ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กันยายน 04, 2010, 08:02:48 pm »

 :13: อนุโมทนาครับพี่ปู
ข้อความโดย: होशདངພວན2017
« เมื่อ: กันยายน 03, 2010, 11:48:44 am »




ขอน้อมอาจาริยะบูชา เจิ้งคงฝ่าซือ


净空法师简介


释净空,俗姓徐,名业鸿,民国十六年(一九二七)二月十五日生于安徽省庐江县,幼居福 建建瓯。抗战时,求学于贵州国立第三中学,胜利后就 读于南京市立第一中学。一九四九年来台湾,服务于实践学社,公余之时研读经史古文,先 后追随方东美先生,章嘉大师,李炳南老居士等研习哲学、佛经十三年。

一九五九年于台北市圆山临济寺剃度,法名觉净字净空。受具足戒后,在国内外,弘扬佛法 讲述{华严经}{法华经}{楞严经}{圆觉经}{六祖坛经}{金刚经}{净土五经}等大乘经论数十种,三十六年无间断,现存音影带三千数百卷。法师在国内先 后创办华藏法施会、华藏精舍、华藏佛教视听图书馆、华藏讲堂、及佛陀教育基金会。首开 风气之 先,使用视听教育之方法,弘扬佛法,大量制作佛法讲经录音带、录影带, 分送世界各地,以及倡印赠送《大藏经》暨各种经论善书逾千余万册,佛菩 萨像多种数百万张流通全球。法师曾任台北圆山临济寺书记,十普寺三藏学院教师,南普陀佛学院教 师,中国佛教会设计委员,弘法委员,东方佛教学院学教授兼教务主任,松 山寺大专佛学讲座讲师,中国内学院院长,中国文化学院教授,中国佛教会 大专院校佛学讲座总主讲,天主教东亚精神生活研习所教授,华藏法施会会 长,华藏精舍住持,华藏佛教图书馆导师,华藏净宗学会会长暨佛陀教育基 金会董事长,美国达拉斯佛教会会长,新加坡净宗学会导师。法师于国内外 倡导促进成立'净宗学会'十五处,提倡专修净业,专弘净宗。法师已届古 稀之年,于今辞去海内外佛教社团一切职务。专心弘法教学,老实念佛,求 生净土。法师首倡'佛教'正名为'佛陀教育'。指出大乘教学方针在彻底破除 迷信,启发真智,使能明辨真、妄、正、邪、是、非、善、恶、利、害,建 立理智、大觉、奋发、进取、乐观、向上的慈悲济世的人生宇宙观,才能圆 满达成解决众生一切苦难,获得真实永恒幸福的教育目标六十六年初,倡建'中华民族百姓宗祠',凡我国民居留地,皆应兴建 。旨在教民诚信忠敬、继孝思、笃人伦、醇风俗、隆国运、开太平。又指出 '文言文'是过去、现在、未来三世的共同语文,为中华文化独具之异彩, 是世界文化最伟大的发明,使数千年前人类智慧经验的宝藏,与今人结晶成 一体,因此必须提倡。文化复兴,光被全球,惠及一切众生,咸得和平安乐 ,强根固本在于此也。法师于第六任 总统就职前,在台北市中国佛教会宣讲{仁王护国般若 经》以为祝贺,特别强调教育救国,教育救世。尤望东亚各国发菩提心者, 同心一德,携手合作,为全人类谋求真正和平幸福繁荣的新时代。法师云 今世乱极,人各望治。欲求普济全球,救劫难于眉急,化乖 戾于无形,务令一切众生,人人存好心、做好事、说好话、做好人。欲达此 目的,唯有极力提倡大觉教育,以古今中外圣哲之金言教训为依归,以期建 立共识'佛曰'见和同解,戒和同修也。'于是有汇集群书,采撷格言 的想法。如{佛教大藏经}{中国四库全书}{荟要}{史鉴} 群书等,皆可摘取编成菁华录流通。务令一切众生能读、能解、能行,则不 辜负古来圣哲垂化之婆心也。采撷要领 一、取明白易晓之短句,不取长文。..........................................

