ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: สิงหาคม 20, 2010, 12:58:44 pm »





สาธุค่ะ น้องเรน....
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: สิงหาคม 20, 2010, 12:38:12 am »

 :05: น้องฝนไปโกรธใครมาหรือเปล่าครับ บอกพี่นะพี่จะจัดการให้
ความโกรธระงับด้วยความเข้าใจในธรรมะชาติของมนุษย์ครับ
ธรรมะนำทางสู่ความสงบของจิตใจได้ดียิ่งครับ
^^ อนุโมทนาสาธุครับ
ข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: สิงหาคม 19, 2010, 08:56:40 pm »


รวมคำกลอนเรื่อง "ความโกรธ"

 :13: :13: :13: :13:

อนัตถะ ชะนะโน โกโธ
ความโมโหโกรธาพากลัดกลุ้ม
ดุจเพลิงสุมดวงจิตพิษร้ายหลาย
มักก่อเรื่องเคืองขุ่นให้วุ่นวาย
เรื่องเลวร้ายหลายชนิดติดตามมา
เพียงวูบเดียวหากไม่ข่มอารมณ์โกรธ
ก่อทุกข์โทษโหดเ้ยมเกรียมหนักหนา
โกรธต้นตอก่อพินาศขาดเมตตา
ปิดปัญญาพาตนทนทุกข์นาน

.................................................. ..........


อันความโกรธโทษนี้ชี้เฉลย
ไม่ดีเลยแปรจิตเป็นมิจฉา
ถึงฆ่าฟันกันตายวายชีวา
เพราะโกรธาบาปชั่วเป็นตัวการ
ดังกองไฟใส่สุมที่รุมเผา
จิตร้อนเร่ามุ่งร้ายหมายประหาร
คนแท้ๆ แปรพักตร์เป็นยักษ์มาร
เปลี่ยนสันดานวิปริตผิดผู้คน

.................................................. ..........


ความโกรธเป็นเช่นดังสนิมหนา
กินศิลาผุกร่อนไม่หย่อนหยุด
โลหะชาติมีดพร้าแลอาวุธ
สนิมคุดกินขาดพินาศไป
สนิมเหล็กกินเหล็กนั้นเล็กน้อย
เจ้าของคอยขัดล้างระวังไหว
สนิมโกรธโดดดิ้นเข้ากินใจ
สุดวิสัยขัดรากขุดรากตอ

.................................................. ..........


ไม่หักห้ามความโกรธมันโหดหาม
ย่อมสร้างความพินาศอนาถหนอ
ประทุษจิตผิดอย่างไม่รั้งรอ
กระโดดก่อสร้างกรรมแล้วทำลาย
พระท่านวอนสอนสั่งระวังโทษ
ละความโกรธลงบ้างให้ห่างหาย
ใจเป็นสุขทุกข์บ้างก็จางคลาย
ที่มุ่งร้ายกลับมาเมตตากัน

.................................................. ..........


จิตกำเริบเสิบสานทำการผิด
ก็เพราะจิตมีโกรธโทษมหันต์
พอโกรธจิตผิดชั่วก็พัวพัน
ไม่มีวันทำดีให้มีคุณ
เมื่อความดีหนีหายทำลายหมด
ก็ถึงบทตัวบาปกระหนาบหนุน
พอบาปมาเกาะกินก็สิ้นบุญ
ไม่มีทุนสร้างธรรมก่อกรรมดี





ที่มา :: หนังสือ “คลายอารมณ์ร้าย”
บรรยายโดย พระอาจารย์สุโข กตปุญโญ
__________________

ขอขอบคุณ http://www.junjaowka.com/webboard/showthread.php?p=366995