ข้อความโดย: होशདངພວན2017
« เมื่อ: พฤษภาคม 19, 2018, 08:04:16 pm »
อันบิดาให้กำเนิดมารดาผู้ฟูมฟักเลี้ยงดู คุณธรรมฟ้าดินวัดได้ยากสามีว่าภรรยาตาม ธรรมของชายหญิงต่างกัน ตำแหน่งชายอยู่ภายนอกตำแหน่งหญิงอยู่ภายใน ต่างปฏิบัติในส่วนของตน ผู้ได้ชื่อว่าเป็นหญิงนั้นมีน้อมตามสามคุณธรรมง ยังไม่แต่งงานให้ฟังโอวาทพ่อแม่ แต่งออกเรือนน้อมตามสามี ดูแลน้ำท่าอาหาร เป็นแม่บ้านดูแลงานภายในบ้านกตัญญูพ่อปู่แม่ย่า เลี้ยงดูบุตรธิดา ไม่ธุระงานนอกบ้าน เป็นหลักการกินการอยู่อดอ้อมดูแลบ้านช่อง มีความปรองดองในหมู่ญาติ มีมารยาทต่อลุงป้าน้าอา เป็นมิตรกับบ้านใกล้เรือนเคียงมีความนุ่มนวลต่อกันถ้อยทีถ้อยเจรจากดข่มตนให้ประโยชน์คนอื่นไม่ขึ้นเสียงตีสีหน้า นินทาข้อเสียผู้อื่น ออกแสดงจุดเด่นของตน เช่นนี้แล้วบ้านเมืองก็มีความกลมเกลียวสงบสุข ได้ชื่อว่าเป็นปราชญ์หญิง เป็นที่เลื่องลือในหมู่บ้าน เกียรติขจรสู่ภายนอกไม่ใช่ทำลายวัฒนธรรม คุณธรรมเสื่อมทรามตามยุคตามสมัย ติดนิสัยไฮโซ รู้แต่สุรุ่ยสุร่าย ไม่สนใจว่าทางครอบครัวจะล่มจมหรือได้รับความรักใคร่จนหยิ่งยโส หรือขี้เกียจจนนิสัยหยาบกระด้าง จนไม่มีมารยาทต่อพ่อปู่แม่ย่า ขาดความกลมเกลียวกับสามี ความสัมพันธ์ขัดแย้งกันลงไม้ลงมือตีกัน เช่นนี้แล้วสามีก็ไม่ใช่สามี ภรรยาก็ไม่ใช่ภรรยา ญาติก็ไม่ใช่ญาติ บ้านไม่ใช่บ้าน ถือมีดจับพร้าอาละวาดหน้าบ้าน ครอบครัวเปลี่ยนขนาดใหญ่ เรื่องชั่วขจรขจาย ขัดละเมิดความสัมพันธ์มนุษย์ ความสงบสุขถูกทำลาย เมื่อเวลาทุกข์ร้อนมาถึง เสียใจก็สายไปแล้ว ทำไมจึงไม่อยู่ในโอวาทสอนหญิงแต่แรกเล่า จะได้เสวยสุขตลอดชีวิต เพียงแต่อุทิศความกตัญญูเคารพช่วยสามี เป็นคนดีที่สมบูรณ์ชั่วหนึ่งชาติ
บุรุษสร้างหญิงเพียบพร้อม
ปราชญ์หญิงซื่อมารยาทพร้อม
ดูแลบ้านบ้านสมบูรณ์พร้อม
คล้อยตามราบเรียบไม่กังวล
พระแม่เจ้าตำหนักฮกเซ้ง
คัดลอกจากวารสาร
เมธาธรรม