二、取急切实用之教诲,不取不切实际之玄谈。

三、必利于自身之修养,家庭幸福,事业成败之教训。社会和谐,国家富强,世界和平,各民族,各学派,各宗教,共存共荣之诸目标为 撷取之标准。

四、分类汇集编订一册,译成各种文字流通世界。介绍中华文化精华,促进世界大同,为吾人理想之目标也。

五、他如西洋学术菁华︰伊斯兰、新旧约、金训格言菁华,若能普遍流 通全球,必能建立共识、共存、共荣、和睦大同、亘助亘惠的美满 世界 这是法师毕生教化的方向,无尽的悲愿。
[/b]
ข้อความโดย: होशདངພວན2017
« เมื่อ: กันยายน 03, 2010, 11:45:41 am »





โลกก่อบาปกรรมเมื่อสิ้นลมยากหลีกกรรมที่ก่อ มีบ้านใหญ่ ตึกสูง ฤาร่ำรวย ต่อให้ม้วย ก็มิพอ ในทรัพย์สิน สิ่งที่ก่อ มิสูญหาย แม้น้อยนิด ยมบาล พินิจ ได้ชัดเจน มาบัดนี้ ข้าอยากเชิญ เจ้าบำเพ็ญ เร่งสวดมนต์ เช้าเย็น บำเพ็ญเพียรจางซั่นจึงได้เอ่ยถามออกมา ว่า พระอาจารย์ ที่ท่านได้กล่าวมา หมายความว่ากระไร ? พระยูไลจึงตรัสออกไปว่า เจ้ารู้หรือไม่ว่าขอทานผู้นี้เป็นใคร ? และสุนัขที่ดุร้ายตัวนี้คือใคร ? จางซั่นตอบว่า ข้ากระผมไม่ทราบ

ขอรับ พระยูไลจึงตรัสออกไปอีกว่า ขอทานผู้นี้ก็คือลุงของเจ้ากลับชาติมาเกิดส่วนสุนัขตัวหนี้ ก็คือพ่อของเจ้านั่นเอง พ่อของเจ้าตอนมีชีวิตไม่ได้ทำหน้าที่ของมนุษย์ ก่อกรรมทำชั่วไว้มากมาย ไม่เอ็นดูคนตกทุกข์ได้ยากต่อมาเมื่อเห็นเจ้าชอบทำบุญให้ทาน เกรงว่าเจ้าจะผลาญเงินทองที่หามาได้ จึงเอาไปฝังไว้ตรงประตูหน้าบ้าน ชาตินี้เมื่อเกิดมาเป็นสุนัข จึงไปนอนเฝ้าอยู่หน้าประตู เฝ้าสมบัติในชาติก่อน เมื่อเห็นผู้คนเดินเข้าออก ก็จะจะเห่าและกัด ด้วยเกรงว่าผู้คนเหล่านั้นจะมาเอาสมบัติของตนไป แม้นเจ้าไม่เชื่อก็จงขุดดูตรงประตุหน้าบ้านเถิด ว่ามรเงินทองฝังอยู่ตรงนั้นหรือไม่?จางซั่นจึงได้ให้คนรับใช้ในบ้านทำการขุดดู ปรากฏว่าเป็นจริงดังที่พระยูไลกล่าว พระยูไลจึงกล่าวอีกว่า อันคนบุญ เป็นคนบุญ แม้นไร้คนบุญ สร้างทิพย์นิพพาน ฤามีใครสถิตอันคนชั่ว เป็นคนชั่ว แม้นไร้คนชั่ว สร้างนรกานต์ ใครกันตก

นรกอันบำเพ็ญ เป็นคบำเพ็ญ แม้นไร้คนบำเพ็ญ อุ้มบาตรไปทั่วหล้า ใครกันจักยินดีอันหลอกลวง เป็นคนหลอกลวง แม้นไร้คนหลอกลวง วัวควายช้างม้า ใครกันกลับมาเกิดจางซั่น เมื่อได้ฟังจบ ก็ทำการคุกเข่าต่อหน้าพระยูไล กราบขอพระอาจารย์ทำการไถ่โทษแทนพ่อและลุงโดยการออกบวชบำเพ็ญธรรม พระยูไลด้วยเห็นถึงความจริงใจและศรัทธาของจางซั่น จึงได้รับไว้เป็นศิษย์และทำการโปรดพ่อและลุงของจางซั่นให้พ้นทุกข์ทรมาน จางซั่นติดตามพระยูไลบำเพ็ญธรรม ถือศีลกินเจ ต่อมาจึงสำเร็จมรรคผลบรรลุธรรม..............




