ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: สิงหาคม 21, 2010, 10:36:51 pm »
อนุโมทนาสาธุครับ ขอบคุณน้องฝนขอให้ศรัทธาในความดี ตราบใดที่หัวใจยังมีธรรมะ ธรรมะในใจเราจะส่งเสริมความดีให้คงไว้ซึ่งศรัทธา..
ข่าว:
เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"
อนุโมทนาสาธุครับ ขอบคุณน้องฝนข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: สิงหาคม 21, 2010, 05:02:16 pm »ความสุขริมทาง
365 วันข้างหน้าก็คงต้องมีเรื่องน่าอภิรมย์อยู่บ้างไม่มากก็น้อย สำคัญอยู่ตรงที่ว่า เราจะช่างสังเกตหรือรู้จักมองหรือไม่
............................................
ถึงแม้เราจะไม่แน่ใจนักว่า ปีนี้รถจะติดน้อยกว่าเก่าหรือไม่
มลพิษในอากาศจะลดลงแค่ไหน สายน้ำจะน่าอาบน่าว่ายเพียงใด
และป่าจะเพิ่มกว่าเดิมจริงหรือ
กระนั้นก็ตาม 365 วันข้างหน้าก็คงต้องมีเรื่องน่าอภิรมย์อยู่บ้างไม่มากก็น้อย สำคัญอยู่ตรงที่ว่า เราจะช่างสังเกตหรือรู้จักมองหรือไม่
ถึงอากาศกรุงเทพฯจะไม่น่าสูดเพียงใด
แต่ทุกเช้าดวงอาทิตย์ที่โผล่ลับเหลี่ยมตึกยอดอาคารก็ยังน่าชื่นชมมิใช่หรือ
ริมตึกหรือข้างกำแพงเก่า ก็ยังมีตะไคร่เขียวสดและแผ่นมอสคอยทักทายเราทุกครั้งที่เดินผ่าน
หวังอยู่แต่ว่าเราจะไม่เอาแต่หลับหูหลับตาเดิน
หรือหมกมุ่นครุ่นคิดกับแผนการ จนไม่มีเวลาเปิดใจสัมผัสสิ่งงดงามข้างทาง
ถึงเราจะตีตัวออกห่างธรรมชาติเพียงใด
แต่ธรรมชาติก็ยังไม่ไปไหน หากยังเฝ้าติดตามเราอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
รุ่งอรุณมีดวงอาทิตย์ ค่ำคืนมีดวงจันทร์และดวงดาว
แม้แสงไฟจะแรงกล้าเพียงใด แต่ก็ยากจะบดบังเรามิให้เห็นแผ่นฟ้าในคืนเดือนมืดได้
บางวันหากปิดไฟ และลองจุดเทียนดูบ้าง
บางทีจะได้สัมผัสความลึกล้ำบางอย่างที่อยู่รายรอบตัวเรา
แต่เราก็ต้องลงแรงช่วยธรรมชาติบ้าง
จะคอยให้ธรรมชาติตามปลอบประโลมเราแต่ฝ่ายเดียวก็ดูจะใจจืดใจดำเกินไป
อย่างน้อยก็เจียดเวลาช่วยหมู่ไม้ให้ได้แพร่พันธุ์บ้าง
รดน้ำพรวนดินให้ต้นไม้ได้เติบใหญ่ และออกลูกหลานเต็มกระถาง
และถ้ามีที่ ก็อย่าลืมเอาลงดิน เพื่อให้หมู่ไม้ได้ซึมซับพลังชีวิตจากผืนดิน
ยามท้อแท้ท้อถอย เขียวสดใสของใบไม้คงเติมเรี่ยวแรงให้แก่จิตใจของเราได้มากทีเดียว
ใบไม้ที่ผลิบาน หน่ออ่อนที่แทงยอดพ้นดิน
และดอกตูมที่เตรียมเบ่งบานอย่างเต็มที่ในรุ่งเช้า
สะท้อนให้เราเห็นพลังสร้างสรรค์ที่มีอยู่อย่างเปี่ยมล้นในตัวเรา
ขอเพียงแต่เราได้ร่วมมือกับธรรมชาติเท่านั้น
พลังนฤมิตจะพลันส่งผ่านจากมือเราและให้กำเนิดชีวิตใหม่ๆ แก่โลกรายรอบตัวเรา
ชีวิตมิได้มีแต่สิ่งเลวร้าย โลกมิได้มีแต่บาดแผลของธรรมชาติ
หากยังคอยเปล่งประกายแห่งความสดใสให้เราได้สัมผัสทุกเมื่อเชื่อวัน
ขอเราได้เปิดใจรับสัมผัสแห่งธรรมชาติบ้าง
เมื่อสุขบังเกิดขึ้นในใจ คุณค่าแห่งธรรมชาติก็ยิ่งประจักษ์ชัด
เมื่อนั้นการพิทักษ์รักษาธรรมชาติก็ปรากฏ เพราะธรรมชาติที่แท้นั้นเริ่มต้นที่ใจเรา
ขอให้ทุกท่านได้สัมผัสกับความสุขที่หยั่งลึกอยู่ภายใน
และที่โอบล้อมอยู่รอบตัวเป็นนิจเทอญ
____________________________
จาก ร่มไม้และเรือนใจ
โดย พระไพศาล วิสาโล
ขอบคุณ http://www.carefor.org/content/view/920/153/
365 วันข้างหน้าก็คงต้องมีเรื่องน่าอภิรมย์อยู่บ้างไม่มากก็น้อย สำคัญอยู่ตรงที่ว่า เราจะช่างสังเกตหรือรู้จักมองหรือไม่
............................................
