ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: ตุลาคม 11, 2017, 07:01:38 pm »
ไม่ได้เข้ามาที่นี่หลายวันเป็นโรคเบาหวาน เบาเปรี้ยว เบาเค็ม และโรคคนแก่ หนุ่มสาวพึงระวังไว้ กินอะไร ๆ ไม่เลือกพอแก่ตัวเข้าโรคภัยจะถามหาเดี๋ยวจะหาว่าหล่อไม่เตือนคอม ฯ แก่ ๆ ก็ดันมาเสียตอนนี้อีก เฮ้อ ! กลุ้ม
จะบอกอะไรให้น่ะเรื่องความตาย ความแก่ไม่มีใครหนีพ้นแต่เรื่องโรคภัยไข้เจ็บเราแสวงหามาเองโดยเราไม่รู้ตัวพอมารู้ตัวอีกที่ก็สายไปแล้วเพราะฉะนั้นพึงระวังเรื่ออาหารการกินโดยเฉพาะของหวาน ๆ ไปดูหนังต่อดีฝ่า
ณ.บัดนี้จะนำข้อความหรือบทความทางธรรมมาแบ่งปันกันเป็นการชั่วคราวหัวข้อ(โดยความเป็นของสูญ คือ ธรรมทั้งหลายเป็น อนัตตา)....ธรรมทั้งหลายเป็น"อนัตตา"ด้วย อรรถว่าดังนี้.....
โดยความเป็นของสูญ
โดยความเป็นของสูญ คือ เพราะไม่ใช่ว่าไม่มีอะไรเลยสูญไปเลย แต่มีสภาพธรรม เพียงแต่สูญ คือ ไม่มีสัตว์ บุคคล ตัวตนในสภาพธรรมนั้นเลย เพราะเป็นแต่เพียงธรรมไม่ใช่เรา สัตว์ บุคคล
โดยความไม่มีเจ้าของ
โดยความไม่มีเจ้าของ คือ ไม่มีใครเป็นเจ้าของสภาพธรรม ที่คิดว่าเป็นเจ้าของทรัพย์สมบัติ ทรัพย์สมบัตินั้นก็ไม่รู้ว่าว่ามีคนเป็นเจ้าของเพราะเป็นแต่เพียงรูป และทรัพย์สมบัติก็เสื่อมสบลายไป ไม่ใมีใครที่เป็นเจ้าของได้จริง ๆ ผู้ที่เป็นเจ้าของ ก็ต้องจากไป ไม่มีใครเป็นเจ้าของจริง ๆ เพราะเป็นแต่เพียงธรรมที่เป็น"อนัตตา"
http://youtu.be/MtgLl6AkNA0
http://youtu.be/4DaTGwRGpc4
แต่ก่อนที่ตำบลจีหลง มีพ่อค้า แซ่จาง มี ฐานะดีคนหนึ่งมีบุตรชายห้าคน ซึ่งต่างก็มีงานทำ ทุกคนเรียกได้ว่า เป็นครอบครัวที่โชคดี แต่ในชั่ว เวลาห้าปี บุตรชายทั้งห้าของเขาได้ตายต่อเนื่อง กันจนหมด ทำให้นายจางต้องอยู่ตัวคนเดียว ในวัย ชรากระทั่งป่วยตายเมื่ออายุ 80 ปี
ข้าพเจ้านำเรื่องราวกฏแห่งกรรมนี้ มาบอก เล่าเพื่อให้ชาวโลกได้รู้แจ้ง
1.ทำไมบุตรทั้งห้าคนของนายจางจึงตายหมดในห้าปี ?
ตอบ เพราะชาติก่อนนายจางมีอาชีพฆ่าวัว ได้ฆ่าวัวควายมากมาย ส่งผลให้ชาตินี้บุตรของเขา ต้องพลอยรับกรรมเลยมีอายุสั้น
2.ในเมื่อชาติก่อนนายจางเป็นนักฆ่าวัว ทำไมชาตินี้ จึงมีอายุยืน ?
ตอบ เพราะในวัยชรา นายจางเกิดสำนึก บาปหันมาทำความดี สร้างบุญไถ่บาป ดังนั้นชาติ นี้จึงมีอายุยืน
ขอเตือนชาวโลก ควรจะเข้าใจความเมตตาการุณย์ของสวรรค์ เบื้องบน อย่าได้ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต อันจะส่งผลร้ายในชาติภพต่อไป
ไม่ควรใส่ใจคำแสลงหูของผู้อื่น ไม่ควรแส่มองธุระที่เขาทำและยังไม่ทำ ควรตั้งใจตรวจตราธุระของตนนี่แหละ ทั้งที่ทำไปแล้วและที่ยังไม่ได้ทำ น ปเรสํ วิโลมานิ น ปเรสํ กตากตํ อตฺตโน ว อเวกฺเยยฺย กตานิ อกตานิ จ(ธรรมบท 25/19)
IMG_000002432552 by sirivat sirivat, on Flickr
IMG_00000010013042019 by sirivat sirivat, on Flickr
