ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: พฤศจิกายน 15, 2016, 03:22:20 am »




ดู คลิป ได้ที่ http://news.ch7.com/detail/201829/

เจาะประเด็น Special : ยายชุบ ผู้รอดชีวิตจากน้ำพระทัยในหลวง รัชกาลที่ 9



เพราะพระองค์ทรงรักในคนไทยทุกคน จนไม่เห็นแก่ความเหนื่อยยากของพระองค์เอง  ดังตัวอย่าง ที่ยายซุบ คุณยายวัย 80 ปี ได้เล่าว่า เมื่อครั้งที่ทรงเสด็จเยี่ยมราษฏรที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เมื่อ 40 ปีที่แล้ว  ตนได้รับชีวิตใหม่จากการช่วยเหลือของพระองค์ โดยตอนนั้นคุณยายป่วย หมอบอกว่าไส้ติ่งกำลังจะแตก ในหลวงทรงให้ ฮ.พระที่นั่งนำยายไปส่งที่โรงพยาบาล ส่วนพระองค์ท่าน จะนั่งเรื่องกลับเอง

สำหรับเรื่องเล่าของยายซุบ มีว่า ...ตอนนั้นไม่รู้ว่าเป็นไส้ติ่ง แต่ปวดท้องมาครึ่งเดือนแล้ว นอนซม แต่พอมีคนบอกว่า ในหลวง จะเสด็จฯ มา เราก็อยากไปเห็น ไปรับเสด็จ แต่ปวดท้องจนเดินไม่ไหว ก็ให้คนหามไป ใส่เกวียนไปเลย แต่ ในหลวง เสด็จฯ ไปที่ตีนเขาอีกลูก คนละฟาก ทอดพระเนตรเรื่องจะระเบิดเขาทำทางเข้าออกหมู่บ้าน พอดี ราชินี เสด็จฯ ทรงเยี่ยมราษฎร แล้วทอดพระเนตรเห็นเรานั่งหน้าซีด นั่งพิงเพื่อนอยู่ พระองค์ก็ตรัสถามว่าเป็นอะไร เจ็บมากี่วันแล้ว เราก็บอกว่า เจ็บมาครึ่งเดือนเห็นจะได้ พระองค์จึงให้หมอที่มาด้วยตรวจดู

…หมอบอกว่า ไส้ติ่งกำลังจะแตก พอหมอบอกอย่างนั้น พระองค์ก็ทรงติดต่อไปที่ในหลวง และเห็นในหลวงท่านทรงวิ่งจากเชิงเขาลูกโน้นมาเลย ห่างกัน 1 กิโลเมตร พระองค์ท่านทรงให้ ฮ.มารับ (ฮ.พระที่นั่งที่เสด็จฯ มา) พร้อมตรัสว่า 'เดี๋ยวเราจะกลับทางเรือเอง ให้เอาคนไข้ไปส่งก่อน' ก่อนที่ประตู ฮ.จะปิด เราเห็นในหลวงทรงโบกพระหัตถ์ เราซาบซึ้งมาก บอกกับตัวเองว่าเราจะตายไม่ได้ และหลังจากรักษาหายแล้วกลับมาอยู่บ้าน ยังพระราชทานเงินให้ครั้งละ 3-5 พันบาท อีกหลายครั้ง ทุกวันนี้เวลานั่งดูโทรทัศน์ เห็นพระองค์ท่านก็จะพนมมือไหว้ตลอด เพราะรู้สึกว่า พระองค์ท่านได้มอบชีวิตใหม่ให้กับเรา...


ขอบคุณเรื่องราวดีๆ และภาพจากmsn.com