ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: เกรียนเรนเจอร์
« เมื่อ: พฤศจิกายน 20, 2011, 01:03:06 pm »

ตอนนี้สำนักพิมพ์ออกครับหมดแล้วนะครับ 16 เล่ม  :08: :47: :19: :13:
ข้อความโดย: เกรียนเรนเจอร์
« เมื่อ: พฤศจิกายน 20, 2011, 01:01:04 pm »

ชอบเรื่องนี้อะ เนื้อหาที่เอามาลงยังไม่หมดต้องไปอ่านที่ของคนรีวิว  http://zieghart.exteen.com/20080713/75-my-hinotori

หลังจากอ่านแล้วมันจ๊าบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


เนื้อหาจากลิ้งครับ

"What we do for ourselves dies with us. What we do for others and the world remains and is immortal.”
                                                                         ~Albert Pine~

.

ชีวิตอันเป็นนิรันดร์

เป็นหนึ่งในยอดปรารถนาของเหล่าปุถุชนมาเนิ่นนาน อาจจะพร้อมๆกับที่มนุษย์เราเริ่มจะมีสิ่งที่เรียกว่า ความใฝ่ฝัน

วัฎจักรของชีวิตและการเปลี่ยนแปลง ตั้งแต่ยุคดึกดำบรรพ์ตั้งต้น ผ่านสงครามและสันติสุข การเกิดและดับ การสร้างสรรค์และทำลายมานับครั้งไม่ถ้วน...เรื่อยมาจนถึงยุคเทคโนโลยีเฟื่องฟูเช่นปัจจุบัน...และอาจจะเลยต่อไปถึงยุดอวกาศในอนาคตเบื้องหน้า...

เรื่องราวของ "ชีวิตอมตะ" ก็ยังคงอยู่คู่กับเส้นทางประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติมาอย่างไม่มีเปลี่ยนแปลง

ตำนาน ศรัทธา ความเชื่อ บทเพลง เรื่องเล่าพื้นบ้าน หรือแม้กระทั่งคำกลอนหลายต่อหลายบท...ต่างสอดแทรกความปรารถนาอันแรงกล้านี้เข้าไปอย่างไม่ได้ขาด

.

คนแต่ละผู้ มีเหตุผลแตกต่างมากมายเหลือคณานัป ที่จะต้องการ และไขว่คว้าความเป็นอมตะที่อยู่เหนือกาลเวลา...

เพื่อขีวิตของคนอันเป็นที่รัก เพื่อไล่ตามความฝัน เพื่อฐานะที่เฝ้าขวนขวาย เพื่อครอบครอง เพื่อควบคุม ฯลฯ

...แต่ยิ่งไขว่คว้าเท่าไหร่ ก็มีแต่จะยิ่งสูญเสีย

...ยิ่งไขว่คว้าเท่าไหร่ ก็มีแต่จะแสดงความนึกคิดที่มืดลึก จากก้นบึ้งของตัวเองออกมาเพียงเท่านั้น

.

.....................และที่น่าเศร้าก็คือ ณ ปลายทางของอุโมงค์ที่แสนมืดมิด ก็ยังไร้ซึ่งแสงสว่าง

แม้คนที่ดั้นด้นไปในจุดที่ไกลที่สุด ก็ยังต้องปิดฉากเรื่องราวของตนลง อย่างน่าเศร้าและเดียวดาย แทบเท้าอมตภาพที่ตนใฝ่ฝัน...

แทบเท้าวิหคเพลิง ผู้มีชีวิตอันเป็นนิรันดร์

ฮิโนโทริ - วิหคเพลิง เป็นการ์ตูนแนวปรัชญา จากปลายปากกาของอ.เทะสึกะ โอซามุ ปรมาจารย์ และบิดาแห่งวงการการ์ตูนญี่ปุ่น ผู้สร้างสรรค์ผลงานที่ล้ำค่ำและเลื่องชื่อมานับไม่ถ้วน ดังเช่น เจ้าหนูปรมาณู แบล็คแจ๊ก-หมอปีศาจ เจ้าหนูสามตา ฯลฯ

ตัวเรื่อง จับความที่เรื่องราวบนฉากหลากหลายสมัย ตั้งแต่ประวัติศาสตร์ยุคก่อตั้งของอาณาจักรญี่ปุ่นโบราณ ไปจนถึงยุคอวกาศที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งโลกอนาคต

