ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: aun63
« เมื่อ: กันยายน 09, 2010, 06:19:34 pm »

 :44:พออ่านแล้วรู้สึกเหมือนเรื่องราวของตัวเองจังเลย555+ อืมมพูดตรงๆนะว่าเกิดมาไม่มีใครสอนเรื่องนี้ว่าดูแลยังงัย ป้องกันแบบไหน ยังไม่ถึงเวลานะ เป็นอย่างนั้นนะตัวผม ก็คงมีหลายๆคนที่เป็นแบบผมมั้ง ตอนเด็กแม่ไม่เคยบอกต้องไหว้พระ ต้องทำบุญหรือสวดมนต์ก่อนนอน ผมก็เติบโตมาตามวัยพัฒนาการชีวิตไปตามวัย เล่นกีฬาออกกำลังกาย พอเป็นวัยรุ่นก็พัฒนาไปเรื่องของเกมส์ยังไม่มีเพลย์เลยเป็นเฟมีลี่ โตไปอีกหน่อยก็ชอบสนุ๊กโดดเรียนก็ไปเล่นตั้งแต่โต๊ะเปิด โตไปอีกหน่อยก็ชอบความเร็วไปประจำตามถนนวิภาวดีซิ่งมอร์เตอร์ไซค์ โตมาจนถึงช่วงที่มีหญิงไม่อยากจะบอกว่ามากมาย เพราะเกิดมาหล่อพอตัว555+มันเป็นธรรมชาติหนะคุณ มันคือความรักส่วนเซ็กซ์มันคือองค์รวม ในต้นเรื่องพูดว่าติดอกติดใจผมว่าหลายคนอาจจะเข้าใจแบบนั้นเพราะประสบการณ์เค้าเป็นแบบนั้น จริงๆแล้วสำหรับผมมันคือธรรมชาติของภาวะที่ต้องมีประสบกาณ์จากตรงนั้นมากกว่า ...มันคือธรรมชาติเมื่อถึงที่สุดไม่ต้องบังคับมันหยุดไปเองตามธรรมชาติ ยิ่งฝืนยิ่งทรมาน ผมรักกับสาวที่นับถือกันต่างศาสนา แม่รับไม่ได้เพียงแค่กลัวว่าผมจะต้องไปเป็นอีกศาสนา(กลัวว่าลูกจะไม่ได้บวชให้กลัวว่าลูกจะไม่มาเผาผีกลัวไปมากมาย)บอกได้เลยว่าที่เค้าพูดกันว่าเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาเข้าใจก็ตรงนี้หละ555+ ผมรักเธอเหนือเหตุผลไปแล้ว ระบบการจัดการไม่สามารถห้ามปรามธรรมชาติได้หรอก เราบอกได้แค่ให้ระวังในช่วงภาวะไหนๆที่จะเข้ามาเท่านั้น ที่เหลือประสบการณ์จะบอกตัวเค้าเองสำนึกระลึกรู้ในจิตวิญญาณมันจะบอกเราเอง ผมเองมีลูกสาวนะไม่อยากจะบอกว่ายังมีเรื่องราวและประสบการณ์จากลูกอีกมากที่เค้าจะให้ผมและเค้าเข้าใจไปพร้อมๆกัน สิ่งที่สำคัญคุณกลัวกับประสบการณ์ในทุกๆขณะที่อยู่ตรงหน้าหรือป่าวเท่านั้น ภาวะที่เราต้องระลึกรู้และตื่นรู้ในทุกเรื่องราว ถ้าเรายังกลัวธรรมชาติแล้วเราจะเข้าใจในธรรมชาติได้งัยจิงปะเพื่อนๆ
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กันยายน 09, 2010, 03:15:15 pm »

 
 
 :13: :19: :13:
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กันยายน 08, 2010, 09:33:31 pm »

 :06: ต้องมีวิธีที่ สอนเรื่องพื้นฐานความเหมาะสม และพ่อแม่ต้องฝึกลูกให้เล่นกีฬาหรือทำกิจกรรมอย่างอื่น ที่พัฒนาจิตใจให้มากกว่าอยู่เฉยๆกับเพื่อนมากไปครับ
ส่วนใหญ่ที่ผมเห็นนะ จะเป็นเพราะอยากมีแฟนเหมือนเพื่อน กับพวกที่พ่อแม่ตามใจ (ไม่มีเวลาเลี้ยงดูหรืออบรมสั่งสอนครับ)
และเด็กมีอารมณ์และความต้องการมากโดยไม่มีวิธีการยับยั้งจิตใจ แล้วก็ส่วนใหญ่ผู้ชายจะเป็นตัวต้นเหตุซะมากครับ

