ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: สิงหาคม 25, 2010, 09:16:40 pm »

 :13: อนุโมทนาครับพี่มด
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: สิงหาคม 25, 2010, 09:25:54 am »

ในการไปเที่ยวสิกขิมครั้งนี้ มีหัวข้อหนึ่งที่พวกเราพูดคุยกันระหว่างเดินทางไปในที่ต่างๆ ของสิกขิม นั่นคือเรื่องของท่านดาไล  ลามะแห่งธิเบต  อาจจะเป็นเพราะเราต่างพบเห็นว่า ผู้คนที่นี่เคารพนับถือท่านมากมายเหลือเกิน เห็นได้จากรูปภาพที่ติดอยู่ตามบ้าน ตามร้านอาหาร ตามโรงแรม และเมื่อเราไปที่วัดต่างๆ  เกือบทุกวัดจะจัดอาสนะที่นั่งไว้สำหรับท่านโดยเฉพาะเป็นพิเศษ
 
 

 
 
เราต่างมีความเห็นว่า การที่มีเหตุให้ท่านต้องลี้ภัยออกจากธิเบตนั้น  กลับได้เปิดโอกาสอันยิ่งใหญ่ที่เป็นเหตุให้ท่านเป็นที่รู้จักของนานาชาติ และท่านคือผู้นำพาพุทธศาสนา สายมหายาน แบบธิเบตไปสู่ยุโรปและอเมริกา
 
 

 
และทุกวันนี้ท่านก็เป็นที่เคารพนับถือ ของคนเกือบทั่วโลกไม่ว่าคนผู้นั้นจะนับถือศาสนาใด  คำสั่งสอนของท่านก็เข้าไปถึงจิตใจของพวกเขาเหล่านั้น
 
 

 
 
ในวันสุดท้ายที่หมู่บ้าน Lachung  ช่วงเช้าขณะที่เราเก็บของ เตรียมตัวเดินทางออกจากที่พักเพื่อกลับมายังเมือง Gangtok  ตอนที่ยืนรอเพื่อนฝูงกัลยาณมิตรอยู่ด้านล่าง ข้าพเจ้าก็บังเอิญมองเห็นป้ายผ้าอันหนึ่งแขวนไว้ที่ผนังของโรงแรม จึงเดินเข้าไปอ่านดู ข้อความบนป้ายผ้านั้นคือคำสอนของท่านดาไล  ลามะ แห่งธิเบต ข้าพเจ้าจึงได้ชักชวนกัลยาณมิตรอีกท่านที่อยู่ด้วยกันตอนนั้นมาอ่านดู เราต่างชอบใจมาก  จึงขอยืมป้ายผ้านั้นมาถ่ายรูปข้อความคำสอนนั้นไว้ แล้วนำกลับไปแขวนไว้อย่างเดิม
 
 
พอเพื่อนๆ น้องๆ ที่เหลือ เดินลงมาถึงชั้นล่างที่เรายืนอยู่ ข้าพเจ้าจึงพูดทีเล่นทีจริงว่า  ก่อนเดินออกจากโรงแรมนี้ท่านทั้งหลายขอความร่วมมือเดินไปอ่านป้ายผ้าที่ผนังของโรงแรมป้ายนั้นก่อน จากนั้นจึงจะกลับได้  พวกเขาจึงต้องเดินไปอ่านป้ายนั้นอย่างที่ข้าพเจ้าว่า หลายคนต่างชอบใจแล้วบอกว่า ถ่ายรูปคำสอนนี้ไว้หน่อย
 
 
นี่คือคำสอนหนึ่งในอีกหลายๆคำสอนของท่านดาไล  ลามะ แห่งธิเบต และเราบังเอิญได้อ่านพบที่สิกขิม  แถมเป็นคำสอนที่เราประทับใจมาก
 
 

 
มีบุคคลสำคัญอยู่ 4 ท่าน ที่โดยส่วนตัวแล้ว ข้าพเจ้าเคารพนับถือมาก  และถือว่าท่านเหล่านี้เป็นผู้ชี้นำทางจิตวิญญานที่สำคัญ เมื่อใดที่ข้าพเจ้ารู้สึกแย่ๆกับชีวิต มีความทุกข์ ความเศร้า ข้าพเจ้าจะนึกถึงท่านเหล่านี้   ท่านพุทธทาสภิกขุแห่งสวนโมกข์  หลวงปู่ติช นัท ฮันห์  คุณแม่เทเรซา แห่งกัลกัตตา  และ ท่านดาไล  ลามะแห่งธิเบต.
 
 
http://gotoknow.org/blog/sunmoola/170587