ช่วงนี้ขุดกรุเก่าในชั้นหนังสืออีกแล้วและก็ได้เจอนิทานกฏแห่งกรรมอีกเรื่องหนึ่ง ซึ่งก็แปลไว้นานพอดูเหมือนกันจากหนังสือที่ชื่อว่า 四十二品 因果綠 42 ตำนาน เหตุต้น - ผลกรรม วันนี้จึงขอนำมาแบ่งปันกับทุกท่านขอเชิญทุกท่านทัศนาตำนานเหตุต้นผลกรรมดังนี้.....
ข้อความโดย: होशདངພວན2017
« เมื่อ: กันยายน 03, 2010, 11:44:27 am »






รวมภาพไฮไลท์เทศกาลตรุษจีนปี 2562 - 2019 ซึ่งขณะนี้ยังไม่หมดเทศกาล


..................................นำโมกวงซีอิมผ่อสัก.............................

เจิ้งคงฝ่าซือ ถานอิงกั๋ว 因果 เหตุต้น - ผลกรรม คนเราเกิดมาได้นั้นเพราะมีเหตุทำให้ต้องเกิด

ในครั้งอดีต ณ.หมู่บ้านเวินโจว มณทลเจ้อเจียง มีพี่น้องอยู่ 2 คน พี่ชายชื่อว่าจางเกา ส่วนน้องชายชื่อว่าจางจวี๋ จางเกาผู้เป็นพี่ชายมีนิสัยชั่วร้าย เป็นขุนนางกังฉิน ส่วนน้องชายก็อาศัยอิทธิพลของพี่ชาย ทำการแก่งแย่งช่วงชิงทรัพย์สมบัติที่นาที่บ้านของประชาราษฎร์ จึงทำให้จางจวี๋มีฐานะครอบครัวที่ร่ำรวย แต่ก็ยังไม่รู้จักพอ แถมเป็นคนตระหนี่ถี่เหนียว ไม่ชอบทำบุญ ประตูหน้าบ้านมักจะปิดอยู่เสมอ เมื่อมียาจกขอทานหรือคนมาขอความช่วย

เหลือก็มักจะถูกปฏิเสธอยู่เสมอในบ้านของ จางจวี๋มีบ่อน้ำขนาดใหญ่ และปลูกพืชผักมากมาย แต่ก็หาได้ยังประโยชน์แก่ผู้ใด เพราะเขาได้ทำตาข่ายเหล็กครอบเอาไว้ มิให้ผู้ใดได้เข้ามาแม้แต่นกหรือสัตว์ใดก็ตามอยู่มาวันหนึ่ง พระยูไลต้องการมาโปรดถึงบ้าน แต่เพราะจางจวี๋เป็นคนตระหนี่ไม่นิยมการทำบุญเมื่อเห็นว่ามีพระภิกษุรูป หนึ่งมุ่งเดินมายังบ้านของตน ก็รีบปิดประตูหน้าบ้าน ทำให้พระยูไลเข้าไปโปรดไม่ได้ต่อมาจางเกาผู้เป็นพี่ชายก็ได้เสียชีวิตลง เมื่อถึงยมโลก ยมบาลก็ได้ตัดสินว่า เจ้าเป็นคนชั่วช้ายิ่งนัก เป็นขุนนางโฉดไม่ผดุงความยุติธรรม จึงลงโทษให้ปีนภูเขามีด

