ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: บัวผ่อง
« เมื่อ: พฤศจิกายน 11, 2016, 07:21:58 pm »

อุ๊ยต๊ายยย ได้โมทนา ด้วยวุ้ย ไม่น่าเชื่ออออออออออออ :24:
แหม๊ ?ไอ้เรารึ ก้อแค่ เอามาแปะ ไว้กันเหนียว เผื่อ มู้ที่พังจิตโดนอุ้มเท่านั้นเอง   :12:
อ่ะ เอามาฝาก   :25:

http://tayan800.com/webboard/viewtopic.php?f=3&t=13912#p183767

ข้อความโดย: บัวผ่อง
« เมื่อ: พฤศจิกายน 10, 2016, 10:51:37 pm »

:keemo: เฮ้ย ! ช่วยคิดหน่อยดิ ว่า ...นักปะติบัดอย่าง นุ้งนี ควรจะทำยังไงดี อ่ะ
ถ้า...เจออิพวกพุดมันแจกซองผ้าป่าให้เค้าเอาไปแจกต่อ ตั้งเป็็น 10 ซอง

เรื่องของเรื่องคือ ที่ทำงานเค้า มันโหนกระแสเจ้าสิ้น
เอามาทำมาหากินด้วยการจัดผ้าป่าการกุศล
เพื่อหาเงินซื้อเครื่องมือแพทย์ให้คนไข้ยากไร้ อ่ะ
แถมจัดกองผ้าป่าแล้ว ก้อมีการเกณฑ์หั้ย จนท. เอาซองไปเรี่ยไรต่ออีกคนละ ปึก


แน่นอนว่า ญิ๋งเดียรถีย์อย่างนุ้งนีก้อ โดนยัดเยียดซองผ้าป่าให้เอามาช่วยแจกด้วย ปึกนึง นะ ก้อ ประมาณ 10 ซองได้
พอได้รับซองเท่านั้นแหล่ะ ปรี๊ดแตกเรยตรู  :moho2:
ถึงขนาดพูดเปรยๆ เหน็บอิพวกเพื่อนร่วมงาน ที่อยู่รอบข้างเลยนะ
ปะมานว่า...เฮ้อ...นี่ขนาดตรูเลิกนับถือสาดหนาพุดแล้ว นะ
ยังจะต้องเอาซองผ้าป่ามาเป็นภาระเอาไปแจกชาวบ้านอีกหรอ

เนี่ย...จะบริจาคอยู่แล้ว ตั้ง xxxxx บาท ยังจะให้เอาซองไปแจกอยู่หรอ  ?

:mohomak::  :mohomak::  :mohomak::

ไอ้น้องที่ทำงานด้วย มันเลยบอกเสียงอ่อยๆ ว่า...
 ก้อเค้าให้เอามาแบ่งกันเอาไปช่วยกันแจก

แต่น้องมันคงเห็นเค้าทำหน้าบอกบุญไม่รับมั้ง
มันเรย รีบหยิบ ซองผ้าป่าปึกที่วางตรงหน้าเราไป
แล้วบอก อย่างเกรงใจว่า เด๋วพวกมันเอาไปแจกเองก้อได้  :ss:


หะแรกเค้าก้อหน้าหงิก ว่าจะผลักภาระให้พวกรุ่นน้องพวกนั่นแระอ่ะ
แต่ไปๆ มาๆ ก้อรู้สึกตะขิดตะขวงใจว่ะ
เพราะ ตะละคนก้อถูกยัดเยียดให้ต้องรับผิดชอบเป็นภาระกะซองผ้าป่า คนละ สิบซองอยู่แระ ขืนให้น้องๆมันเอาปึกซองผ้าป่าในส่วนของค้าไปแจก
มันก้อเหมือนเป็นการลอยตัวอยู่เหนือปันหา ผลักภาระไปให้คนอืนอ่ะ

เค้าเรยตัดสินใจ เรียกคืนซองผ้าป่าปึกนั้น มารับผิดชอบเองทั้งหมด
แต่ก้อไม่ได้กะจะเอาไปแจกต่อให้ใครหรอกนะ
กะว่าจะใส่ซองทั้งสิบซองนั่นเองอ่ะ นี่ครึ้ม ๆ ยังแกล้งเปรยๆ ให้ชาวบ้านมันได้ยินเลยว่า...

"เด๋วจะใส่ซองละ หนึ่งบาท ทุกซองเรย...
เอ...ไม่ดิซองละ 50 สตางค์ ไม่ก้อสลึงเดว ดีกว่า"  :soodyod:

แบ่บ อยากดูดิ๊ว่า อิตอนอิพวกคนพุดมันเปิดซองมานับเงิน
แล้วเจอ ซองละหนึ่งสลึง สิบซอง พวกมันจาทำหน้ายังไง  :krikri:

อ้อ อีกไอเดียคือ ไม่ใส่เงินเลยซักบาท แต่ใส่กระดาษเปล่า เขียนข้อความปะมานว่า

" ได้บริจาคไปแล้ว xxxxx บาท ขออนุยาดไม่ใส่ซองอีกแล้ว ฮ่ะ
เพราะถือศีลอยู่ จึงไม่สนับสนุนการแจกซองเรี่ยไรเงินทอง จากชาวบ้าน"


เฮ้ย ! ช่วยคิดหน่อยดิ ว่า ...นักปะติบัดอย่าง นุ้งนี ควรจะทำยังไงดี อ่ะ  :drink: