ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กรกฎาคม 12, 2010, 09:17:39 pm »
ขอให้เชื่อมั่นในตัวเราเองก็พอครับ คนอื่นแค่ชี้ทางและแนะนำขอบคุณพี่เพียวด้วยครับที่มาโพส และน้องฝนพี่แป๋มด้วยครับ ผมเองก็จะได้บ่นระบาย 55+
ธรรมะอวยพรซึ่งคนดีเสมอครับ..
ขอให้ศรัทธาในความดี ตราบใดที่หัวใจยังมีธรรมะ ธรรมะในใจเราจะส่งเสริมความดีให้คงไว้ซึ่งศรัทธา..
ข่าว:
เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"
ขอให้เชื่อมั่นในตัวเราเองก็พอครับ คนอื่นแค่ชี้ทางและแนะนำขอบคุณพี่เพียวด้วยครับที่มาโพส และน้องฝนพี่แป๋มด้วยครับ ผมเองก็จะได้บ่นระบาย 55+
ธรรมะอวยพรซึ่งคนดีเสมอครับ..
ข้อความโดย: Pure+
« เมื่อ: กรกฎาคม 12, 2010, 06:33:32 pm »น้องเขาฝากขอบคุณมายังพี่ๆทุกคนด้วย
เขาบอกว่า พี่ๆทุกคนน่ารักมาก ทำไมในชีวิตและโลกแห่งความเป็นจริง ถึงไม่เจอคนน่ารักแบบพี่ๆเลย
เขาฝากถามมาอีกว่า ในโลกแห่งความเป็นจริงที่ไม่ใช่โลกเสมือนอย่างโลกในอินเทอร์เน็ตนี้ พี่ๆทุกคนจะน่ารักอย่างนี้หรือเปล่า
และก็ขอภาวนาให้พี่ๆทุกคนน่ารักอย่างนี้ตลอดไป เพื่อที่จะเป็นที่พึ่งทางใจให้กับใครๆอีกหลายคน ที่ยังมีปัญหาที่ยังหาทางออกไม่ได้
น้องเขายังบอกอีกว่า ตอนนี้ไม่คิดจะฆ่าตัวตายแล้วล่ะ แต่จะไปฆ่าไอ่คนที่มาทำร้ายทั้งกายและจิตใจเธอแทน!..
เขาบอกว่า พี่ๆทุกคนน่ารักมาก ทำไมในชีวิตและโลกแห่งความเป็นจริง ถึงไม่เจอคนน่ารักแบบพี่ๆเลย
เขาฝากถามมาอีกว่า ในโลกแห่งความเป็นจริงที่ไม่ใช่โลกเสมือนอย่างโลกในอินเทอร์เน็ตนี้ พี่ๆทุกคนจะน่ารักอย่างนี้หรือเปล่า
และก็ขอภาวนาให้พี่ๆทุกคนน่ารักอย่างนี้ตลอดไป เพื่อที่จะเป็นที่พึ่งทางใจให้กับใครๆอีกหลายคน ที่ยังมีปัญหาที่ยังหาทางออกไม่ได้
น้องเขายังบอกอีกว่า ตอนนี้ไม่คิดจะฆ่าตัวตายแล้วล่ะ แต่จะไปฆ่าไอ่คนที่มาทำร้ายทั้งกายและจิตใจเธอแทน!..
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กรกฎาคม 09, 2010, 09:47:32 pm »เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ ไม่เคยมีใครไม่หกล้ม...
ข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: กรกฎาคม 09, 2010, 04:33:49 pm »
เก็บมาแบ่งปันกันจร้า
แค่อยากให้ลองอ่านดูนะ
เผื่อว่าจะเป็นกำลังใจให้กันได้บ้าง
เหตุผลที่เราควรรักแม่มากกว่ารักแฟน
แม่ไม่เคยหลอกให้เราหลงรัก... แม่ไม่เคยบอกเลิก... แม่เป็นแบงค์ส่วนตัวที่เวลากู้ไม่เคยคิดดอกเบี้ย และไม่ค่อยทวงคืน...
ถ้าไม่มีแม่ แฟนเราก็จะไม่มีคนรักดีๆ อย่างนี้ เผลอๆเธออาจต้องอยู่เป็นโสด
แม่ไม่เคยหลอกให้เราหลงรัก
แม่อาจเคยตีเราให้เจ็บตัว แต่ไม่เคยทำให้เราเจ็บหัวใจ
แม่ไม่เคยบอกเลิก
แม่เป็นแบงค์ส่วนตัวที่เวลากู้ไม่เคยคิดดอกเบี้ย และไม่ค่อยทวงคืน
แม่เห็นเราเดินแก้ผ้าตั้งแต่เล็ก โดยไม่เคยติเรื่องรูปร่าง
แม่เป็นคนที่เห็นเราดีกว่าแฟนของแม่เสมอ
ขอหอมแม่ไม่ยากเท่าขอหอมแฟน
แม่ยอมตัดสะดือตัวเองเพื่อให้เราเกิดมา
แม่สอนให้เราพูดได้ เพื่อจะไปบอกรักแฟนตอนเราโต
แม่ยอมเป็นยัยอ้วนลงพุงตั้ง 9 เดือน เพื่อให้เราอาศัยอยู่ข้างใน
ก็ในประเทศนี้ไม่มีวันแฟนแห่งชาติ เหมือนวันแม่ใช่มั๊ย
______________________________
และอยากให้รับรู้ไว้ด้วยว่า บางครั้งสิ่งที่เรามองดู อาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เรามองเห้นก้ได้ เรื่องราวบางสิ่งบางอย่าง ลึกๆข้างใน เราอาจจะมองไม่เห็น คนบางคนเรามองว่าเค้าดูมีความสุข อยู่กันด้วยความสุข รอบข้างเต็มไปด้วยความสุข แต่ลึกๆแล้ว เค้าอาจจะไม่ได้แสดงให้คนภายนอกเห็นว่า จริงๆแล้วข้างใน ภายในใจของเค้า อาจจะเป็นทุกข์อยู่ก๋ได้ คนเราเกิดมาไม่มีใครสมบูรณ์แบบ ไม่เคยมีใครไม่รู้จักทุกข์ จะทุกข์มากหรือทุกข์น้อย แค่นั้นเอง ลองอยู่กับมันไปและอย่าไปคิดว่าเราไม่เหลืออะไรแล้วในชีวิต เรายังมีพ่อ มีแม่ มีญาติพี่น้อง หรืออย่างน้อยๆ เราก็เหลือหัวใจของเราที่มันยังคงเต้นอยู่ ถามหัวใจของเราดูก่อนว่า มันอยากอยู่ต่อหรือป่าว และถ้ามันไม่อยากอยู่ต่อ มันคงหยุดเต้นไปเองโดยที่เราจะฝืนอะไรมันไม่ได้.
ขอเป็นส่วนหนึงของกำลังใจ จากคนที่ผ่านจุดนั้น มาได้แล้วด้วยกำลังใจจาก พ่อแม่ ญาติพี่น้องและทุกคนที่อกาลิโกบอร์ด
ต้องขอขอบคุณทุกๆท่านอีกครั้ง
โดยเฉพาะ คุงพ่อขาป๋า8ขา555+ พี่บอล พี่ที พี่แฮม และพี่แป๋มต๋า....
และอยากบอกว่าที่นี่ เป็นแหล่งสะสมกำลังใจ ที่นี่มีกำลังใจมากมาย ใครต้องการก็แวะเข้ามาพักกาย พักใจได้ทุกเมื่อนะ ขอบอก
:03:คิดไรมากมาย...พรุ่งนี้ ก็ เช้าแล้ว.
(^_^) ยิ้มสู้ รับทุกสิ่งชีวิตจริง แต่ละวัน ปัญหาต้องฝ่าฟัน ส่งให้กันนะ "กำลังใจ"
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กรกฎาคม 09, 2010, 02:13:32 pm » เป็นเรื่องธรรมดาของคนเราครับ ยากนะที่เราจะอยู่คนเดียวไปทั้งชีวิตโดยพื้นฐานแล้ว ทุกคนมีความรัก ทุกคนมีเหมือนกัน แต่ก็มีหลายคนที่ความรักทำให้เกิดทุกข์ ไม่ใช่ว่าจะเกิดความสุขอย่างเดียวครับ
เมื่อเราเกิดทุกข์อย่างเช่นผิดหวัง คนที่เรารักไม่รักเรา เราก็ย่อมสูญเสียกำลังใจในสิ่งที่เราคาดหวังไว้ ว่าจะได้ครอบครองคนที่เรารัก แล้วไม่ได้
มันเป็นเช่นนี้เสมอนะ ไม่มีใครที่จะได้อะไรทุกอย่าง ไม่มีใครจริงๆ
ถ้าเราอยากร้องก็ร้องออกมาเลยครับ อยากตะโกนว่าโลกนี้ช่างใจร้าย หรือทำไมชีวิตต้องเป็นอย่างนี้ ทำซะให้พอครับ
เมื่อพอแล้ว สุดแล้ว ให้เรากลับมาคิดสักนิดว่า.. เราหายใจอยู่นี่ เรามีชีวิตจนโตป่านนี้ เราเกิดมาเพราะใคร อืม คุณพ่อคุณแม่ใช่ไหม
ทำไมเราถึงต้องมาร้องไห้เสียใจเพราะคนที่ทำให้เราผิดหวัง ไม่ใช่คนให้ชีวิตเรา..เค้าเป็นใครกัน..เรารู้จักเค้ามากี่วัน กี่ปีกัน
เราจะไปคาดหวังอะไรกันกับคนที่อยู่กับเราไม่นาน บอกรักเราไม่กี่วัน ไม่กี่ปี แต่คนที่รักเราทุกวันและรักสม่ำเสมอ เรากลับให้ความสำคัญกับเค้าน้อยมาก หรือไม่ก็มองผ่าน..
เราจะอุทิศชีวิตนี้ให้กับคนที่เรารู้จักแค่ไม่กี่วันไม่กี่ปี แต่เรากลับไม่ยอมอุทิศชีวิตให้กับคนที่รักเราคุณพ่อคุณแม่เลยเหรอ
กลับไปกอดคุณคุณพ่อคุณแม่ครับถ้าท่านยังอยู่ที่บ้าน หรือไม่ก็กลับไปหาคนที่ดูแลเรา ญาติ หรือพี่น้อง
พวกเค้าจะปลอบใจเรา พวกเค้าจะรักเรา พวกเค้าจะไม่มีวันทิ้งเรา เหมือนที่คนคนนั้นทำ..
กลับไปทำอะไรดีๆเพื่อพวกเค้าบ้าง เคยไหมที่จะถามท่านว่า ทานข้าวยังคุณพ่อคุณแม่ เหมือนที่ถามคนคนนั้นที่ทำให้เราทุกข์แทบทุกวัน
เคยไหมที่เราจะอ้อนคำหวานกับคุณพ่อคุณแม่ เหมือนที่เคยพูดกับคนคนนั้นที่ทำให้เราทุกข์ทุกวันๆ
กลับไปทำความดีในสิ่งที่ถูกต้องดีกว่าที่จะมาคิดถึงเรื่องที่เรียกว่า ประสบการณ์ความผิดหวังในมุมหนึ่งของชีวิต แล้วมันก็จะผ่านไป
แล้วเราจะกลับมาคิดว่า เราผ่านมันมาได้ ฉันผ่านมันมาได้
ฉันเป็นคนดีของคุณพ่อคุณแม่ ฉันเป็นคนดีของสังคม
เวลาผ่านไป....จนวันหนึ่ง แล้วคุณจะเข้ามาช่วยเหลือสังคมเล็กๆนี้ มารับฟังปัญหาที่คุณเคยผ่านมาแล้ว
แล้วคุณก็จะช่วยให้ เค้าผ่านพ้นช่วงอารมณ์เช่นนี้ไปได้ คุณก็จะดีใจที่ได้เป็นส่วนนึงที่..ได้ช่วยสังคม
แม้ว่ามันจะไม่ยิ่งใหญ่อะไรนัก.. แต่มันก็คือความดีครับ ในชีวิตมีอะไรๆที่ยิ่งใหญ่ให้ทำเรื่อยๆครับ รักษาชีวิตไว้ทำความดี ดีกว่านะ
แค่เล่าให้ฟังครับ
ธรรมะอวยพรความดีคุ้มครองครับ
ข้อความโดย: Pure+
« เมื่อ: กรกฎาคม 09, 2010, 01:34:03 pm ».JPG)
หนูอยากตายค่ะ ไม่อยากอยู่เป็นผู้เป็นคนกับเขาอีกแล้ว หนูไม่เหลืออะไรในชีวิต อยู่ไปก็เหมือนคนไร้ค่า ให้ความรักไปกับใคร ก็ไม่มีใครที่จะให้รักตอบเรามา...
หนูทำทุกอย่างที่จะให้ได้รักมา ทั้งประคับประคอง ประคบประหงม หนักนิดเบาหน่อยก็ทนเอา ปล่อยๆไป ไม่เอามาเป็นอารมณ์ กล้ำกลืนฝืนข่ม ทั้งตรมและท้อ สุขแค่ชั่วคืน แต่พอตื่นก็กลับขม ชีวิตรักเป็นอย่างนี้มาแรมปี ไม่มีเลยที่จะสุขได้ยั่งยืน ทุกคืนก็เจอแต่ฝันร้าย ...
หนูเคยได้ยินได้ฟังมาบ่อย ว่ามีรักก็ย่อมมีทุกข์ ทำไมต้องเป็นอย่างนั้นด้วยคะ แล้วคนอื่นที่เค้ามีความรัก เค้าจะทุกข์เหมือนหนูหรือเปล่า หนูเห็นเพื่อนๆ คนที่รู้จัก และใครต่อใคร เขาก็มีความสุขกันทั้งนั้น ไม่เห็นมีใครที่จะทุกข์เหมือนหนูเลย หรือหนูไปทำกรรมหนักอะไรมาคะ ถึงได้ทุกข์เสียเจียนตายอย่างนี้ ..
แล้วที่ว่า ฆ่าตัวตายนี่เป็นบาปมหันต์ ยิ่งกว่าการฆ่าผู้อื่นจริงหรือเปล่าคะ..
วันจันทร์หนูจะมารอฟังคำตอบนะคะ..