และเมื่อถึงเวลามาเกิด จางเกาก็ได้มาเกิดในฐานะยากจน ตั้งแต่เล็กก็กำพร้าพ่อแม่ 7 - 8 ขวบก็เกิดโรคเรื้อนกับตนเอง กลายเป็นขอทานใช้ชีวิตผ่านไปวัน ๆ อย่างทุกข์ทรมานส่วน จางจวี๋ ต่อมาก็ได้ให้กำเนิดบุตรชายหนึ่งคน และตั้งชื่อให้ลูกว่า จางซั่น จางซั่นเป็นคนมีน้ำใจ โอบอ้อมอารีย์มีเมตตาเป็นอย่างยิ่ง มักจะแอบทำบุญกับคนยากจนและพระสงฆ์องค์เจ้าอยู่เสมอ ผู้เป็นพ่อเมื่อรู้ความประพฤติของลูก ก็กลัวว่าลูกจะผลาญสมบัติที่ตนได้สะสมมา จึงได้แอบนำเงินทองที่หามาได้เอาไปฝังไว้ที่ประตูหน้าบ้าน โดยที่ไม่มีใครรู้ และเมื่อจางจวี๋ได้สิ้นใจ ลงไปตรวจบัญชีบาปบุญในนรก ยมบาลก็ได้กล่าวกับจางจวี๋ว่า เจ้าคนชั่ว ตอนที่เจ้าอยู่บนโลกนั้น ทำความชั่วไว้ไม่น้อยเลย ไม่เอ็นดูผู้

ยากไร้ ตระหนี่ถี่เหนียว จึงลงโทษให้รับทุกข์ในนรกขุมต่าง ๆ อย่างทุกทรมานส่วนจางซั่นผู้เป็นบุตร เมื่อพ่อแม่ได้สิ้นใจไปทั้งสองคนแล้ว ก็ได้บังเกิดจิตเมตตา ทำการเปิดประตูบ้านเพื่อต้อนรับผู้ยากไร้และผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ รื้อถอนตาข่ายเหล็ก เชิญชวนผู้คนเข้ามาตักน้ำในบ่อของบ้านตนเอง อีกทั้งทานเจบริสุทธิ์เป็นต้นมา ด้วยความเมตตาของจางซั่น เมื่อยมบาลรับรู้ จึงให้จางจวี๋ผู้เป็นพ่อได้กลับมาเกิดในบ้านของบุตรชาย โดยกลับมาเกิดเป็นสุนัข ! และสุนัขตัวนี้ เมื่อเกิดมาก็เห็นทรัพย์สินเงินทองที่ตนได้ฝังไว้หน้าบ้าน ก็เกิดความเสียดาย ทุกวันก็จะนอนเฝ้าอยู่หน้าประตู เมื่อเห็นผู้คนเดินผ่านไปมา ก็จะเห่าและกัด จางซั่นผู้ไม่รู้อะไร จึงได้ล่ามโซ่สุนัขผู้เป็นพ่อในชาติก่อนเอาไว้

เพื่อมิให้ได้ทำร้ายใครอีกอยู่มาวันหนึ่ง จางซั่นนิมนต์พระมากมายมาทำบุญที่บ้าน และหนึ่งในนั้นก็คือพระยูไล ส่วนในจำนวนผู้ยากไร้ที่มารับบริจาคหนึ่งในนั้นก็คือพี่ชายผู้กลับมาเกิด เป็นขอทาน เมื่อจางจวี๋ผู้เป็นสุนัขได้เห็นชายขอทานผู้นั้น ก็รู้ได้ว่าเป็นพี่ชายในชาติก่อน ก็ตรงเข้ากัดด้วยความโกรธแค้นที่ชาติก่อนไม่เคยสั่งสอนตนเมื่อยามทำชั่ว ซึ่งเป็นเหตุให้ตนกลายเป็นสุนัขในชาตินี้ เมื่อจางซั่นเห็นสุนัขของตนกัดทำร้ายผู้คน จึงได้ใช้ไม่กระบองตีไปยังสุนัขของตน เมื่อพระยูไลเห็นดังนั้น ก็ได้กล่าวกับจางซั่นว่า.................