ตอบ

ข้อความโดย: มดเอ๊กซ

« เมื่อ: กันยายน 03, 2010, 09:21:31 am »

ใส่การอ้างถึงคำพูด

Mom is the Heart of Home
(แม่คือหัวใจของบ้าน)

มีแม่ท่านหนึ่งเล่าให้ฟังว่า เย็นวันนั้น ฉันทำอาหารอยู่ในครัว ลูกสาวตัวน้อยแอบมายืนข้างหลัง ไม่ทันระวังฉันหันกลับมาชนเธอล้มลง "อย่ามายืนเกะกะ" ฉันดุใส่ ลูกสาวเดินจากไป ด้วยหัวใจที่ปวดร้าว คืนนั้นฉันได้ยินเสียงกระซิบจากเบื้องลึกของหัวใจว่า "กับคนแปลกหน้าเจ้าสุภาพได้ กับลูกรักชิดใกล้ ทำไมทำได้ลงคอดูที่พื้นครัวสิ ดอกกุหลาบหลากสีที่ลูกอุตส่าห์เก็บมา หวังให้เจ้าแปลกใจตกเกลื่อนอยู่ทั่วไป น้ำตาเธอไหล เหตุใดไม่แลเห็น" ฉันเพิ่งรู้ตัว เลยค่อยๆ ย่องเข้าไปนั่งคุกเข่าข้างเตียงลูก

"ตื่นเถิดคนดี ดอกกุหลาบนี้ลูกเก็บมาให้แม่หรือ" แม่ถาม

"ใช่ค่ะ หนูเห็นดอกกุหลาบบานสวยงามเหมือนคุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่ต้องชอบโดยเฉพาะดอกกุหลาบสีม่วง" ลูกตอบ ฉันตื้นตันใจมาก

"ลูกรัก แม่ขอโทษจริงๆ ที่เอ็ดหนู" แม่พูด

"แม่ขา ไม่เป็นไรหรอก หนูรักแม่" ลูกตอบ

"แม่ก็รักลูก แม่ชอบดอกกุหลาบของหนูมาก โดยเฉพาะดอกกุหลาบสีม่วงจ้ะ"

งานไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต คุณจึงไม่ควรจะรู้จักแต่จะก้าวหน้าไปในชีวิตการงานเท่านั้น คุณต้องรู้จักที่จะหยุดพักด้วย ชีวิตที่มีแต่งานเปรียบเสมือนกับหนังสือที่ไม่มีวรรคตอน ปราศจากย่อหน้า และไม่มีรูปภาพสอดแทรก คนอ่านคงดูแล้วไม่ค่อยน่าอ่านไม่น่าสนใจสักเท่าไร หากเราตายจากไปในวันพรุ่งนี้ อีกไม่กี่วัน นายจ้างก็หาคนใหม่มาทำแทนได้ แต่ครอบครัวที่อยู่ข้างหลังอาจโศกเศร้าไปชั่วชีวิต ลองคิดดูว่าคุ้มไหม หากเราจะทุ่มเทตัวเองให้กับงานมากกว่าครอบครัว และถามตัวเองว่าเราได้ทำหน้าที่พ่อแม่ที่ดีของลูกพอหรือยัง

หน้าที่ของพ่อแม่ต่อลูก เพราะพ่อแม่ถือว่าเป็นผู้ใกล้ชิดลูกที่สุด มีอิทธิพลในการหล่อหลอมลูกให้เป็นพลเมืองดีหรือเป็นพลเมืองร้ายมากกว่าใครๆ เป็นธรรมดาที่พ่อแม่ทุกคนย่อมปรารถนาให้ลูกของตนเป็นพลเมืองดีของสังคม เป็นคนดีของครอบครัวทั้งสิ้น เพื่อให้บรรลุจุดประสงค์อันนี้ พ่อแม่จำต้องมีจรรยาบรรณ คือมีหน้าที่ที่จะต้องปฏิบัติต่อลูกของตน เมื่อพ่อแม่ปฏิบัติหน้าที่อันนี้แล้ว นอกจากจะทำให้ลูกเป็นคนดีดังประสงค์ได้แล้ว ยังเป็นเหตุให้ลูกเกิดความสำนึกและซาบซึ้งในตัวพ่อแม่ว่าเป็นผู้มีพระคุณแก่ตนอย่างแท้จริง และเป็นเหตุจูงใจให้ลูกสนองตอบพระคุณในโอกาสต่อไปด้วย พ่อแม่ที่จะได้ชื่อว่าเป็น "พ่อแก้ว แม่แก้วของลูก" นั้น ก็เพราะได้ทำหน้าที่ทั้ง 5 ประการดังจะกล่าวต่อไปนี้ให้ ครบถ้วน บริบูรณ์แล้ว หน้าที่ดังกล่าวนั้น มีแนวปฏิบัติดังนี้คือ

