ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กันยายน 08, 2010, 09:06:17 pm »

 :13: อนุโมทนาสาธุครับพี่แป้ง^^
ข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: กันยายน 08, 2010, 02:57:56 pm »

ไม่มีทางตันและจนแต้มสำหรับคนที่เพียรพยายาม ทางออกมีอยู่เสมอถ้าใฝ่แสวงหา ขออย่างเดียวใจอย่าแพ้ อย่ายอมให้ใจตกใจต่ำและใจหาย
 :13: :13: :13: :13:

 :13: :13: :13: :13:
เมื่อตะวันยังคงส่องแสง  เราจะสิ้นเรี่ยวแรงสิ้นหวังจะได้ใฉน
เมื่อทนงตนเองไม่ย้ำเกรงใคร  จะแค่ใหนไม่สนใจสู้มัน
ความหวังยังมีวันนี้ไม่มีใคร  ไม่เป็นไรวันพรุ่งนี้เป็นของเรา

หากเมื่อวานขื่นขม  วันนี้ยังชื่นชมได้
หากเมื่อวานสุขสม  วันนี้ยิ่งสุขสมใหญ่
สุขทุกข์หวั่นใหว ก็หวังว่าใจจะทน


ข้อความโดย: sasita
« เมื่อ: กันยายน 08, 2010, 09:17:20 am »


                     
หวังสิ่งใหม่ที่จะเริ่มต้นอีกครั้งเสมอ  
 
  “ ความผิดหวังทำให้คนบางคนสิ้นหวังท้อใจ จนอาจกลายเป็นเหตุผลของการไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป แต่สำหรับคนบางคน มันอาจกลายเป็นเหตุผลก่อเกิดแรงจูงใจที่ท้าทายให้เกิดความหวังที่จะสู้ ก็เพื่ออยากเห็นความสมหวังและพบความสำเร็จให้ได้”
 
 
 การใช้ชีวิตย่อมควบคู่ไปกับความหวัง แม้สิ่งที่หวังอาจสรุปด้วยความเจ็บปวด ซึ่งทำให้เราพบความผิดหวังก็ตามที ถามว่า .. เป็นความผิดหรือเปล่าที่ต้องผิดหวัง ผิดกฎหมายหรือไม่ มันผิดกฎของพระเจ้าหรือเปล่า เพราะแท้จริงแล้วไม่ได้มีกฎที่ไหนห้ามไว้ว่าอย่าผิดหวัง หรือไม่ได้มีกฎหมายตราไว้ว่า.. ถ้าผิดหวังแล้วจะต้องจบชีวิตไปซะเดี๋ยวนี้....
 
เรายอมรับว่า.. เรามองเรื่องความผิดหวังเป็นออเดิฟในชีวิตไปเสียแล้ว เพราะได้พบกันเป็นประจำ ได้ชิมอยู่เรื่อยๆ ในแต่ละวัน อาจเป็นเพียงเรื่องเล็กๆ น้อยๆ หรือแม้กระทั่งเรื่องใหญ่ๆ ก็ตาม
 
แต่ความผิดหวังในเรื่องต่างๆ กลับเป็นบทพิสูจน์ให้ชีวิตเกิดการท้าทายว่า... ถ้ารสชาติของความผิดหวังเป็นเช่นนี้แล้ว... ความสมหวังล่ะ... จะเป็นอย่างไรหนอ... นี่อาจเป็นเหตุผลง่ายๆสำหรับตัวเราเองที่คิดว่า... “ ยังหวังอยู่เสมอ... ตราบที่ลมหายใจยังมี” เพราะเราเองไม่เชื่อว่า.. ชีวิตของใครบ้างในโลกจะผิดหวังอยู่ตลอดเวลา มันต้องมีบ้างล่ะ... ที่ฉากชีวิตแห่งความสำเร็จความสมหวังจะปรากฏขึ้นอยู่ตรงหน้า
 
คนที่ไม่ยอมหวังในสิ่งใหม่ๆ แต่ยึดติดอยู่กับสิ่งๆ เดียว อาจตึงเกินไปสำหรับชีวิต ควรยืดหยุ่นผ่อนปรน รู้จักปรับเปลี่ยน เรียนรู้ที่จะเลื่อนปุ่มชีวิตบ้าง ไม่ใช่จะซ้ำหรือย้ำอยู่กับที่ จึงไม่แปลกใจเลยที่บางคนทำร้ายตัวเอง เพราะมีแรงจูงใจจากความผิดหวังนั่นเอง แต่ถ้ากดปุ่มเสียใหม่ให้ชีวิตยอมรับ และเออออกันไปบ้าง ก็จะไม่รู้สึกสิ้นหวังเสียทั้งหมด
 
คนที่ผิดหวังแต่ยังหวังสิ่งใหม่ๆ ให้เกิดขึ้นอยู่เสมอ.. ไม่แปลกใจเลยเหมือนกันว่า.. ทำไม ? ชีวิตยังดูสดชื่น ยิ้มรับปัญหาได้โดยไม่แยแสว่ามันจะเจ็บปวดเพียงใด.. นั่นเป็นเพราะเหตุผลที่ชี้นำให้ชีวิตก้าวเดินต่อไปเพื่อไขว่คว้าสิ่งใหม่ๆ มาเป็นรางวัล.. ด้วยประโยคที่อยู่ในใจเสมอว่า.. “ ผิดหวังแต่ก็ยังหวัง”
 
“ เพราะเมื่อชีวิตต้องผิดหวัง จำเป็นที่เราเองต้องมีเหตุผลและแรงจูงใจที่ดีต่อตัวเองเสมอๆ ถึงการที่จะก้าวเดินต่อไปโดยไม่ท้อใจสิ้นหวัง และต้องฝังความเชื่อที่ว่า.. มีสิ่งใหม่ๆ ให้เราได้หวังอยู่เสมอตราบที่ยังมีลมหายใจ”