ตอบ

ข้อความโดย: mmm

« เมื่อ: กรกฎาคม 13, 2010, 10:32:21 pm »

ใส่การอ้างถึงคำพูด

แรงกรรม ๔

เหตุเกิดแห่งรูปลักษณ์ของคน

เพื่อให้เข้าใจอิทธิพล หรือบทบาทของกรรมมากขึ้น ควรจะรู้สาเหตุที่ก่อให้เกิดนามรูป (รูปลักษณ์) ๔ ประการ

รูปสมุฏฐาน เหตุปัจจัยที่ทำให้เกิดรูปร่าง

๑. กัมมสมุฏฐาน มี กรรม เป็นเหตุ (กัมมัชชรูป)
๒. จิตตสมุฏฐาน มี จิต เป็นเหตุ (จิตตัชชรูป)
๓. อุตุสมุฏฐาน มี ฤดู เป็นเหตุ (อุตุชชรูป)
๔. อาหารสมุฏฐาน มี อาหาร เป็นเหตุ (อาหารัชชรูป)

ขยายความ

๑. กรรมเป็นตัวเชื่อมโยง ให้ภพนี้กับภพหน้าต่อกัน โดยกรรมจะแฝงอยู่ในวิญญาณ (จุติวิญญาณ ปฏิสนธิวิญาณ) ในทรรศนะของพระพุทธองค์ ร่างกายของเรา เกิดจากกรรม (ส่วนหนึ่ง) มีส่วนสร้างสรรค์บันดาลให้เกิด ถ้าคนมีกิเลสมีอวิชชาประจำตัว เกิดขึ้นมาก็ทำกรรม

เมื่อทำกรรมแล้วจิตดับลง ทิ้งคลื่นของจิตไว้ที่คลื่นกรรม กรรมก็สร้างจิตขึ้นใหม่ เมื่อเกิดขึ้นมา อวิชชาก็มีอีก ก็ต้องทำกรรมอีก เมื่อกายแตกดับ วิญญาณหรือจิต ก็ทิ้งคลื่นของตนไว้ที่คลื่นกรรม คลื่นกรรมก็นำไปเกิดอีก แต่จะเกิดดีหรือชั่ว แล้วแต่ลักษณะของกรรมจะจัดสรรให้

ที่ว่าชาติหน้ามีจริง และกรรมดีกรรมชั่ว สืบต่อให้ผลข้ามภพชาติ กรรมที่จะต้องให้ผลในชาติหน้า ติดแน่นเหนียวไปโดยอาการอย่างนี้ (กรรมไม่ใช่ติดกาย แต่ติดวิญญาณหรือจิตไป)

๒. จิต หรือ วิญาญาณ เป็นตัวการช่วยให้เกิดรูปร่างขึ้นมา นอกจากที่เรียกว่า ปฏิสนธิวิญญาณ ยังมีส่วนสำคัญอีกอย่างหนึ่ง คือ จิตเป็นผู้บงการ ให้เกิดอาการเคลื่อนไหว ไป มา ยืน เดิน นั่ง นอน พูดจา และการกระทำต่าง ๆ สาระพัด ถ้าไม่มีจิตทำให้เคลื่อนไหว การเกิดมาเป็นรูป ก็ไร้ความหมาย คงไม่ต่างอะไรกับตุ๊กตา

๓. ฤดู หมายถึง อุณหภูมิ ความร้อน ความอุ่น ความเย็น มีอยู่ทั้งภายนอก และภายในของสิ่งมีชีวิต จึงทำให้รูปนาม มีความเป็นชีวิตอยู่ได้ ไม่ตายตั้งแต่แรก

๔. อาหาร ก็คือสิ่งที่จะกลืนกินลงไป และอัดฉีดถ่ายทอดเข้าไปในร่างกายทั้งทางเส้นเลือด และทางปาก ในสัปดาห์ที่ ๒ หรือ ๓ นับตั้งแต่ปฏิสนธิกาล เริ่มเกิดรูปที่ต้องการอาหาร (อาหารัชชรูป) โดยอาหารผ่านไปจากมารดา ถ่ายทอดไปทางสายรกที่ต่อจากผนังมดลูกของมารดา ผ่านสายสะดือของทารก ซึ่งทำให้ทารกเติบโตขึ้น ๆ

