ข้อความโดย: होशདངພວན2017
« เมื่อ: มีนาคม 15, 2018, 01:52:10 pm »
วันนี้ 12 มกราคม 2562(ตรงกับวันเสาร์)เป็นวันเด็กแห่งชาติเด็กในวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้าถ้าเด็กขาดปัญญาจะพาชาติพัฒนาก้าวหน้าไปไม่ได้แต่ถ้าเด็ก [งมงาย] ไม่รู้ว่าสิ่งใดผิด - สิ่งใดถูกก็เป็นเวรกรรมของเด็กนั่นเองเพราะฉะนั้นผู้ใหญ่ควรชี้แนะให้เด็กดำเนินชีวิตในหนทางที่ถูก - ที่ควรและผู้ใหญ่ควรเป็นแบบอย่างที่ดีไม่ให้เด็กตกไปในทาง[อบายภูมิที่ต่ำอันมี-->]นรก - เปรต - อสุระ เดรัจฉานและอวิชชา(ความไม่รู้)ปัญญาเท่านั้น ที่จะรู้ว่าอะไรถูก อะไรผิด
ถ้าปัญญาไม่เกิด ก็อยู่ในความมืด เพราะเหตุว่าไม่เห็นนามธรรมและรูปธรรมซึ่งกำลังเกิดดับ ตามปกติ ตามความเป็นจริง จนกว่าเมื่อใดปัญญาเกิด เมื่อนั้นจะเป็นความสว่างที่สามารถรู้แจ้งลักษณะของสภาพธรรมตามความเป็นจริงได้ดังนั้นการฝึกสติจึงมีความสำคัญมากไม่ว่ายืน - เดิน - นั่ง - นอน ต้องประกอบไปด้วยสติ
แสงสว่าง คือ ปัญญา อวิชชา คือ ความมืด ใครมีปัญญาก็เป็นประโยชน์กับคนนั้นขอให้เราเป็นคนหนึ่งที่จะมีปัญญาเป็นแสงสว่างหรือ เป็นคนที่ทำความดีในท่ามกลางความชั่วร้ายที่บังคับบัญชาไม่ได้แต่แม้กระนั้นเราก็จะพยายามทำความดีและศึกษาพระธรรม ให้เข้าใจธรรมได้ถูกต้องมากขึ้น โดยไม่หวั่นไหวเพราะถึงอย่างไรก็ต้องจากโลกนี้ไปแน่ส่วนที่สำคัญมากของการสนทนาก็คือการฟังเป็นอันดับแรกมีความสำคัญกว่าการสื่อสารความคิดของเราสามารถที่จะสร้างความสัมพันธ์แบบใจประสานใจได้จงทำให้เป็นฤดูใบไม้ผลิแห่งการสร้างสรรค์และการพัฒนาสายใจที่ลึกซึ่งของความไว้วางใจขอให้มุ่งหน้าไปในแต่ละวัน ด้วยจิตใจเดียวกัน แผ่ขยายเครือข่ายแห่งบุญวาสนาความกลมเกลียวและความปีติยินดีตลอดกาล ความกล้าหาญเป็นสิ่งสำคัญที่สุดการกระทำที่กล้าหาญสามารถแทนความเมตตากรุณาได้ขอให้ออกไปและเข้าร่วมการสนทนาด้วยหัวใจที่เหมือนดั่งดวงอาทิตย์
ความดีเป็นสิ่งที่ทุกคนอนุโมทนา(ชื่นชมยินดี) มีใครอนุโมทนาความชั่วบ้าง ไม่ว่าจะได้ยินได้ฟังทางไหนก็ตามแต่ ต่างก็เห็นโทษของการกระทำอย่างนั้นว่าเป็นสิ่งที่ชั่วช้าเลวทราม ไม่ว่าใครก็ตาม ไม่ว่าบรรพชิตหรือคฤหัสถ์ ถ้าทุศีล(ล่วงศีลประพฤติไม่ดี)ก็คือว่าไม่มีใครสามารถที่จะอนุโมทนาได้จากทัศนะของพุทธธรรมพวกเราทุกคนที่เกิดมาในสมัยธรรมปลาย ร่วมกันด้วยสายใยแห่งธรรมที่ลึกซึ้ง เพื่อดำเนินภาระหน้าที่อันสูงส่งของการเผยแพร่ธรรม นี่เป็นผลแห่งปณิธานที่เราได้ตั้งไว้ตั้งแต่อดีตอันยาวไกล เป็นปณิธานที่ตัวเราเองปรารถนาที่จะทำเพื่อพระพุทธะตราบเท่าที่เรามีชีวิตอยู่ ขอให้รักษาหนทางที่เราได้เลือกไว้เป็นหนทางแห่งความ(ศรัทธา)หนทางแห่งการบรรลุพุทธภาวะในชั่วชีวิตนี้ หนทางแห่งการเผยแพร่พระธรรมหนทางแห่งอาจารย์กับศิษย์ และหนทางแห่งมิตรสหายในการศรัทธา และดำเนินชีวิตที่มีชัยชนะร่วมกัน
https://k7591.blogspot.com/2019/01/blog-post_12.html
