ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กรกฎาคม 23, 2015, 12:57:49 pm »
“ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย! การแสวงหามี ๒ อย่าง คือ
การแสวงหาอามิส กับการแสวงหาธรรม
ในการแสวงหาทั้งสองอย่างนี้ การแสวงหาธรรมเป็นเลิศ.”
ทุกนิบาต อังคุตตรนิกาย ๒๐/๑๑๖
“ในการปฏิบัตินั้น มีหลักการอันเดียวกัน คือ พระพุทธเจ้าจะสอนให้มีสติเสียก่อนเพราะสติเป็นหลักธรรมที่สำคัญที่สุด ถ้าเจริญสติจนมีกำลังแล้ว ธรรมะอื่นๆ ก็จะเกิดขึ้นเอง นี่คือสิ่งที่พระพุทธเจ้ารับรองเอาไว้
เรา ต้องเข้ามาหาแก่นธรรม ต้องให้เห็นสาระของการปฏิบัติ ถ้าเห็นความถูกต้องแล้ว จะไม่มีสายนั้น สายนี้ เพราะธรรมะเป็นอันเดียวกัน คือธรรมของพระพุทธเจ้าเท่านั้น จะหมดความสงสัยในเรื่องของการปฏิบัติ เพราะรู้ตามความเป็นจริง”
หนังสืออริยมรรค ภาคปฏิบัติ - พระอาจารย์ครรชิต สุทฺธิจิตฺโต
..
..
ถ้าเราวางใจถูก
เหตุการณ์อะไรจะเกิดขึ้น
เดี๋ยวมันก็ผ่านไปแล้ว มันชั่วคราวเฉย ๆ
ถ้ากระทบอารมณ์ที่มันไม่ถูกใจบ้าง
เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
เพราะมันเป็นแค่ปรากฏการณ์ที่มันเกิดขึ้น
เพราะเราอยู่ในโลก
ก็ต้องมีตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
ก็ต้องมีการเกี่ยวข้องสัมผัสสัมพันธ์
มันก็ถูกใจบ้าง ไม่ถูกใจบ้าง
ถ้าเรามองเข้ามาที่จิต ถ้าถูกใจจิตก็เป็นอย่างหนึ่ง
ไม่ถูกใจ จิตก็เป็นอย่างหนึ่ง
เราไม่ส่งกระแสออกไปข้างนอก
ไม่ไปโทษข้างนอก ไม่ไปตำหนิข้างนอก
แต่เรา เพียรที่จะ แก้จิต เรา
เป็นเพราะ จิต ของเรานี่แหละ
มัน อยาก ให้เป็นอย่างที่เราต้องการ
แต่ความจริงมันไม่ได้เป็นอย่างนั้น
กลายเป็น ตัวอยาก ของเราเอง
ที่สร้าง ปัญหา ให้แก่เรา
นี่แหละคือ สัมมาทิฏฐิ
พระอาจารย์ครรชิต สุทฺธิจิตฺโต
วัดป่าภูไม้ฮาว จ.มุกดาหาร
http://phraajahnkanchit.com/