ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:
Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: กันยายน 26, 2010, 08:42:17 am »

อ้างจาก: aun63 ที่ สิงหาคม 28, 2010, 12:33:00 pm
:12:มันคือ....สิ่ง....สมมุติ....หรือป่าวอ่ะคับ

 :yoyo108: :yoyo105: :yoyo009:

เย่ ๆๆๆๆๆๆๆๆ สาธุ

เมื่อ ดวงจิต ติดป้ายให้ สรรพสิ่ง

โน่น นั่น นี่  สิ่งโน้น สิ่งนั้น สิ่งนี้ ......................สิ่งต่าง ๆๆๆๆๆ

จึงมี สิ่งนั้น ไร้ชื่อ ชื่อเรียก แต่ดันติดป้าย เรียกว่า ...........( เติมเอง ใส่อะไรไปก็ใช่ ทั้งนั้น )

เมื่อ ปลดป้ายออก ก็ พบ  "..........................."

ปลดป้าย คำว่า จิต
ปลดป้าย คำว่า รัก
ปลดป้าย คำว่า นิพพาน

สิ่งที่เหลือ คือ  "        "

เพราะว่า มันเป็น   "        "  มันจึงเกิดได้หลายสิ่ง และ เรียกได้หลายชื่อ ตามแต่สมมุติ จะติดป้าย

จบ
ข้อความโดย: (〃ˆ ∇ ˆ〃)
« เมื่อ: สิงหาคม 30, 2010, 06:16:16 pm »

ดีกัน
ข้อความโดย: aun63
« เมื่อ: สิงหาคม 28, 2010, 12:33:00 pm »

 :12:มันคือ....สิ่ง....สมมุติ....หรือป่าวอ่ะคับ
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: สิงหาคม 27, 2010, 09:23:20 pm »

อนุโมทนาครับพี่ๆ  :13:
ข้อความโดย: ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ
« เมื่อ: สิงหาคม 27, 2010, 09:18:03 pm »

อ้างจาก: มดเอ๊กซ ที่ สิงหาคม 27, 2010, 05:47:01 pm
เซ็นนิ้วเดียว ปลายนิ้วพระพุทธะ ดัชนีใจ ดัชนีพระยูไล สาธุ


สิ่ง

สิ่ง แบบ กัดฟันเรียก

นิ้วชี้ กับ จันทรา

เดี๋ยวมา 


แยก เป็น 2

แต่มาจาก หนึ่ง


กัดฟันเรียก จำเป็นต้องเรียก

ถ้าไม่เรียก ก็ต้องหุบปากนิ่งเงียบ แล้วจะมีโวหารไว้ทำไมล่ะ

สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง

สิ่ง สิ่งนั้น หนึ่งสิ่ง สรรพสิ่ง สาธุ

๏
:
:19:
:
:yoyo031:
   
  :13:  .. ^^
                                                 
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: สิงหาคม 27, 2010, 05:47:01 pm »

เซ็นนิ้วเดียว ปลายนิ้วพระพุทธะ ดัชนีใจ ดัชนีพระยูไล สาธุ


สิ่ง

สิ่ง แบบ กัดฟันเรียก

นิ้วชี้ กับ จันทรา

เดี๋ยวมา 


แยก เป็น 2

แต่มาจาก หนึ่ง


กัดฟันเรียก จำเป็นต้องเรียก

ถ้าไม่เรียก ก็ต้องหุบปากนิ่งเงียบ แล้วจะมีโวหารไว้ทำไมล่ะ

สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง

สิ่ง สิ่งนั้น หนึ่งสิ่ง สรรพสิ่ง สาธุ

ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: สิงหาคม 27, 2010, 05:44:48 pm »

 
 
 
 :13: :45: :13:
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: สิงหาคม 27, 2010, 05:41:52 pm »

หนึ่งสิ่ง แตก เป็นหลายสิ่ง
หลายสิ่ง รวมเป็น หนึ่งสิ่ง
สุดท้าย ไม่มีเลยซักสิ่ง


สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง  สิ่ง  หลาย ๆ สิ่ง สรรพสิ่ง


สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่งนี้ สิ่งนั้น สิ่งโน้น

นี่ นั่น โน่น จึงเกิด


เห็น หลายสิ่ง ใน หนึ่งสิ่ง
เห็น หนึ่งสิ่ง ใน หลาย ๆ สิ่ง

เห็น เห็น เห็น เห็น อะไร

สุดแต่ใจ

เขียนอะไรไปนี่ งั้นมาต่อ เซนนิ้วเดียว เรื่องที่สอง

มี มหาเปรียญ 9 ประโยค  คุย กับ พระอาจารย์เซน
คุย เรื่อง จิต

ท่านอธิบาย เรื่อง จิต เขียนในกระดาษ อธิบาย ต่อหน้าพระอาจารย์เซน

เขียน ยาวเป็น หน้า ๆ ร่าย ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ วาระจิต วิถีจิต ธรรมะ

จนถึง จุดหนึ่ง

พระอาจารย์ เซน ชี้ นิ้ว  ออกนอกกระดาษ

พร้อมพูดว่า นั่น  คืออะไร

จบ


ในกระดาษ คือ โวหารธรรม

และ นอกกระดาษ ล่ะ คือ อะไร

นอกกระดาษ ชี้ออกนอกกระดาษ ดุจชี้ห้วงจักรวาล

หรือ ชี้ สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่งนั้น







ข้อความโดย: กระตุกหางแมว
« เมื่อ: สิงหาคม 27, 2010, 05:23:27 pm »

สิ่ง สิ่งเดียวแยกเป็นหลายๆสิ่งได้มากมาย .. ?
 :01: :30:
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: สิงหาคม 27, 2010, 05:20:32 pm »

เคย อ่านเรื่อง เซนนิ้วเดียวไหม

เอา แค่นี้วเดียว สั้น ๆ

ชี้เข้าไปที่หน้าผาก เปรี้ยง เข้าให้


ชี้ไปที่ สิ่ง

สิ่งนั้น

อืมมมมมม มีเรื่องเล่า  2  เรื่อง  เกี่ยวกับ สิ่ง

เรื่องแรก

ครั้งหนึ่ง หลวงปู่ติช นัท ฮันต์ มาเมืองไทย ช่วงวันวิสาขะบูชา

ท่านจัดฝึก สมาธิ ธรรมปฏิบัติ ตามแนวเซนหมู่บ้านพลัม

ช่วง ท้าย ๆ  ท่านให้คนตั้งปุจฉา แล้ว ท่านจะวิสัชชนา

มีอยู่ คำถามหนึ่ง  คนถามเป็น เด็ก ถามว่า

 ทำไม พระอาทิตย์ ต้องขึ้นทาง ทิศตะวันออก ?

ท่านสวน กลับทันที

แล้วทำไม พระอาทิตย์ ต้องไม่ขึ้น ทางทิศตะวันออก !

จบ

ตอบแบบ ชี้ไปที่ สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ้งนั้น


ถามซ้าย ท่านจะหักเปรี้ยง ไป ทางขวา หมัดสวน ให้ จิตหยุด หยุดกึก นอกนั้น เป็นเรื่อง ของใจ

เห็น สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่งนั้น หรือไม่

คำตอบ อยู่ใน คำถาม
คำถาม อยู่ใน คำตอบ

ถาม เพื่อ จะ ตอบ ตอบ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ต่อไป ไร้จุดจบ  ถามไป ถามมาก ๆ  ยิ่งถาม ยิ่งออกนอกตัว ไม่ถึง สิ่ง สิ่ง สิ่ง  สิ่ง สิ่งนั้น ซักที
ถาม แล้ว เกิดลูกโซ่ แห่ง คำตอบ คำถาม คำตอบ คำถาม คำตอบ คำถาม คำตอบ คำถาม  ไปเรื่อย ๆ

ต้องตอบ แบบให้ จุดหยุดกึก ฟุ้งนักใช่ไหม เอาให้หยุด  หยุดแล้วเห็น สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ่ง สิ้งนั้น บ้างไหม

คำตอบ แบบ หยุดโลก หักความคิดต่าง ๆ ลง ในแว๊บ นั้น

ตอบแบบ เซ็นนิ้วเดียว