ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: สิงหาคม 21, 2010, 09:43:51 pm »

 :13: อนุโมทนาสาธุครับ ขอบคุณครับพี่ปู พี่แป๋ม
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: สิงหาคม 21, 2010, 10:44:13 am »


http://atcloud.com/stories/76464

อนุโมทนาสาธุธรรม "วัชรเฉทิกปรัชญาปรามิตาสูตร" ตอนที่ 1 -  6
ที่เมตตาพิมพ์มาแบ่งปันน่ะค่ะ...


ข้อความโดย: होशདངພວན2017
« เมื่อ: สิงหาคม 21, 2010, 10:24:00 am »

สุภูติ.ถ้าเราจะสาธยายรายละเอียดทั้งหมดของบุญกุศลผู้ศึกษาจดจำ - ท่องบ่น
สาธยายพระสูตรนี้จะได้รับนั้นผู้ที่สดับรับฟั งจะรู้สึกสับสน - สงสัยและไม่อาจเชื่อถือได้เธอควรรู้ไว้เลยว่า คุณค่าความสำาคัญของพระสูตรนี้มีมากมายเหนือคำาบรรยายใด ๆ เฉกเช่นผลอานิสงส์ที่จะได้รับก็มากมายเช่นกัน



วันอาทิตย์ที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2553


หนังสืออีเล็คทรอนิคส์ชุดนี้ขออุทิศแด่ บิดามารดา - ครู - อาจารย์ผู้มีพระคุณ เจ้ากรรมนายเวร พระยายมราชเจ้า พระยามัจุราชเจ้าพระแม่ธรรณี พระแม่คงคา เทวดาที่คุ้มครองรักษาตัวข้าพเจ้า

จบวัชรเฉทิกปรัชญาปรามิตาสูตรตอนที่ 6
ข้อความโดย: होशདངພວན2017
« เมื่อ: สิงหาคม 21, 2010, 10:04:00 am »

จะได้ประจักษ์แจ้งต่อวิมุตติภาวะอันสูงสุดของตถาคตเช่นกันเพราะเหตุใด ? เพราะเหตุว่า
บุคคลที่หลงอยู่ในคำาสอนอันคับแคบอันเรื่องของการยึดติดในอัตตา-ตัวตน-บุคคลสัตว์
และภพภูมิต่าง ๆ นั้นจะไม่สามารถยอมรับเข้าใจหรือท่องจำคำสอนนี้ได้เลยสุภูติ.ในสถานที่ทุก ๆ แห่งที่พบพระสูตรนี้ เหล่าเทวดา อินทร์ พรหม มนุษย์และอมุษย์ทั้งหลายย่อมให้การสักการะบูชาสถาน
ที่นั้นก็จะกลายเป็นสถานที่ศักด์สิ ิทธ์ิที่จะได้รับการบูชาอย่างดียิ่งด้วยการกราบไหว้เวียนเทียน ดอกไม้ - รูป - เทียนของหอมมมากมาย



ชำระบาปกรรมในอดีต


สุภูติ....หากบุคคลผู้คงศึกษาปฏิบัติตามพระสูตร นี้ต้องประสบกับชะตากรรมที่มีมาแต่ในชาติปางก่อนโชคร้ายเหล่านั้นจะได้รับการคลี่คลายแก้ไขพวกเขาจะเป็นผู้มุ่งตรงต่อการบรรลุหลุดพ้นสู่วิมุติภาวะอันยิ่งสุภูติ....เรายังระลึกได้ว่าในยุคของพระพุทธเจ้า ทีปังกร เราได้ทำาการสักการะบูชาอย่างดียิ่งต่อพระพุทธเจ้านับล้าน ๆพระองค์จนมิอาจนับได้บุคคลถ้าศึกษา -ปฏิบัติ - ท่องจำาพระสูตรนี้ในช่วง 500 ปี
สุดท้ายของพระสัทธรรมนี้เขาย่อมได้รับบุญกุศลมากมายกว่าที่เราได้ทำาไว้กับพระพุทธเจ้าทั้งหลายนับล้านเท่าอย่างไม่อาจเปรียบเทียบกันได้

ข้อความโดย: होशདངພວན2017
« เมื่อ: สิงหาคม 21, 2010, 09:57:13 am »

วัชรเฉทิกปรัชญาปารมิตาสูตร ตอนที่ 6

เริ่มจากพุทธยาน มาพลังจิต ปิดเขากะลา มาสุขใจ เข้าสู่ใต้ร่มธรรม

คุณค่าที่หาที่เปรียบเทียบมิได้


สุภูติ....ถ้าบุคคลหนึ่งเสียสละตนเองบำเพ็ญบุญกุศลมากมายในยามเช้าดุจเม็ดทรายใน
แม่น้ำคงคาและมากมายอีกเช่นกันในตอนกลางวันและตอนเย็นและกระทำาต่อเนื่องกันไปจนมิอาจนับวัน - เวลาได้ชั่วกัปล์ - ชั่วกัลป์ ส่วนอีกบุคคลหนึ่งตั้งใจฟังพระสูตรนี้ด้วยจิตศรัทธาโดยมิได้ขัด แย้งโต้เถียง
บุคคลหลังจะได้รับบุญกุศลยิ่งกว่ามาก แต่บุญกุศลที่เกิดขึ้นนั้นก็มิอาจเทียบกับบุคคล
ที่สามารถศึกษาจนแจ้งชัด บันทึกไว้และนำไปสอน - สาธยายต่อผู้อื่นได้เลยสุภูติ....เราสามารถสรุปได้อย่างชัดเจนว่าคุณค่าทั้งหมดของคำาสอนนี้ไม่สามารถหยั่งหรือประมาณได้เลย ตถาคตได้แสดงคำาสอนนี้เพื่อประโยชน์ในการนำาไปสู่ทางอันยิ่งใหญ่บุคคลใดก็ตาม ที่สามารถเข้าใจอย่างชัดแจ้ง
ในคำาสอนนี้ ศึกษา - ท่องบ่นและเผยแพร่ออกไปก็จะถูกหยั่งรู้ได้โดยตถาคตและเขาจะลุลุถึงบุญกุศลอันยิ่งใหญ่สมบูรณ์ยิ่งและมิอาจประมาณได้และถ้าบุคคลเหล่านั้น