1. ห้ามมิให้ลูกทำความชั่ว ผู้เป็นพ่อแม่นั้นจะต้องเป็นคนขยันในการดูแลลูก เอาใจใส่ในการชี้โทษถูกผิดให้แก่ลูกๆทราบตลอดเวลา ไม่เฉยเมยหรือปล่อยปละละเลย เมื่อเห็นลูกทำความผิดแม้เพียงเล็กๆ น้อยๆ เพราะจะทำให้เกิดความเคยชินจนติดเป็นนิสัย เช่น นิสัยเล่นการพนัน ติดสิ่งเสพติด การเที่ยวเตร่ การนอนตื่นสาย เป็นต้น การลงโทษลูกที่ทำผิดการแนะนำให้เห็นถึงผลเสียของความประพฤติไม่ดีต่างๆ ก่อนที่ลูกจะทำและการห้ามปราม การคาดโทษไว้ล่วงหน้า จัดเป็นหน้าที่ของพ่อแม่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

2. แนะนำให้ลูกตั้งอยู่ในความดี ผู้เป็นพ่อแม่นั้น นอกจากคอยห้ามปรามคอยตักเตือนมิให้ลูกของตนทำความชั่ว ความผิดแล้ว ยังมีภาระต้องแนะนำ ต้องอบรมสั่งสอน ต้องพร่ำบอกให้ทราบถึงว่าอะไรดีควรทำ ทำแล้วจะได้รับผลดีอย่างไร รวมทั้งว่าจะทำอย่างไรจึงจะเรียกว่า "ดี" ด้วย แม้การที่พ่อแม่ทำความดีให้ดูเป็นตัวอย่าง ก็เป็น หน้าที่เช่นกัน และจะได้ผลดีมากกว่าบอกหรือแนะนำให้ทำด้วยซ้ำไป

3. ให้ลูกศึกษาศิลปะวิทยา ผู้เป็นพ่อแม่ต้องมีความกระตือรือร้น มีความสนใจสนับสนุนให้ลูกได้มีความรู้ ความสามารถในวิชาการ ด้วยการอบรมสั่งสอนเองบ้าง ให้ศึกษาเล่าเรียนตามความสามารถบ้าง แม้ว่าจะต้องลำบาก ในการส่งเสีย ก็จำต้องยอมสละ เพราะเป็นหน้าที่ การปล่อยปละละเลย ไม่เอาใจใส่ในการศึกษาเล่าเรียนของลูกก็ดี การกีดกันมิให้ลูกได้ศึกษาเล่าเรียน ตามสติปัญญาเพียงเพื่อเอาไว้ใช้งานก็ดี ถือว่าเป็นพ่อแม่ที่บกพร่องในหน้าที่ อันจะเป็นผลเสียทั้งแก่ตัวลูกตลอดไป และเป็นผลร้ายต่อพ่อแม่เองโดยทางอ้อมในอนาคตด้วย เพราะลูกที่ขาดวิชาความรู้ย่อมหากินไม่เพียงพอใช้จ่ายจึงมีผลกระทบให้ไม่อาจเลี้ยงดูพ่อแม่ในวัยแก่เฒ่าให้มีความสุขได้

4. หาคู่ครองที่สมควรให้ลูก ผู้เป็นพ่อแม่ต้องรับภาระในเรื่องคู่ครองของลูก แม้ว่ากาลสมัยจะเปลี่ยนแปลงไปในการเลือกคู่ โดยให้สิทธิเขาได้เลือกเอง ถึงกระนั้นก็ตามพ่อแม่ก็ยังต้องคอยสอดส่องการคบเพื่อนต่างเพศของลูกด้วย คอยเป็นพี่เลี้ยงให้ คอยแนะนำให้รู้ว่าชายดีที่เหมาะจะเป็นสามีที่ดีนั้นคือคนเช่นไรหญิงดีที่เหมาะ จะเป็นศรีภริยานั้นคือคนเช่นไร เป็นต้น การคอยสอดส่องแนะนำและป้องกันมิให้ลูกเลือกคู่ครองตามอำเภอใจเพื่อป้องกันความผิดพลาดเช่นนี้ จัดว่าเป็นหน้าที่ของพ่อแม่ประการหนึ่งที่จะละเว้นมิได้

