ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: สิงหาคม 29, 2010, 07:58:35 pm »

 :13: อนุโมทนาครับพี่กัลยา
ข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: สิงหาคม 29, 2010, 12:28:29 pm »

 :07:อนุโมทนาค่ะ
ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: สิงหาคม 29, 2010, 10:47:38 am »












เพราะเรามีธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ รวมตัวกันขึ้น ปฏิสนธิ จากครรภ์มารดาขึ้นมา จึงเกิดเป็นพลังงานขึ้นมา จึงเป็นพลังงานที่เป็นความจำขึ้น เป็นพลังงานความรู้สึกนึกคิดขึ้นมาเราจึงไปหลง หลงว่ารู้นั่นเป็นเรา หลงคิดว่านั่นเป็นเรา หลงไปยึดว่านั่นเป็นเราทั้งที่จริง ๆ แล้วเป็นความหลงของดิน น้ำ ลม ไฟ ธาตุ 4 ทั้งสิ้นไม่มีเราอยู่ในธาตุทั้ง 4  อันเกิดจากธรรมชาติเลยต้นเหตุของมันคือ ขันธ์ 5 ที่เราหลงเราไม่ต้องไปใส่ใจในอาการของมัน ที่มันยึดหรือไม่ยึดเพราะต้นเหตุของมันทั้งหมด คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ที่รวมตัวกันขึ้นมาเป็นเรานี่แหละ เราจึงหลงเวทนาคือความสุข ความทุกข์ นิ่งเฉย เราจึงหลงสัญญาคือความจำ เราจึงหลงสังขารคือความคิดไม่ว่าคิดดี คิดชั่ว ก็ช่างและเราจึงหลงวิญญาณคือตัวรู้ รับรู้ รับทราบ แต่เมื่อเราตายไปแล้ว ความคิด ความจำ ความรู้ จึงไม่อยู่กับ

เราแล้ว ล้วมันมี เรา อยู่ตรงไหน มีแต่เป็นรู้ เป็นจำ เป็นคิด ของธาตุ 4 ของการรวมตัวของธาตุเพียงเท่านั้นพระนิพพานคือ จิตที่ไม่มีรูป ไม่มีนาม ที่มีรูป มีนาม นี่คือ สามแดนโลกธาตุนี้เท่านั้น นรก สวรรค์ โลกมนุษย์ เท่านั้น ที่มีรูป มีนาม นรกนั้นมีแต่ทุกข์ สวรรค์นั่นคือมีแต่สุข แต่ก็มีทุกข์โดยละเอียดของเค้ามนุษย์นั้นมีทั้งสุขและทุกข์และปล่อยวาง พรหมโลกก็มีแต่ตัวรู้ มีแต่ความว่าง การปล่อยวาง เพราะฉะนั้นพระนิพพาน จึงไม่มีสุข ไม่มีทุกข์ ไม่มีรูป ไม่มีนาม ไม่มีว่าง แม้การปล่อยวาง ก็ไม่มีเพราะฉะนั้นการปฏิบัติทั้งหมดเราต้องละสมมติพวกนี้ทั้งหมดอันเกิดจาก ดิน น้ำ ลม ไฟ นี่แหละ โดยที่เราไม่ยึดมั่น ถือมั่น ว่าเป็นตัวตน เป็นของเรา อะไรก็ได้ที่เป็นของเรา เราไม่ยึดมัน

ทั้งหมด เป็นเป็นแค่ของอาศัย ถ้าเข้าไปยึดก็เป็นอุปาทานทั้งหมด พระอริยเจ้าทั้งหลายท่านเห็นแล้วว่า ธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ นี่เกิดจากธรรมชาติ เป็นของอาศัยชั่วคราว ไม่ใช่ตัวตน เป็นสมมติ จิตเห็นดังนั้น จิตจึงปล่อยวาง ไม่ยึดมั่นถือมั่น แต่ก็อาศัยอยู่กับมันไปโดยที่ใจไม่ยึดมั่น ไม่แบก ไม่หาม จึงละที่จิตตัวเดียว



มัชฌิมประภาสปุญสถาน

ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำนี้จงเป็นปัจจัย เกื้อหนุนสรรพชีวิตทั้งหลายให้ได้บำเพ็ญอนุตรวิถี กลับจิตแปรใจ ได้คืนจิตเดิม มีความสงบเย็นใจกาย ปราศจากเสียซึ่งสรรพกำทุกข์ ปลอดพ้นจากภัยเวร สงครามข้าวยาก ด้วยเดชะบุญนี้ จงช่วยค้ำชูบิดา - มารดา ครูบาอาจารย์ - ผู้มีพระคุณ ญาติสนิท - มิตรรัก ศัตรูหมู่มาร สรรพเจ้ากรรมนายเวร เทวาทุกชั้นฟ้า อารักษ์ทั่วชั้นดิน เหล่าภูติ นาคา - นาคี เหล่าวิญญา - หมู่เปรต - อสูรกายเหล่าสัตว์ใด ๆ จงเป็นผู้ได้รับอานิสงค์เดชะแห่งผลบุญนี้ท่วนทั่วทุกคน เทอญ......................

พระอาจารย์ชานนท์ watpachareongtham-chonburi