามคำสั่งตะพึดตะพือไป หากเงินในบัญชีของผู้สั่งจ่ายไม่มีเงินหรือมีไม่พอ ธนาคารก็ไม่อาจจ่ายให้ได้ และคนที่ถือเช็คนั้นไว้ก็ไม่อาจเอาเรื่องกับธนาคารได้ เพราะธนาคารไม่ได้ประกันว่าคนสั่งจ่ายจะมีเงินให้หรือไม่ เป็นเรื่องระหว่างคนสั่งจ่ายกับคนรับเช็คที่จะต้องเช็คบิลกันต่อไป โดยกฎหมายให้มีสิทธิเรียกร้องฟ้องเอาเงินตามเช็คจากคนสั่งจ่ายได้ ยิ่งถ้าการออกเช็คโดยรู้อยู่แก่ใจว่าเงินไม่มีให้ เป็นเจตนาให้เช็คเด้งเมื่อไร คนสั่งจ่ายก็อาจเข้าซังเตได้ในฐานที่ผิดกฎหมายในทางอาญา...รับเช็คจึงดีกว่าไม่ได้อะไรไว้ในมือ
แต่แทนที่ลูกหนี้จะนำเช็คของตนมาจ่าย กลับนำเช็คของคนอื่นมาให้ เจ้าหนี้ก็อาจมีลังเลใจ จะรับดีหรือไม่ จะเป็นอันตรายทางกฎหมายแก่ตัวหรือเปล่า ใครสั่งจ่ายในเช็คก็ไม่รู้ หรือรู้ว่าเป็นใครแต่ไม่รู้จักกันสักหน่อย เกิดเช็คเด้งขึ้นมาจะไปตามหาต๋อยที่ไหน แล้วจะฟ้องร้องได้หรือเปล่า เพราะเรากับเขาไม่รู้จักกัน ฟ้องร้องไป คนสั่งจ่ายขอถามสักคำว่าเรากับเขาเป็นหนี้กันตั้งแต่เมื่อไหร่ ถึงบังอาจมาฟ้องร้องเรียกเงินตามเช็คจากเขาได้ ครั้นจะไม่รับเช็คไว้ ลูกหนี้ก็บอกไม่มีอะไรจะจ่าย จะรับไว้ก็กลัวจะกลายเป็นเพียงกระดาษแผ่นหนึ่งเท่านั้น หรือคนที่สั่งจ่ายในเช็คอาจมีเครดิตน่าเชื่อถือกว่าลูกหนี้ก็ได้ เพียงแต่จะรู้ได้อย่างไรว่าคนสั่งจ่ายกับลูกหนี้เราเขามีหนี้ผูกพันกันมาแต่หนไหน ลูกหนี้ถึงได้เช็คไว้ในมือ หรือทำไมลูกหนี้ไม่นำเช็คไปเรียกเก็บเงินจากธนาคารเสียก่อนค่อยนำเงินสดเป็นก้อนมาชำระให้เรา
คิดไปได้ร้อยแปดพันเก้า ตกลงจะเอาหรือไม่เอาเช็คไว้ คำตอบก็ยังคงเป็นรับได้ เรียกร้องได้ ตามกฎหมายในหลักการไม่ต้องสนใจหรือกังวลว่าลูกหนี้จะมีหนี้อย่างไร หากรับเช็คไว้ก็ถือว่าเป็นผู้ทรงเช็คโดยชอบ ย่อมนำไปเรียกเก็บจากธนาคารได้ เช็คเด้งเมื่อไหร่ก็เรียกร้องเอาจากคนสั่งจ่ายได้โดยไม่ต้องไปมีหนี้ผูกพันกับคนสั่งจ่ายในเช็ค
เมื่อเป็นอย่างนี้ก็อย่าได้มีกังขาว่าเช็คที่เราออกไปจะตกไปอยู่ในความครอบครองของผู้ใดนอกจากคนที่เราสั่งจ่ายส่งมอบให้
ต้องจำใส่ใจว่า เมื่อได้สั่งจ่ายเช็คไป ก็ต้องผูกพันให้เช็คนั้นรับเงินได้ตามเช็คนั้น ไม่ว่ามันจะตกอยู่กับใคร เมื่อลูกหนี้นำเช็คของคนอื่นมาชำระหนี้ให้ กฎหมายก็ให้ความคุ้มครอง
ที่มา คมชัดลึก
ประจำวันที่ 7 สิงหาคม 2551
http://icare.kapook.com/caution.php?ac=detail&s_id=64&id=323