ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: สิงหาคม 22, 2016, 10:46:52 pm »



“โคนันทวิสาล” ชาดกธรรมแต่โบราณกาล พราหมณ์เลี้ยงลูกโคไว้ด้วยความทะนุถนอม เอาใจใส่ดูแลราวกับลูกในอก จนกระทั่งเติบใหญ่ล่ำสัน แข็งแรง แถมยังมีหัวใจตอบแทนคุณพ่อพราหมณ์อยู่ทุกขณะจิต

วันหนึ่ง...นันทวิสาลบอกให้พ่อพราหมณ์ไปเดิมพันกับเศรษฐีในเมืองว่ามีโคที่ลากเกวียนได้ทีละ 100 เล่ม...รับรองว่าต้องรับคำท้าอย่างแน่นอน

ถึงวันนัดด้วยความที่พ่อพราหมณ์กลัว กังวลว่า “นันทวิสาล” จะทำไม่ได้ ไม่ไว้ใจ พร้อมๆกับมีหลากหลายความคิดประเดประดังเข้ามาในหัวจนควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ก็เกิดระเบิดขึ้นมา...ใช้คำพูดรุนแรง เฆี่ยนตี หมายข่มเจ้าโคให้ลากเกวียนไปถึงจุดหมายโดยเร็วไว ได้ดั่งใจ

น้ำเสียง ถ้อยคำบาดหัวใจ สุดท้ายเจ้าโคก็หมดกำลังใจ ยืนนิ่งน้ำตาไหลพราก พราหมณ์เสียเงินแล้วยังต้องอับอายขายหน้า กลับมาถึงบ้าน เจ้าโคก็มาพูดให้ฟังว่า...เสียใจที่พ่อพูดต่อว่า พ่อพราหมณ์ก็เสียใจเหตุที่แพ้ก็เพราะคำพูดของตัวเองแท้ๆ



เมื่อเข้าใจกันแล้วก็ตกลงกันว่า...จะไปท้าเศรษฐีอีกรอบ แต่คราวนี้เพิ่มเงินเดิมพันเป็นสองเท่าตัว

เศรษฐีย่ามใจรับคำท้า พอถึงวันจริง ผู้คนต่างพากันมาดู คิดว่าพ่อพราหมณ์คงเสียดายเงินจนสติแตก บ้าไปแล้ว ครั้งนี้พ่อพราหมณ์พูดกับลูกโคด้วยน้ำเสียง ถ้อยคำไพเราะ อ่อนหวาน ฟังรื่นหู ก็มีกำลังใจ

ในที่สุด “โคนันทวิสาล”...ก็ทำสำเร็จ ชาดกเรื่องนี้สะท้อนข้อคิด คำพูดที่ดีพร้อมในทุกแง่มุม เป็นมงคลอย่างยิ่ง จัดอยู่ในมงคลชีวิต...“วาจาสุภาษิต”

“ควายไทย” ไม่แพ้ชาติใดในโลก น่าทึ่ง... เห็นแล้วต้องอึ้ง บรรยากาศฝึกสอนดำเนินไปด้วย ความราบเรียบ ให้ความรู้สึกเย็นแก่ผู้พบเห็น คนสอนใจเย็นกับควายมาก พูดนิ่ม พูดดี เรียก “ลูก” ทุกคำ ถามว่ามีของ...คาถา...เครื่องรางกำกับไหม สืบสาวได้ความมาว่า... “ไม่มี”

ใช้หัวใจ ใช้ความดี ความใจเย็น คำพูดดีๆ...เป็นที่ตั้งเท่านั้น


อัศจรรย์ควายไทย กราบพระ นั่งสมาธิ.

มองไปที่ควายตัวเก่ง สังเกตละเอียดก็ไม่ได้แปลกประหลาดกว่าควายทั่­วไปก็ “ควาย” ปกติธรรมดานี่แหละ บอกให้คลาน หมอบ ไหว้ ควายก็...ทำตามเป๊ะๆ ได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ ทำท่าจูงให้ดูนิดหน่อยแล้วก็ปล่อย ...ส่งสัญญาณไปจับคนโน้น คนนี้ แม้กระทั่งให้กราบพระพุทธรูปที่ตั้งเอาไว้...ควายก็จะค่อยๆ คลานเข้าไปกราบได้อย่างนอบน้อม

ไม่เห็นกับตา ไม่น่าเชื่อว่า “ควาย” จะทำได้ตามสั่งภาษาคนขนาดนี้

“ลุงแน่น” หรือ แน่น กุลสอนนาน อายุ 51 ปี คนสอนควาย ฝึกควายกราบพระ...คุกเข่าคล้ายการกราบ นั่งสมาธิ อาศัยอยู่ที่บ้านโคกสะอาด ตำบลนาตาล อำเภอเต่างอย จังหวัดสกลนคร เปิดเคล็ดลับ ภูมิปัญญาพื้นบ้านที่เอาควายอายุ 2-3 ปีมาฝึกฝนเรียนรู้

นอกจากนี้ ด้วยความที่ฝึกควายจนเชื่องคน แสนรู้แล้ว บางครั้งเมื่อมีโอกาสก็จะนำควายในสังกัดไปตักบาตรด้วยกัน แรงบันดาลใจไม่มีอะไรซับซ้อน สั้นๆ ง่ายๆ ลุงแน่นอยากให้ ควาย...เป็นควายอย่างสมศักดิ์ศรี ใครจะเอาไปเลียนแบบก็ได้ ไม่หวง

“เพชรภูพาน” หรือ “น้องเพชร” นางเอกผิวสีคนแรกของวงการควายไทยแสนรู้ อายุ 3 ปีแล้ว เข้าคอร์สกันมานาน 4 เดือนเต็ม ควงคู่มากับ “มะลิวัลย์” หรือเรียกกันสั้นๆว่า “วัลย์” สีออกโทนน้ำตาลดำ ที่เพิ่งถูกดึงตัวเข้าวงการมายังไม่ถึงเดือน แต่ก็ฉายแววเด่นเจิดจรัส


“ลุงแน่น” ผู้ไม่ดูถูกความเป็นควาย.

ภารกิจควายแสนรู้ใช้เวลาฝึกวันละ 3-4 ชั่วโมง เริ่มกันตอนบ่ายสอง...ช่วงเช้าเป็นอิสระ ปล่อยให้กินหญ้าในทุ่งนาใกล้บ้าน แล้วก็พักผ่อนตามอัธยาศัย น่าแปลกใจที่ว่าเมื่อถึงเวลาฝึก ทั้งน้องเพชรและวัลย์ก็จะเดินกันมาเองโดยไม่ต้องไปเรียก

“ลุงแน่น” มีแรงบันดาลใจตั้งใจที่จะฝึกสอนควายให้รู้จักมีสัมมาคารวะ รู้จักมารยาท ไม่ได้ต้องการอย่างอื่น ทุกๆวันจะสวดมนต์ให้ฟัง ก็ฟังกันอย่างสงบนิ่ง อย่าให้ใครดูถูกความเป็นควาย

“ควายก็มีดี...อาจจะดีกว่าคนอีกหลายเท่าในแง่ความซื่อสัตย์ ไม่คดโกง หากินเอง ใช้แรงงานง่าย...ไม่เหมือนคนบางคน เป็นคนแต่ใจเป็นสัตว์”.

รัก-ยม

จาก http://www.thairath.co.th/content/631692