อาจเพราะสภาพสังคมเปลี่ยนไปครับ สื่อโฆษณา ต้นแบบ ดารา ผู้นำทางสังคม ไม่ยึดหลักจริยธรรมอย่างที่พูดจริงๆ
เห็นเรื่องไม่ดี เป็นเรื่องธรรมดา ใครๆก็เป็น เราจะเป็นแล้วจะเป็นไร
แต่สุดท้ายก็เกิดปัญหาทางสังคม ให้เราต้องปวดหัวกันต่อไปครับ

^^ คิดว่าต้องค่อยๆแก้ ในส่วนที่เราทำได้ครับ คือสร้างความเข้าใจ และไม่ให้ลูกติดกับวัตถุนิยมมากไป พาไปทำบุญเข้าวัด ฟังธรรม พัฒนาจิตทั้งครอบครัวบ้างเท่าที่ทำได้ครับ
หรือไม่ก็พูดคุย ดูแล และเข้าถึงหัวใจความรู้สึกของลูกเราให้มากขึ้น ว่าเค้าคิดอะไร ชอบเพลงอะไร ชอบดาราคนไหน เราก็ชอบไปกับเค้าเป็นเพื่อนเค้า เค้าจะได้บอกเราทุกเรื่องเหมือนบอกกับเพื่อนของเค้า


^^เครียดเลยกระทู้นี้ แต่ผมก็ยังอยากมีลูกสาวน่ารักสักคนนะ
ทำดีให้ดีในทุกวันให้ดีที่สุดครับ ปัญหามี ก็ค่อยๆแก้กันไป
ธรรมะอวยพรครับ
ข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: กันยายน 08, 2010, 03:32:50 pm »

ลูกชายไปค้างคืนกับสาว   
กลางคืนลูกชายมักหายไปจากบ้าน เช้าจึงกลับบ้าน สืบอยู่นานจึงรู้ว่าไปนอนอยู่ที่บ้านเพื่อนผู้หญิง และมีเพศสัมพันธ์กันด้วย (แม่ของผู้หญิงไปขายของที่ตลาดในตอนกลางคืน เด็กจึงใช้โอกาสนี้) ---------------------------------------------------

life&family หลังจากเปลี่ยนชื่อมาเป็น kids&family ได้เพิ่มคอลัมน์เซ็กซ์สดใส ซึ่งเป็นคอลัมน์เกี่ยวกับเพศศึกษาในเด็กวัยแรกรุ่น โดยได้รับเกียรติจาก รศ.น.พ.พันธ์ศักดิ์ ศุกระฤกษ์ สละเวลามาตอบคำถามอย่างเช่นคำถามต่อไปนี้ ซึ่งคิดว่าเป็นปัญหาที่พ่อแม่ของวัยรุ่นหลายคนอาจประสบอยู่ จึงนำมาฝากพ่อแม่ท่านอื่นๆ ที่นี่ด้วยค่ะ
ถาม กลางคืนลูกมักหายไปจากบ้าน เช้าจึงกลับบ้าน สืบอยู่นานจึงรู้ว่าไปนอนอยู่ที่บ้านเพื่อนผู้หญิง และมีเพศสัมพันธ์กันด้วย (แม่ของผู้หญิงไปขายของที่ตลาดในตอนกลางคืน เด็กจึงใช้โอกาสนี้) บอกแล้วว่ายังไม่สมควร เพราะผู้หญิงยังเรียนอยู่ เตรียม entrance ลูกยังรับผิดชอบตัวเองไม่ได้ ยังไม่มีอาชีพ และอายุยังน้อย แต่ลูกอยู่ในความหลงและไม่เชื่อ จะทำอย่างไรดีคะ

ตอบ เรื่องดังกล่าวเป็นปัญหาหนักอกของผู้เป็นแม่เป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นแม่ของฝ่ายชายหรือแม่ของฝ่ายหญิง เพราะคงไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องราวดังกล่าว ซึ่งอาจจะลุกลามใหญ่โตจนเป็นผลร้ายต่ออนาคตของหนุ่มสาวทั้งสอง ถ้าจัดการกับปัญหาไม่ได้

ทางที่ดีคุณควรจะต้องเปิดอกคุยกับลูกอย่างเข้าใจ เห็นใจ และเปิดใจกัน ไม่มีการพูดว่าใครถูกใครผิด หรือที่ทำอยู่เป็นเรื่องที่ผิดจนแก้ไขไม่ได้ เพราะถ้าทำแบบนั้นไม่มีทางที่ปัญหาจะคลี่คลายเลย มีแต่จะร้ายแรงขึ้น

