ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กันยายน 05, 2010, 10:14:35 pm »

 :13: ขอบคุณครับน้องฝน
ข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: กันยายน 05, 2010, 08:48:21 pm »

ความสุขหาได้ง่าย   

บางทีเราควรหัดตั้งโจทย์ง่ายๆ ให้กับชีวิตตัวเองบ้าง
แล้วจะพบว่า ความสุขมันก็ไม่ได้อยู่ไกล
แต่มันเกาะอยู่ที่ไหล่ซ้าย-ขวาของเราแล้วนี่เอง
 


คนทุกคนมีความฝัน
และย่อมมีความสุขถ้าเราไต่ความฝันของตัวเองนั้นได้สำเร็จ

แต่เงื่อนไขมีอยู่ว่า
หากฝันของเรานั้นมันไกลเกินเอื้อม
ลองลดทอนความฝันของตัวเองลงมาบ้าง
ให้ช่องว่างของความฝันและความเป็นจริงไม่ห่างกันจนเกินไป
ความสุขนั้นก็คงหาได้ไม่ยากเย็นนัก

.............................

สำหรับคนที่ไม่ได้วาดฝันให้กับชีวิตตัวเองจนใหญ่โต
เขาอาจรู้สึก "พอ" กับความสุขที่หาได้จากเรื่องง่ายๆ

ตรงกันข้ามกับคนที่มีความทะเยอทะยานแบบสุดๆ
แม้จะได้จนเกินเป้า เขาก็ยังหาความสุขให้ตัวเองไม่เจออยู่ดี

............................

ทางลัดของการมีความสุขได้ง่ายๆ
คือ การเลิกเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น
โดยเฉพาะคนที่เหนือกว่าเรา

...............................

มีบทสนทนาหนึ่งระหว่าง
"นักธุรกิจพันล้าน" กับ "ชาวประมง"

นักธุรกิจเจอชาวประมงคนหนึ่งนอนเอาเขนกอยู่ข้างเรือ
จึงพูดขึ้น

"ทำไมลุงไม่ออกไปจับปลาล่ะ"
ผมจับได้มากพอแล้ว" ชาวประมงตอบ

"แล้วทำไมไม่จับให้มากขึ้นล่ะ"
"จับมากๆทำไมกัน" เขาสงสัย

"จับมากๆจะได้มีเงินไปซื้อเครื่องยนต์ติดเรือ
ไปจับปลาในทะเลลึกได้" นักธุรกิจตอบ
"เพื่ออะไร" ชาวประมงถาม

"เพื่อลุงจะได้มีเงินมากขึ้น
และซื้อเรือเพิ่มขึ้นจะเป็นกองเรือประมงเลย"
"มีทำไม กองเรือประมง" ลุงถามแบบงงๆ

"อ้าว!... ลุงจะได้เป็นเศรษฐีนั่งเล่นนอนเล่น
ไม่ต้องทำอะไรน่ะสิ" นักธุรกิจอธิบาย

ชาวประมงฟังแล้วหัวเราะ "นั่งเล่นนอนเล่น..." เขาทวนคำ
และพูดกับนักธุรกิจว่า...
"ก็ผมกำลังทำอยู่แล้วไง ตอนนี้..."

- - - - - - - - - - - - - - -

บางทีเราควรหัดตั้งโจทย์ง่ายๆ ให้กับชีวิตตัวเองบ้าง
แล้วจะพบว่า ความสุขมันก็ไม่ได้อยู่ไกล
แต่มันเกาะอยู่ที่ไหล่ซ้าย-ขวาของเราแล้วนี่เอง

***จากหนังสือของพระไพศาล วิสาโล
_____________________________
ปูปรุง. "โลกสวยงามขึ้นเมื่อเดินช้าลง". กรุงเทพฯ : ใยไหม, 2546.
ขอบคุณโพสจาก  http://www.carefor.org/content/view/181/153/