เพราะฉะนั้น กรรม จิต ฤดู และอาหาร จึงเป็นองค์ประกอบแห่งชีวิต รูปนามของคนเรา (ไม่ใช่อาหารอย่างเดียว ดังที่คนชอบพูดว่า "เรื่องกิน เรื่องใหญ่ เรื่องตายเรื่องเล็ก") จึงสอนให้คนเรา รู้จักระมัดระวัง รักษาชีวิตจิตใจทั้งหมด ให้มีการกระทำที่ดีงาม มีจิตสะอาด มีอากาศหายใจดี มีอาหารบริโภคสมบูรณ์ ทั้งนี้ เพื่อให้เป็นชีวิตที่ดี นั่นเอง

ตัวอย่าง บุคคลผู้ได้รับผลกรรมที่พิสูจน์ได้

มีตัวอย่างมากมาย ทั้งในอดีตกาลนานไกล (พุทธกาล) และในสมัยปัจจุบัน ซึ่งแสดงว่า คนทำกรรมชั่วแล้ว ได้รับผลชั่ว คนทำกรรมดีแล้ว ได้รับผลดีเพื่อให้ผู้ศึกษาใช้ประกอบ ในการพิจารณาหาเหตุผลและส่องสติปัญญาให้แก่แต่ละคน ท่านอาจารย์สุชีพ ปุญญานุภาพ ได้รวบรวมตัวอย่างของบุคคลที่ได้รับผลกรรมต่าง ๆ ชนิดทันตาเห็น หรือ กรรมประเภทที่ชื่อ ทิฏฐธัมมเวทนียกรรม หลายตัวอย่างด้วยกัน ดังนี้

๑. โกงทรัพย์ของคนถูกไฟไหม้ นึกว่าสบาย แต่กลับวิบัติ

ครั้งหนึ่ง มีไฟไหม้บ้านริมฝั่งแม่น้ำ คนในบ้านใกล้เคียง ตื่นตระหนกตกใจ ขนสิ่งของตน ๆ ออกจากบ้าน หนีไฟเอามาไว้นอกบ้าน ริมฝั่งแม่น้ำนั้น ในขณะนั้น ก็มีคนใจคดคนหนึ่ง แจวเรือมาเทียบท่า พร้อมกับให้ขนของลงเรือของตน ทำประหนึ่งว่าเป็นผู้หวังดี อยากช่วยขนของให้พ้นไฟไหม้ เมื่อได้ของเต็มเรือแล้ว กลับแจวเรือหนีไป ไม่นึกสงสารเห็นใจผู้เดือดร้อน เพราะไฟไหม้นั้น

อยู่ต่อมา คนใจคดนั้นล้มป่วยลง มีอาการแปลกประหลาด คืออยากดื่มน้ำร้อนจัด ๆ เมื่อมีผู้จัดน้ำที่มีความร้อนต่ำหน่อยให้เขากลับปฏิเสธ เรียกร้องให้นำน้ำร้อน ๆ มาให้ ญาตินำน้ำร้อนจัดมาให้ดื่ม เขาดื่มแล้วกลับว่าเป็นน้ำเย็น จนญาติต้องจัดแจงเตามาต้มน้ำให้เดือดต่อหน้าเขา ให้เชื่อว่าน้ำเดือดจริง ๆ ยกให้เขาดื่มในที่สุดเขาก็ดื่มน้ำจากพวงของกาน้ำนั้น อย่างชื่นอกชื่นใจ และขาดใจตาย เพราะน้ำร้อนเข้าไปลวกอวัยวะภายในสุกหมดสิ้น

๒. นักฆ่าหมู ถูกฆ่าเหมือนหมู

ชายคนหนึ่ง ใจอำมหิตมาก ชอบแทงหัวใจหมู คือทุบหมู แล้วใช้มีดคมปลายแหลมแทงตรงหัวใจหมูตายทันที เขาทำอย่างนี้มาประจำ วันหนึ่ง เขาถือมีดคู่มือ ไปนั่งที่ร้านคนจีนคนหนึ่ง พูดจากันอย่างไรไม่ทราบ เกิดผิดใจกัน อย่างรุนแรง กับคนที่พูดจาด้วย คนที่ไม่พอใจเขา จึงฉวยมีดปลายแหลมเล่มนั้น จ้วงแทงหัวใจนักฆ่าหมูตาย ในลักษณะเดียวกับที่เคยฆ่าหมูนั้นเอง

