ตอบ

ข้อความโดย: มดเอ๊กซ

« เมื่อ: สิงหาคม 31, 2010, 04:09:05 pm »

ใส่การอ้างถึงคำพูด

ปุจฉา
ทำสมาธิแล้วได้ยินเสียงดนตรีไทย
กราบนมัสการองค์หลวงปู่ ลูกทำสมาธิแล้วได้ยินเสียงดนตรีไทยแว่วเข้ามาเป็นประจำ ทำให้ไม่สามารถทำสมาธิให้สงบได้ ระยะหลังแค่อยู่เงียบๆไม่ได้ทำสมาธิก็ได้ยินเสียงดังกล่าวเสมอ ไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรจึงจะไม่ได้ยินเสียงนี้อีก
ขอหลวงปู่อธิบายเหตุ และวิธีการที่จะไม่ต้องได้ยินเสียงอีกให้ลูกทราบด้วยเถอะค่ะ กราบนมัสการองค์หลวงปู่ค่ะ

วิสัชนา
สมาธิ เขาแปลว่า ความสงบ อารมณ์เป็นหนึ่ง ไม่มีความคิดแตกแยก แม้เสียงที่ได้ยิน ก็ไม่ให้ความสำคัญ ไม่นำเอามาปรุงเป็นอารมณ์ หูมีหน้าที่ต้องรับเสียง เมื่อหูมันกำลังทำหน้าที่ คุณก็ไม่ควรจะไปตำหนิติโทษ สิ่งที่คุณควรจะทำคือสำรวมใจ มิให้ตกเป็นทาสของเสียง

ปุจฉา
อยากมีสติและปัญญา
หลวงปู่คะ จะให้เป็นคนมีสติ ทำอย่างไร และมีปัญญาหมายความว่าอะไร และจะเป็นคนมีปัญญาต้องทำอย่างไรจึงพัฒนาเป็นคนมีปัญญาได้คะ

วิสัชนา
จัดระเบียบของกาย จนเป็นระบบของความคิด ปกติเคยเป็นคนมักง่าย ชอบทำตัวเป็นคนสุรุ่ยสุร่าย ไม่ค่อยมีระเบียบ ก็หันมาค่อยๆ ฝึกฝนตนเอง อย่างมีสติ รู้ตัวทั่วพร้อม แล้วพัฒนาการของชีวิตคุณจักค่อยๆ ดีขึ้น พยายามมองทุกๆ อย่าง รอบๆ กาย ทั้งภายใน ภายนอกอย่างมีพิจารณา
ขอให้ชีวิตประจำวัน ของทุกวัน จงเป็นวัน และชีวิตแห่งการฝึกฝน ศึกษา เรียนรู้ แล้วปัญญาจะพัฒนาให้ บังเกิดขึ้น

ปุจฉา
จะระงับอารมณ์อย่างไร
กราบนมัสการองค์หลวงปู่ครับ ผมได้อ่านหนังสือเรื่อง "ชนะ อารมณ์ "แล้ว สะดุดกับประโยคที่องค์หลวงปู่ได้เขียนไว้ว่า (สรุปโดยความเข้าใจ) ปัญหาต่างๆชาวบ้านก็ช่วยอะไรเราไม่ได้ ถ้าเราไม่รู้จักระงับอารมณ์ ซึ่งผมก็อยากทราบว่าเราจะระงับอารมณ์อย่างไร บางทีการระงับอารมณ์ในบางเรื่องนั้นทำได้ยาก เช่นเรื่องที่เราเสียใจมากๆ การที่เราทำงานอย่างอื่นเพื่อไม่ให้นึกถึงหรือทำตัวร่าเริงสนุกสนาน แต่มันกลับกลายเป็นว่า เราหลอกตัวเองทั้งๆที่เรามีความทุกข์อย่างนั้นเหรอครับ เมื่อเราอยู่คนเดียวผมจะฟุ้งซ่านในเรื่องเดิม แล้วภาพเก่าๆนั้นจะย้อนมาทำร้ายผมอีก ผมไม่อยากเป็นแบบนี้ ทั้งๆที่เมื่อก่อนจะตัดปัญหานั้นๆได้ไม่นาน แต่คราวนี้ผมว่าผมยิ่งตัดมันเท่าไร มันก็ยิ่งทำร้ายตัวผมหนักขึ้นทุกวัน จนขนาดผมเสียสติคิดโง่ๆทำร้ายตัวเอง ทั้งที่รู้ว่ามันไม่มีอะไรดีขึ้นมา เราจะตัดความทุกข์ตัวนี้อย่างไรดี แล้วความทุกข์ตัวนี้มันเกิดขึ้นมาพร้อมกับความบาปกรรมของผม ที่ไม่รู้จักยั้งคิดปล่อยให้มันไปตามอารมณ์ของตัวเอง ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันไม่อาจคืนย้อนมาได้ มันเป็นอดีต ผมทราบดี แต่อดีตตัวนี้มันติดแน่นจนผมไม่สามรถตัดมันได้ทั้งที่พยายามทำให้รู้ว่านี่คือปัจจุบัน เราต้องทำให้ดีที่สุด ผมว่าผมได้ตัดมันแล้ว พยายามไม่นึกถึงแล้ว มองว่ามันผ่านมาแล้วนะ มันต้องไม่ใส่ใจนะ ทั้งๆที่มีคนที่รักเรามาก พ่อ แม่เรา แต่เรากลับมาทำร้ายตัวเอง ผมขอความกรุณาขอคำปรึกษาครับ กราบขอบพระคุณองค์หลวงปู่ด้วยครับ

