ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กันยายน 11, 2010, 07:38:28 pm »

 :13: อนุโมทนาครับ^^
ข้อความโดย: Pure+
« เมื่อ: กันยายน 11, 2010, 07:02:49 pm »

ถ้าไม่ทุกข์ ก็คงไม่ท้ออ่ะนะ..
ตกลงว่าอย่างไหนมาก่อนมาหลังละนี่?  :01:
ข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: กันยายน 11, 2010, 02:47:35 pm »

อนุโมทนาสาธุค่ะ :07:
 :13: :13: :13: :13:
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กันยายน 11, 2010, 12:48:02 pm »

 
       
 
                              :13:  อนุโมทนาสาธุธรรมค่ะ น้องกัลยาใจ
ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: กันยายน 11, 2010, 11:44:55 am »







人們都在混亂造成的痛苦與不舒服的各種問題的故事壓倒擠進你的生活。只要有人說,不給病人的問題後,有點然後一切會更好,但他們很多人在生活經驗不足的問題在不同的思想往往令人失望陷入蕭條。只是因為沒有。病人往往害怕痛苦的人誰不放棄喜歡的苦難往往是嵌入式人民。脆弱的人誰不投降學習理解,因為這種痛苦的思想困擾。是一個親密的朋友,實驗培訓我們的頭腦更強大,但對於那些誰勸阻他。想了解如何高興的是,性格會很樂意跟朋友所有的時間尋找幸福快樂不知道誰是敵人的舒適的失望。它提供了基本的幸福和痛苦,是因為我們在最後。衝,學習如何生活與幸福 - 痛苦。
在每一個失望每次更好的朋友對那些誰不氣餒的困擾虛假的朋友誰沮喪,因為什麼是幸福。為什麼,因為當我們很高興我們往往享有足夠的熱情去尋找歡樂和痛苦。我不知道過關,但對於某人你是誰並不氣餒,他滿足任何遇險願意學習 和它的知識,了解幸福 - 不知道的痛苦,放下依戀的幸福 - 學習和理解的痛苦與歡樂和痛苦,我們能夠理解這種感覺。快樂和痛苦是沒有把 = 空


คำแปล

คนเราทุกคนในช่วงเวลาที่เกิดความทุกข์ไม่สบายใจ สับสน วุ่นวาย กับเรื่องราวต่าง ๆ กับปัญหาต่าง ๆ ที่ประเดประดังเข้ามาในชีวิตเพียงมีใคร คนหนึ่ง ที่ไม่ยอมแพ้ต่อปัญหาอดทนอีกสักนิดแล้วทุกอย่างจะดีขึ้นแต่ก็มีใครอีกหลาย ๆ คนพอประสบกับปัญหาต่าง ๆ ในชีวิตในรูปแบบแตกต่างกันก็มักคิดท้อแท้กลายเป็นท้อถอย

ไปเพียงเพราะไม่มีความอดทนความทุกข์มักกลัวคนที่ไม่ยอมแพ้ความทุกข์มักชอบฝังตัวอยู่กับคนอ่อนแอคนที่ไม่ยอมแพ้จะเรียนรู้ความทุกข์อย่างเข้าใจเพราะคิดว่าความทุกข์ คือเพื่อนสนิทที่มาทดลองฝึกให้จิตใจของเราเข้มแข็งแต่สำหรับคนที่ท้อแท้เขาจะชอบเรียนรู้ความสุขว่าเป็นอย่างไรมีลักษณะนิสัยอย่างไรพร้อมยินดีที่จะคบหากับความสุขตลอดเวลาหารู้ไม่ว่าความสุขความสบายคือศัตรูของคนที่ท้อแท้เพราะจะให้ความสุขในเบื้องต้นแล้วจะให้ความทุกข์

ในเบื้องปลายเพราะฉะนั้นเราจงมาเรียนรู้วิธีที่จะอยู่กับความสุข - ความทุกข์ในทุก ๆ เวลาที่เกิดความท้อแท้กันดีกว่าเพื่อนสนิทของคนที่ไม่ท้อแท้ คือ ความทุกข์ส่วนเพื่อนจอมปลอมของคนที่ท้อแท้ คือ ความสุขเพราะอะไร เหตุผลเพราะว่า เวลาที่เรามีความสุขเราก็มักจะเพลิดเพลินหลงใหลไปกับความสุขพอเจอความทุกข์ก็รู้ไม่เท่าทันแต่สำหรับคนที่ไม่ท้อแท้ไม่ว่าจะเจอความทุกข์ในรูปแบบใดเขาก็พร้อมที่จะเรียนรู้..และอยู่กับมันได้อย่างเข้าใจรู้สุข – รู้ทุกข์แล้วปล่อยวางไม่ยึดติดในสุข – ทุกข์เรียนรู้และเข้าใจทั้งสุขและทุกข์นั่นแหละเราจึงจะเข้าใจถึงความรู้สึกที่ปราศจากสุขและทุกข์คือ วาง = ว่างเปล่านั่นเอง