ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: สิงหาคม 29, 2010, 08:01:30 pm »

 :13: อนุโมทนาสาธุครับ ขอบคุณครับพี่กัลยา
ข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: สิงหาคม 29, 2010, 12:30:03 pm »

 :07:อนุโมทนาค่ะ
ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: สิงหาคม 29, 2010, 10:37:07 am »






228 ได้ยินว่า พระปริปุณณกเถระได้ภาษิตคาถานี้ไว้อย่างนี้ว่า...............

สุธาโภชน์ ข้าวที่สะอาด มีรสตั้งร้อยที่เราบริโภคในวันนี้

ก็ไม่เหมือนอมตธรรมที่เราได้บริโภคพระธรรมอันพระพุทธเจ้า -

ผู้โคตมโคตรทรงเห็นซึ่งธรรมหาประมาณมิได้ทรงแสดงไว้แล้ว

ข้อความบางตอนจาก พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกายเถรคาถา ปริปุณณกเถรคาถา

เทียบกันไม่ได้เลยระหว่างรสอาหารกับรสพระธรรมโดยเฉพาะรสของอมตธรรม คืือ

ธรรมที่ดับกิเลสเป็นสมุจเฉท(ถอนขึ้นได้อย่างเด็ดขาด)บุคคลผู้ที่เห็นรสพระธรรมว่า

เลิศกว่ารสทั้งปวง นั้น ก็ต้องเป็นผู้ที่ฟังธรรมแล้วก็พิจารณาเข้าใจซาบซึ้งประพฤติ

ปฏิบัติตามและรู้ตามว่า สภาพธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงเป็นความจริงอย่าง

นั้น ๆ ดังข้อความจากพระไตรปิฎกที่ได้ยกมา

เพราะฉะนั้น การฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม จึงมีประโยชน์มาก ที่จะทำให้ผู้ศึกษา

ได้พิจารณาสภาพธรรมที่ปรากฏให้ละเอียดขึ้น ลึกซึ้งขึ้น เพื่อการประพฤติปฏิบัติจะได้

ถูกต้องขึ้น รู้ความละเอียดของธรรมชัดเจนยิ่งขึ้นจนกระทั่งเป็นปัญญาที่ประจักษ์แจ้ง

ในสภาพธรรมตามความเป็นจริงได้ในครั้งนั้นพระปริปุณณกเถระได้รับรสพระธรรมที่

พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงไว้สมัยนี้การได้คบหาสัตบุรุษเพื่อฟังธรรมรับ

รสพระธรรมจริง ๆ เป็นสิ่งสำคัญเพราะพระธรรมนั้นละเอียด ลึกซึ้ง รู้ตามได้ยาก จึงต้อง

คบสัตบุรุษขณะที่คบสัตบุรุษ....ขณะนั้นกำลังคบหาพระธรรม



พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา เล่ม 2 ภาค 3 ตอน 1 - หน้าที่ 429