วิสัชนา
ดูท่าคุณจะเป็นโรคย้ำทำย้ำคิดอ่อนๆ ฉันแนะนำว่าสิ่งที่คุณควรทำ ก็คือหากิจกรรมที่เสริมสร้าง ความสงบของอารมณ์ มาทำให้มากขึ้น เช่น รดน้ำต้นไม้ ปลูกต้นไม้ ทำความสะอาดบ้าน ซักผ้า แล้วก็ปล่อยนก ปล่อยปลา ไหว้พระ สวดมนต์ ฟังธรรม รักษาศีล บริจาคทาน ใส่บาตร ทำบุญ เจริญภาวนา และอย่าลืมแผ่ เมตตา กิจกรรมเหล่านี้ มันจะช่วยดึงคุณขึ้นมาจากหุบเหวแห่งความคิดซ้ำซาก

ปุจฉา
ขอกุศโลบายให้โดยไม่หวังผล
กราบนมัสการหลวงปู่ครับ การให้ โดยปราศจากความต้องการจะได้สิ่งตอบแทน ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีหรือเปล่าครับ ซึ่งที่ผ่านมาผมพยายามที่จะปฏิบัติเช่นนั้น และทำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง เนื่องจากผมยังเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง ในบางครั้งผมก็รู้สึกว่า อยากได้ผลตอบแทนของการให้ ที่ได้กระทำไว้บ้าง ผมควรจะทำอย่างไร ที่จะยึดมั่นในการปฏิบัติที่จะให้ หรือเสียสละโดยไม่หวังผลใดๆเลย ซึ่งหากจะหวังก็คงมีแค่อยากให้สรรพสัตว์พ้นทุกข์ จะต้องใช้กุศโลบายอย่างไร

วิสัชนา
การให้แล้วต้องการผลตอบแทนนานๆ ที มิใช่ต้องการถี่ๆ เช่นนี้ถือว่า เป็นน้ำจิ้มของหัวใจ แรงบันดาลใจ ที่ปรารถนาจะให้ในโอกาสต่อๆ ไป แต่ก็ต้องระวัง จะบังเกิดความละโมบ โลภ อยากได้ไม่รู้จบตามมา มันจะกลายพันธุ์ เป็นการให้ที่ไม่สุจริต และถ้าเป็นเช่นนี้สู้ไม่ให้เสียเลยจะดีกว่า จะได้ไม่พอกพูนความชั่ว

ปุจฉา
ทำบุญให้พ่อแม่
จะทำบุญให้พ่อแม่ที่ล่วงลับไปแล้วได้อย่างไร

วิสัชนา
รักษาศีล ฟังธรรม ปฏิบัติธรรม บริจาคทาน แผ่เมตตา แบ่งบุญที่ได้ มาให้กับพ่อแม่ โดยการกล่าวว่า ขอบุญนี้จงสำเร็จ ซึ่งพ่อแม่ และญาติทั้งหลาย ขอญาติทั้งหลายของข้าพเจ้า จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด

ปุจฉา
ตื่นสายแต่ชอบทำบุญ
การใส่บาตร กับการนำอาหารไปถวายพระสงฆ์ที่วัด จะได้บุญต่างกันมั้ยคะ ที่ถามเพราะเป็นคนตื่นสายแต่ชอบทำบุญ ทราบว่าการทำบุญมีหลายวิธี แต่ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า คือเวลาถ้าวันไหนสามารถตื่นเช้า แล้วได้ใส่บาตร ดูสดชื่นเบาสบาย กว่าการนำอาหารไปถวายพระที่วัด หรือบริจาคสิ่งของ หรือเงิน อาจเป็นเพราะมันสาย อากาศมันร้อน เกี่ยวกันไหมคะ รบกวนหลวงปู่ชี้แนะค่ะ กราบนมัสการขอบพระคุณค่ะ

วิสัชนา
ผลของการทำบุญน่ะ ไม่ต่างกัน ถ้าจะต่างกันก็คงต่างกันตรงที่ คุณว่ามานั่นล่ะ คือ หตื่นเช้าก็รู้สึก สดชื่น เบาสบาย ตื่นสายก็รู้สึก มึนงง อบอ้าว อากาศร้อน ไม่ปลอดโปร่ง
ขณะที่คุณจะทำบุญไม่ว่าจะตอนไหนๆ เช้าหรือสาย ก่อนทำต้องเต็มใจ ขณะที่ทำตั้งใจ ทำเสร็จแล้วสบายใจ ทำตอนไหนก็ได้บุญ

http://www.manager.co.th/Dhamma/ViewNews.aspx?NewsID=9470000082322

ข่าว:

ตอบ

สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน

ข้อความโดย: มดเอ๊กซ