ตอบ

ข่าว:

เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"

สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน

« เมื่อ: สิงหาคม 18, 2010, 01:00:10 am »

ใส่การอ้างถึงคำพูด

เรื่องเข้าครัวทำอาหารของชาวบ้าน ท่านก็ยกมาเล่าได้สนุกนะครับ เพราะว่าเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากประสบการณ์ของท่านครับ ^^
อนุโมทนาสาธุครับพี่แทน ขอบคุณครับ

ข้อความโดย: ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ

« เมื่อ: สิงหาคม 17, 2010, 09:10:52 pm »

ใส่การอ้างถึงคำพูด

...

......

ข้อความโดย: ดอกโศก

« เมื่อ: สิงหาคม 17, 2010, 09:05:02 pm »

ใส่การอ้างถึงคำพูด

ข้อความโดย: แปดคิว

« เมื่อ: สิงหาคม 17, 2010, 07:29:43 pm »

ใส่การอ้างถึงคำพูด

เทศน์...ประชัน...

วันนั้น...ไปเทศน์งานแต่งงาน...
บ้านมันแคบ...
มันใช้ม่านกั้น...ระหว่างที่พระนั่ง...กับที่ทำครัว...

พอพระตั้งนะโมเสร็จ...
หลังม่าน มันเริ่มตำน้ำพริก...
โป๊ก...โป๊ก...โป๊ก...

พระก็เริ่มเทศน์เสียงดังขึ้นอีก...
แม่ครัวมันกลัวแพ้...ตำถี่ยิบเลย...
โป๊กๆๆๆๆๆ....

เทศน์ไปได้สักพัก...
พระสู้ไม่ไหว...คอแห้ง...
เจรจา...ขอสงบศึก...
ให้คนไปถามว่า...หยุดตำน้ำพริกก่อนได้ไหม...?
รอให้พระเทศน์เสร็จก่อน...
มันบอกไม่ได้...เดี๋ยวเลี้ยงแขกไม่ทัน...
เดี๋่ยวขันหมากมาแล้ว...ไม่มีอะไรให้เขากิน...
อายเขาแย่...

เออ...คนเดี๋ยวนี้...มันคิดอะไรไม่เป็น...
มันกลัวอาย...มากกว่ากลัวบาป...

กรรมของพระ...
ไม่ควรรับนิมนต์เลยเรา...
http://watkoh.com/kratoo/forum_posts.asp?TID=1735

ข้อความโดย: แปดคิว

« เมื่อ: สิงหาคม 17, 2010, 07:29:02 pm »

ใส่การอ้างถึงคำพูด

เรื่องจาก : เทศนา...ฮาสุดขีด ของพระพยอม กัณยาโณ

โดย : สมคิด ลวางกูร

วันนั้น...เขานิมนต์ไปเทศน์...งานบวชนาค...
เขาไม่ทำขวัญนาค...ให้พระพยอมไปเทศน์แทน...

เป็นบ้านครึ่งตึก...ครึ่งไม้...
เดิมเป็นบ้านไม้...ใต้ถุนโล่ง...
ตอนหลัง...ความเจริญมันแวะมาเยี่ยม...
บ้านไ้ม้่อย่างเดียว...ไม่ทันสมัย...
เลยก่อปูน...ปิดใต้ถุนบ้าน...กั้นเป็นห้องซะ...

พระก็นั้งอยู่บนบ้าน...เตรียมจะเทศน์...
ใต้ถุน...แม่ครัว...กำลังอบขนมหม้อแกง...
เตรียมกาบมะพร้าวมาเข่งใหญ่...

พอพระเริ่มเทศน์...โยมแม่ครัวก็ใส่ไฟ...
เอากาบมะพร้าวใส่เตา...
เท่านั้นเอง...
ควันไฟตลบอบอวลไปทั้งบ้าน...ไม่มีที่ระบายอากาศ...
ควันมันหาที่ออกไม่ได้...มันก็ขึ้นมาตามร่องกระดานพื้น...

ที่ที่พระนั่ง...ยังกับเตาอบเลย...ควันเต็มไปหมด...
พระเทศน์ไม่ได้...นั่งไอ...หายใจไม่ออก...
นั่งน้ำตาไหล...อยู่กับนาค ๒ คน...
นอกนั้น มันวิ่งหนีหมด...

อาตมาบอกว่า...ให้ไปบอกแม่ครัว...ให้มันหยุดอบขนมก่อน...
รอให้พระเทศน์ให้จบก่อน...

หาแม่ครัวไม่เจอ...
ใส่ไฟเสร็จ...มันไปนั่งดูเขาเล่นไพ่...

ไอ้พวกนี้...มันจะทำอะไรไม่คิดเลย...
มันอบพระจนเกรียม...
เห็นพระเป็นขนมหม้อแกงไปซะแล้ว...