ถึงแม้เราจะไม่แน่ใจนักว่า ปีนี้รถจะติดน้อยกว่าเก่าหรือไม่
มลพิษในอากาศจะลดลงแค่ไหน สายน้ำจะน่าอาบน่าว่ายเพียงใด
และป่าจะเพิ่มกว่าเดิมจริงหรือ
กระนั้นก็ตาม 365 วันข้างหน้าก็คงต้องมีเรื่องน่าอภิรมย์อยู่บ้างไม่มากก็น้อย สำคัญอยู่ตรงที่ว่า เราจะช่างสังเกตหรือรู้จักมองหรือไม่
ถึงอากาศกรุงเทพฯจะไม่น่าสูดเพียงใด
แต่ทุกเช้าดวงอาทิตย์ที่โผล่ลับเหลี่ยมตึกยอดอาคารก็ยังน่าชื่นชมมิใช่หรือ
ริมตึกหรือข้างกำแพงเก่า ก็ยังมีตะไคร่เขียวสดและแผ่นมอสคอยทักทายเราทุกครั้งที่เดินผ่าน
หวังอยู่แต่ว่าเราจะไม่เอาแต่หลับหูหลับตาเดิน
หรือหมกมุ่นครุ่นคิดกับแผนการ จนไม่มีเวลาเปิดใจสัมผัสสิ่งงดงามข้างทาง
ถึงเราจะตีตัวออกห่างธรรมชาติเพียงใด
แต่ธรรมชาติก็ยังไม่ไปไหน หากยังเฝ้าติดตามเราอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
รุ่งอรุณมีดวงอาทิตย์ ค่ำคืนมีดวงจันทร์และดวงดาว
แม้แสงไฟจะแรงกล้าเพียงใด แต่ก็ยากจะบดบังเรามิให้เห็นแผ่นฟ้าในคืนเดือนมืดได้
บางวันหากปิดไฟ และลองจุดเทียนดูบ้าง
บางทีจะได้สัมผัสความลึกล้ำบางอย่างที่อยู่รายรอบตัวเรา
แต่เราก็ต้องลงแรงช่วยธรรมชาติบ้าง
จะคอยให้ธรรมชาติตามปลอบประโลมเราแต่ฝ่ายเดียวก็ดูจะใจจืดใจดำเกินไป
อย่างน้อยก็เจียดเวลาช่วยหมู่ไม้ให้ได้แพร่พันธุ์บ้าง
รดน้ำพรวนดินให้ต้นไม้ได้เติบใหญ่ และออกลูกหลานเต็มกระถาง
และถ้ามีที่ ก็อย่าลืมเอาลงดิน เพื่อให้หมู่ไม้ได้ซึมซับพลังชีวิตจากผืนดิน
ยามท้อแท้ท้อถอย เขียวสดใสของใบไม้คงเติมเรี่ยวแรงให้แก่จิตใจของเราได้มากทีเดียว
ใบไม้ที่ผลิบาน หน่ออ่อนที่แทงยอดพ้นดิน
และดอกตูมที่เตรียมเบ่งบานอย่างเต็มที่ในรุ่งเช้า
สะท้อนให้เราเห็นพลังสร้างสรรค์ที่มีอยู่อย่างเปี่ยมล้นในตัวเรา
ขอเพียงแต่เราได้ร่วมมือกับธรรมชาติเท่านั้น
พลังนฤมิตจะพลันส่งผ่านจากมือเราและให้กำเนิดชีวิตใหม่ๆ แก่โลกรายรอบตัวเรา
ชีวิตมิได้มีแต่สิ่งเลวร้าย โลกมิได้มีแต่บาดแผลของธรรมชาติ
หากยังคอยเปล่งประกายแห่งความสดใสให้เราได้สัมผัสทุกเมื่อเชื่อวัน
ขอเราได้เปิดใจรับสัมผัสแห่งธรรมชาติบ้าง
เมื่อสุขบังเกิดขึ้นในใจ คุณค่าแห่งธรรมชาติก็ยิ่งประจักษ์ชัด
เมื่อนั้นการพิทักษ์รักษาธรรมชาติก็ปรากฏ เพราะธรรมชาติที่แท้นั้นเริ่มต้นที่ใจเรา
ขอให้ทุกท่านได้สัมผัสกับความสุขที่หยั่งลึกอยู่ภายใน
และที่โอบล้อมอยู่รอบตัวเป็นนิจเทอญ
____________________________
จาก ร่มไม้และเรือนใจ
โดย พระไพศาล วิสาโล
ขอบคุณ http://www.carefor.org/content/view/920/153/