เพราะหนุ่มสาวเมื่อได้มีความสัมพันธ์ทางเพศกันแล้ว ก็จะเกิดติดอกติดใจเพราะของไม่เคย เมื่อมาได้ลิ้มรสความสุขจากเพศตามประสาของปุถุชนคนธรรมดา ซึ่งยังมีกิเลสอยู่ ย่อมยากที่จะดับราคะออกไปจากใจได้โดยง่าย เรื่องแบบนี้ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ เพราะไม่มีทางที่จะห้ามได้

...นอกจากพยายามที่จะพบกันครึ่งทางให้ได้

คุณคงจะต้องพูดคุยกับลูก ไม่ใช่ในด้านห้ามปราม แต่พูดถึงความรับผิดชอบในการจะมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งแบบนี้กับผู้หญิงคนหนึ่งว่า อย่างน้อยก็ต้องให้เกียรติผู้หญิงบ้าง ปลุจิตสำนึกของความเป็นสุภาพบุรุษออกมาว่า ถ้ามีใครทำแบบนั้นกับพี่สาว น้องสาว หรือลูกสาวของตัวเองโดยไม่บอกพ่อแม่ฝ่ายหญิง แล้วจะรู้สึกอย่างไร

ถ้ารู้สึกว่าเป็นการไม่สมควรหรือไม่น่าจะทำ ก็น่าจะหยุดเสียก่อนที่จะเกิดปัญหาตามมา พูดให้เขาเกิดความคิดว่าถ้าแม่ของฝ่ายหญิงรู้เข้าจะเป็นอย่างไร

แน่นอนว่าคงจะไม่ง่ายสำหรับคุณที่จะต้องใช้วาทศิลป์หว่านล้อมชักจูงลูกชายที่กำลังหน้ามืดตามัวกับ บทพิศวาสของเขา แต่อย่างน้อยก็คงจะต้องเตือนสติของเขาว่าการมีความสัมพันธ์กันอาจจะทำให้ฝ่ายหญิงเกิดการตั้งครรภ์ ขึ้นมา ตอนนี้กระรอกของคุณหาโพรงเข้าเป็นแล้ว คงจะไม่เป็นการชี้โพรงให้กระรอกถ้าสอนการใช้ถุงยางอนามัยทุกครั้งที่จะมีเพศสัมพันธ์กัน

ในเมื่อห้ามไม่ได้แล้วก็ต้องป้องกันอันตรายที่จะเกิดขึ้นต่อไป

...แต่ต้องพยายามห้ามปรามก่อนจนสุดความสามารถ!!!

การพยายามหาวิธีการอื่นๆ เพื่อที่ลูกชายจะไม่มีโอกาสได้ไปพบกับแฟนของเขาก็เป็นอีกวิธีหนึ่งที่ทำได้ แต่คงจะต้องทำให้แนบเนียนหน่อย คือหาทางให้เขาเรียนหนังสือพิเศษ หรือหางานพิเศษให้เขาทำเพื่อที่จะได้มีเวลาว่างน้อยลง

ที่จริงปัญหาที่คุณค้นพบก็เป็นปัญหาคลาสสิคที่เกิดขึ้นมาในทุกยุคทุกสมัยอยู่แล้วเพียงแต่ในยุคนี้โอก าสที่จะเกิดมันมีมากขึ้นเท่านั้นเอง และการแก้ปัญหาจะใช้วิธีเดิมๆ ประเภทหาทางแยกจากกันให้ได้ ไม่ให้เจอกันก็ทำได้ยาก เนื่องจากในปัจจุบันเครื่องมือสื่อสารมีมากหลายที่จะติดต่อถึงกันได้

จึงต้องอาศัยความใจเย็นพูดคุยให้เห็นผิด ถูก ชั่ว ดี ปลุกจิตสำนึกของความรับผิดชอบขึ้นให้ได้ แล้วหวังว่าทุกอย่างจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น

แต่ถ้าคุณทำทุกอย่างแล้วไม่ได้ผล ก็คงจะต้องอาศัยธรรมะที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอนไว้แล้วละว่า ต้องมี เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา เมื่อช่วยด้วยความหวังว่าจะให้ได้ดีมีสุข และพยายามช่วยเหลือให้พ้นทุกข์แล้ว กรรมยังคงเข้าตาอยู่ ก็คงจะต้องปล่อยไปตามกรรมเหมือนกัน

อย่างน้อยคุณก็ได้พยายามดีที่สุดแล้ว!!

----------------------------------------------------------
คอลัมน์ life&family http://www.carefor.org/content/view/59/153/