๓. ทุ่มแมวใส่สุนัข หมายสนุก กลับทุกข์ถนัด

คนชอบสนุกคนหนึ่ง ไม่นึกเห็นใจว่าคนอื่นเขาก็กลัวทุกข์เช่นเดียวกับตัวเอง สิ่งที่เขาชอบมากที่สุดก็คือ จับแมวโยนใส่สุนัข เพื่อให้สุนัขวิ่งไล่แมว เป็นที่สนุกครึกครื้น อยู่มาวันหนึ่ง เขาเห็นแมวอยู่ใกล้มือของเขา และเห็นสุนัขอยู่ไม่ไกล

จึงจับแมวทุ่มใส่สุนัข ตามประสาสนุก ที่เคยทำมาบ่อย ๆ แต่ผิดคาด แมวตกใจมาก ไม่รู้จะวิ่งหนีไปทางไหนดี จึงวิ่งขึ้นมาบนร่างกายของคนชอบสนุกนั้น ทำให้ร่างกายเขา ถูกเล็บแมวข่วนเลือดแดงฉานไปหมด

๔. เจ๊กกัง นักเชือดคอไก่ เชือดคอตัวเอง

ชายชาวจีนคนหนึ่ง เรียกชื่อกันว่า เจ๊กกัง มีอาชีพผลาญชีวิตไก่ ด้วยมีดคม เขาทำอยู่อย่างนี้เป็นประจำ ไม่ได้คิดว่า ชีวิตใครใครก็รัก ทั้ง ๆ ที่ฆ่าไก่แล้ว หาบผ่านหน้าวัดมาทุกว้น ธรรมะ ไม่เคยเข้าไปสถิตในหัวใจของเขาได้เลยแม้แต่น้อย

ชะรอยเวรกรรม ที่เขาสร้างสมไว้ คงจะค่อย ๆ แก่กล้า ด้วยนิสัยที่เขาชอบกินเหล้าเป็นประจำ ทำให้เผลอตัว เอามีดเชือดคอตัวเองดูบ้าง จนคอเป็นแผลแต่มีคนช่วยไว้ได้ทัน...แต่ในที่สุด ต่อมาได้ข่าวว่า เจ๊กกังได้เชือดคอตัวเองตาย ในลักษณะเดียวกับที่เชือดคอไก่นั่นเอง

๕. นักฆ่าหมูตลาดพลู กรรมตามทัน

ชาวจีนคนหนึ่ง มีอาชีพฆ่าหมูประจำวัน เขาปลิดชีวิตหมูได้สบาย ๆ พอ ๆ กับตัดหญ้าตัดผัก ไม่เคยคิดถึงอกเขาอกเรา อยู่มาวันหนึ่ง เขาเกิดล้มป่วยกระทันหัน และแสดงอาการวิปริตผิดมนุษย์ คือ ร้องเหมือนหมู ร้องสั่งเมีย ซึ่งแต่งงานกันไม่ถึงเดือน ให้เอามีด และอ่างรองเลือดหมูมาให้

พอเขาได้ของดังกล่าวมาให้ พอเขาได้ของดังกล่าวแล้ว ก็ขาดใจตาย รายนี้ไม่ถูกแทงตาย แต่คล้าย ๆ ถูกแทงอยู่ภายใต้จิตสำนึก ให้หมดสติสัมปชัญญะไปทันทีทันใด ต่อหน้าผู้คนที่มุงดูอยู่คับคั่ง

ครั้งพุทธกาลก็เคยมีเรื่องทำนองนี้ คือ นายจุนทะ นักฆ่าหมูเป็นอาชีพ คราวไม่สบายคลานสี่เท้าเหมือนหมู ส่งเสียงร้องทรมานอยู่ จนขาดใจตายในที่สุด

๖. นักชนไก่ เอามือชนกันเองจนมือเน่า

ที่ตลาดโรงหมู อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม นายอิ่ม เป็นนักชนไก่ และเล่นโขนเก่ง จึงมีชื่อต่อท้ายว่า อิ่มพระราม ด้วยความที่ชอบชนไก่ เป็นชีวิตจิตใจ เวลาล้มเจ็บจวนตาย แกเอา
มือ ๒ มือของแกชนกันเองแรง ๆ แล้วร้องว่า โปกพ่อ ๆ จนมือเป็นแผลเน่า ในที่สุดก็ขาดใจตาย ด้วยอาการอันน่าสังเวช

จาก http://www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/007265.htm

ข่าว:

ตอบ

สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: ดอกโศก

ข้อความโดย: mmm

ข้อความโดย: ฐิตา

ข้อความโดย: (〃ˆ ∇ ˆ〃)

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน

ข้อความโดย: mmm

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน

ข้อความโดย: mmm