ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: ตุลาคม 15, 2013, 02:05:31 pm »

ปัจจุบัน ไม่อยู่ หายไปไหน
อยากไปไกล หวังคอย ใจโหยหา
ยึดอดีต เป็นทุกข์ กลับเอามา
ช่วงเวลา ปรุงแต่ง ไม่รู้ทัน

ด้วยปัญญา ยังยาน ยังน้อยนิด
ด้วยความคิด ไม่กว้า่ง ไร้สุขสันต์
ด้วยความรู้ สะสม ไม่เท่ากัน
ด้วยผ่านผัน ความเพียร แล้วรู้เอง
ข้อความโดย: noppaknam
« เมื่อ: กันยายน 30, 2013, 10:40:04 pm »

 :45:  :12:

ยิ้มคืนนี้ แทนพระจันทร์ เชิญฝันหวาน
ให้เนิ่นนาน จนแสงมา ฟ้าวันใหม่
นอนแนบธรรม หัวหนุนหมอน ผ่อนกายใจ
จิตหลับไหล ไปถึง ดาวดึงส์เอย

คิดดี ฝันดี มีสุขครับ
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กันยายน 30, 2013, 06:40:00 pm »

 :06: ช่วงนี้พลังงานผมค่อนข้างเหลือน้อยครับ

มาเป็นกำลังใจให้ฉันทลักษณ์อันเนืองนิจด้วยไมตรี
กวีกลอนร้อยพัน รายร่ำด้วยสายตัวที่ อ่อนล้าด้วยภาระ
แต่ไม่มีทางอ่อนใจ ด้วยพลังจิตดั่งกัลยาณมิตรช่วยนำหนุน
ความชุ่มฉ่ำของจิต มีมิตรเท่านั้น จะให้ได้
เป็นธรรมเป็นกรรมเก่า หนุนด้วยคุณความดีแห่งปัจจุบัน
สิ่งเหล่านี้ เหล่านั้น ล้วนหลากหลาย
เอาแค่เรารู้ทัน ปัจจุบันจิต เพียงพอแล้วครับ

 :13:
ธรรมะอวยพรความดีคุ้มครองครับ
ข้อความโดย: noppaknam
« เมื่อ: กันยายน 30, 2013, 12:22:58 am »

 :05:  :29:
มัชฌิมา ทางสายกลาง สว่างล้ำ
มันคือธรรม ที่พ้นไป จากของคู่
มี-ไม่มี  ใช่-ไม่ใช่   รู้-ไม่รู้
เมื่อเฝ้าดู ก็รู้เห็น มันเป็น เช่นนั้นเอง...

มันเห็นทุกข์ ทุกๆอย่าง ตอนที่อยาก
ยังไม่อยาก ก็ไม่ทุกข์ ไม่คร่ำเคร่ง
พออยากเกิด ทุกข์มันก็ เริ่มบรรเลง
เริ่มเขย่ง เริ่มกระโดด โลดแล่นไป....

อยากมันเกิด ตอนที่รูป กระทบตา
เสียงภาษา กระทบหู รู้คิดไหว
กลิ่นหอมหวน จมูกดม ชมชอบใจ
กายลูบไล้ จิตกระเส่า เร้าอารมณ์....

คิด”เริ่มปรุง สิ่งที่รับ รู้สัมผัส
รูปขยับ เวทนา ตัณหาผสม
เริ่มอยากได้ ไม่อยากได้ ผูกเงื่อนปม
ทุกข์ระทม เริ่มก่อเกิด กำเหนิดภพ...

เห็นทุกข์ได้ ก็ได้ธรรม อันล้ำเลิศ
จิตประเสริฐ ได้เกิดมา ได้ผ่านพบ
ใจสะอาด ใจสว่าง ว่างสงบ
กราบเคารพ นบน้อมธรรม พุทธบูชา....
ปล่อยรู้
 :13:  :13:  :13: