หวังสิ่งใหม่ที่จะเริ่มต้นอีกครั้งเสมอ “ ความผิดหวังทำให้คนบางคนสิ้นหวังท้อใจ จนอาจกลายเป็นเหตุผลของการไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป แต่สำหรับคนบางคน มันอาจกลายเป็นเหตุผลก่อเกิดแรงจูงใจที่ท้าทายให้เกิดความหวังที่จะสู้ ก็เพื่ออยากเห็นความสมหวังและพบความสำเร็จให้ได้”
การใช้ชีวิตย่อมควบคู่ไปกับความหวัง แม้สิ่งที่หวังอาจสรุปด้วยความเจ็บปวด ซึ่งทำให้เราพบความผิดหวังก็ตามที ถามว่า .. เป็นความผิดหรือเปล่าที่ต้องผิดหวัง ผิดกฎหมายหรือไม่ มันผิดกฎของพระเจ้าหรือเปล่า เพราะแท้จริงแล้วไม่ได้มีกฎที่ไหนห้ามไว้ว่าอย่าผิดหวัง หรือไม่ได้มีกฎหมายตราไว้ว่า.. ถ้าผิดหวังแล้วจะต้องจบชีวิตไปซะเดี๋ยวนี้....
เรายอมรับว่า.. เรามองเรื่องความผิดหวังเป็นออเดิฟในชีวิตไปเสียแล้ว เพราะได้พบกันเป็นประจำ ได้ชิมอยู่เรื่อยๆ ในแต่ละวัน อาจเป็นเพียงเรื่องเล็กๆ น้อยๆ หรือแม้กระทั่งเรื่องใหญ่ๆ ก็ตาม
แต่ความผิดหวังในเรื่องต่างๆ กลับเป็นบทพิสูจน์ให้ชีวิตเกิดการท้าทายว่า... ถ้ารสชาติของความผิดหวังเป็นเช่นนี้แล้ว... ความสมหวังล่ะ... จะเป็นอย่างไรหนอ... นี่อาจเป็นเหตุผลง่ายๆสำหรับตัวเราเองที่คิดว่า... “ ยังหวังอยู่เสมอ... ตราบที่ลมหายใจยังมี” เพราะเราเองไม่เชื่อว่า.. ชีวิตของใครบ้างในโลกจะผิดหวังอยู่ตลอดเวลา มันต้องมีบ้างล่ะ... ที่ฉากชีวิตแห่งความสำเร็จความสมหวังจะปรากฏขึ้นอยู่ตรงหน้า
คนที่ไม่ยอมหวังในสิ่งใหม่ๆ แต่ยึดติดอยู่กับสิ่งๆ เดียว อาจตึงเกินไปสำหรับชีวิต ควรยืดหยุ่นผ่อนปรน รู้จักปรับเปลี่ยน เรียนรู้ที่จะเลื่อนปุ่มชีวิตบ้าง ไม่ใช่จะซ้ำหรือย้ำอยู่กับที่ จึงไม่แปลกใจเลยที่บางคนทำร้ายตัวเอง เพราะมีแรงจูงใจจากความผิดหวังนั่นเอง แต่ถ้ากดปุ่มเสียใหม่ให้ชีวิตยอมรับ และเออออกันไปบ้าง ก็จะไม่รู้สึกสิ้นหวังเสียทั้งหมด
คนที่ผิดหวังแต่ยังหวังสิ่งใหม่ๆ ให้เกิดขึ้นอยู่เสมอ.. ไม่แปลกใจเลยเหมือนกันว่า.. ทำไม ? ชีวิตยังดูสดชื่น ยิ้มรับปัญหาได้โดยไม่แยแสว่ามันจะเจ็บปวดเพียงใด.. นั่นเป็นเพราะเหตุผลที่ชี้นำให้ชีวิตก้าวเดินต่อไปเพื่อไขว่คว้าสิ่งใหม่ๆ มาเป็นรางวัล.. ด้วยประโยคที่อยู่ในใจเสมอว่า.. “ ผิดหวังแต่ก็ยังหวัง”
“ เพราะเมื่อชีวิตต้องผิดหวัง จำเป็นที่เราเองต้องมีเหตุผลและแรงจูงใจที่ดีต่อตัวเองเสมอๆ ถึงการที่จะก้าวเดินต่อไปโดยไม่ท้อใจสิ้นหวัง และต้องฝังความเชื่อที่ว่า.. มีสิ่งใหม่ๆ ให้เราได้หวังอยู่เสมอตราบที่ยังมีลมหายใจ”