แต่ไม่ว่าจะเปลี่ยนตัวละคร เปลี่ยนช่วงเวลา หรือเปลี่ยนสถานที่ของเรื่องราวไปแห่งหนใดก็ตาม มีอยู่เพียงไม่กี่สิ่ง ที่ยังคงอยู่ในสภาพเดิม

หนึ่งคือ ความปรารถนาที่จะมีชีวิตยืนยง เป็นอมตะเหนือกาลเวลา

อีกหนึ่งคือ เรื่องราวของวิหคเพลิง นกวิเศษที่ห้อหุ้มร่างกายด้วยเปลวไฟและประกายแสงอันโชติช่วง

...กล่าวกันว่า วิหคเพลิงนี้ เมื่อมันบาดเจ็บ หรือสิ้นอายุขัย ก็จะบินพุ่งลงไปยังเปลวเพลิง ให้แผดเผาร่างกายตัวเองจนเป็นเถ้าถ่าน...และถือกำเนิดขึ้นมาใหม่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ด้วยร่างที่อ่อนเยาว์ แข็งแรง และเปี่ยมไปด้วยพลังชีวิต

...และผู้ใดก็ตาม ที่ได้ลิ้มรสเลือดสดๆของวิหคเพลิง ก็สามารถที่จะได้รับ  "ชีวิตอันเป็นนิรันดร์" เฉกเช่นเดียวกัน



เรื่องเล่าที่แสนจะน่าเหลือเชื่อ และแฝงไปด้วยกลิ่นอายที่โรแมนติคนี้ กลับดึงดูดคนทุกผู้ ให้หลงใหล คลั่งไคล้ และดิ้นรนที่จะได้มาครอบครอง

ไม่ว่าจะเป็นราชินีผู้ชิงชังความชรา เด็กหนุ่มผู้ต้องการต่ออายุคนรัก นักบินอวกาศผู้ต้องการความสุขที่ยืนยง นายทหารผู้มีพันธะต้องฟื้นฟูยุคสมัยใหม่ หรือกระทั่งหุ่นยนต์ที่ต้องการพิสูจน์ความหมายการมีอยู่ของตัวเอง ฯลฯ ทุกผู้ทุกคน ต่างหลงวนเวียน อยู่ในเขาวงกตที่ไร้ทางออก และไล่ตามภาพเงาของวิหคเพลิงนี้ อย่างสุดแรงเกิด

"ยอดปรารถนา" ดังกล่าว มีได้กับคนทุกชนชั้น ทุกยุค ทุกสมัย...ไม่ได้ถูกกีดกันด้วยชนชาติ สถานะ สถานที่ หรือกระทั่งกาลเวลา

แม้จะต้องแลกด้วยเวลาชั่วชีวิต หรือสิ่งล้ำค่าที่สุดของตนเอง...การดิ้นรนไขว่คว้าชีวิตอมตะ ก็ยังดำเนินต่อไป...ผ่านซากศพ โศกนาฏกรรม และการสูญเสียที่เหลือคณานัป...หลายร้อยหลายพันชีวิต ต้องจบสิ้นลงไป โดยที่ยังพกพาความฝันนั้น อัดแน่นไว้เต็มอก

ใครเลย จะล่วงรู้ และซึมซับถึงเนื้อแท้ของความโง่เขลานี้ ได้มากเท่ากับตัววิหคเพลิงเอง

 

ตลอดช่วงชีวิตอันเป็นนิรันดร์ของมัน วิหคเพลิงได้เดินทางผ่านกาลอวกาศมากมายนับไม่ถ้วน...โบยบิน ปักหลัก และจากลา...ไม่เร็วเกินกว่าที่ตำนานจะก่อตัว ไม่ช้าเกินกว่าที่ละอองเลือดจะแปดเปื้อนผืนดิน

ชีวิตอมตะ มีอยู่จริงๆหรือไม่ ?

ทำเช่นไร ถึงจะได้เจอ และดื่มเลือดสดๆของวิหคเพลิง ?

เราจะทำสิ่งใดเป็นอันดับแรก เมื่อได้รับความเป็นนิรันดร์ที่ถวิลหา ?

ฯลฯ

ท่ามกลางหลากร้อยคำถามนั้น น่าขำที่ คำถามสำคัญที่สุด กลับแทบไม่มีผู้ใดเคยคิดจะยกขึ้นมาขบคิด...

....

........

............แล้วต้องทำอย่างไร ถึงจะพบเจอ "ความสุข"...?    อ่านต่อ http://zieghart.exteen.com/20080713/75-my-hinotori