5. มอบทรัพย์ให้แก่ลูกในสมัย ผู้เป็นพ่อแม่ต้องช่วยเหลือเกื้อกูลประคับประคองบุตรธิดาด้วยเงินทองจนกว่าเขาจะ รักษาตัวเองได้ คือ ในสมัยที่ลูกยังมิได้แยกครอบครัว ก็ต้องหาทรัพย์ให้จับจ่ายใช้สอย เพื่อหาความรู้หาวิชาใส่ตน ทั้งเพื่อความสนุกบันเทิงเป็นครั้งคราว ในสมัยที่ลูกแต่งงานแยกครอบครัว ก็ต้องมอบทรัพย์สมบัติอันเป็นทุนรอนให้บ้างเพื่อให้ตั้งตัวได้ ในสมัยที่ตัวเองจะสิ้นชีวิต ก็ต้องมอบทรัพย์มรดกที่มีอยู่แก่ลูกๆตามความเหมาะสม เพื่อเป็นตัวแทนของตนให้ลูกถึงตนอยู่เสมอ การหาทรัพย์แล้วมอบให้ลูกของตนเช่นนี้ จัดเป็นหน้าที่ของพ่อแม่อีกประการหนึ่ง

พ่อแม่ผู้ปฏิบัติตามหน้าที่ทั้ง 5 ประการนี้ ถือว่าได้ประพฤติตามจรรยาบรรณที่ท่านกำหนดไว้เป็นหลัก และจัดว่าได้ประพฤติเป็นธรรม และประพฤติตนเป็นแบบอย่างที่ดีโดยแท้ ผลที่ได้รับ นอกจากจะทำให้บิดามารดาได้รับความรักนับถือจากบุตรธิดาแล้ว ยังเป็นเหตุให้สังคมส่วนรวมพลอยสงบสุขและเรียบร้อยไปด้วย

ข้อคิด 12 ประการสำหรับการเป็นพ่อแม่ที่ดี

1) ฉันจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับเขา
2) ฉันจะสร้างให้เขาภูมิใจ ในคุณค่าของตัวเองให้มากๆ
3) ฉันจะเลิกเปรียบเทียบเขากับพี่น้องคนอื่น
4) ฉันจะชมเขามากกว่าวิจารณ์ด่าทอเขา
5) ฉันจะให้กำลังใจเขา ไม่ซ้ำเติม เมื่อเขาผิดพลาด
6) ฉันจะมีเวลาให้เขามากขึ้น ลดงานและข้ออ้างต่างๆ ให้น้อยลง
7) ฉันจะกอดเขา จะบอกให้เขารู้ว่าฉันรักเขาทุกวัน

ฉันจะพูดกับเขา แทนการใช้อำนาจกับเขา
9) ฉันจะมองเขา รับฟังเขาให้มากขึ้น
10) ฉันจะไม่ผลักดัน คาดหวังให้เขาต้องมาเติมความความฝันที่ฉันเอาเติมให้กับตัวเองไม่ได้
11) ฉันจะไม่นำความต้องการของฉัน มาเป็นเงื่อนไขบีบบังคับให้เขามาเป็นบุคคลที่ฉันต้องการ
12) ฉันจะบอกให้เขารู้ว่า ไม่ว่าเขาจะเป็นเช่นไรเขาคือคนที่ฉันรักและภูมิใจมากที่สุด
เชื่อว่าหากคุณพ่อคุณแม่สามารถทำได้ดังนี้ปัญหาวัยรุ่นในสังคมจะหมดไป และอนาคตของลูกหลานไทยก็จะสดใส ประเทศก็จะก้าวหน้ารุ่งเรืองและเข้มแข็ง

เหตุจำเป็นที่จะต้องมีการกำหนดหน้าที่ของบิดามารดา คือ

1. เพื่อให้บิดามารดาสำนึกในหน้าที่ของการเป็นพ่อแม่ที่ดี
2. เพื่อรักษาคุณภาพความเป็นมนุษย์ไว้ในฐานะผู้ให้
3. เพื่อแก้ปัญหาสังคมเรื่องบิดามารดาทอดทิ้งบุตรธิดา
4. เพื่อสร้างหลักประกันให้แก่สังคมระหว่างบิดามารดากับบุตรธิดา
5. เพื่อจรรโลงคุณธรรมของบิดามารดาไว้ในสำนึกของบุตรธิดา
6. เพื่อป้องกันมิให้บุตรธิดาประพฤติเสียหาย เพราะไม่มีผู้ดูแลเอาใจใส่
7. เพื่อให้บุตรธิดาได้เห็นแบบอย่างและแนวทางในการประพฤติปฏิบัติตัวที่ดีในสังคม
8. เพื่อให้บิดามารดาคอยประคับประคอง เป็นพี่เลี้ยงบุตรธิดาจนกว่าจะช่วยตัวเองได้ ไม่เป็นภาระแก่สังคม

หากพ่อแม่ได้ปฏิบัติตามหน้าที่ของท่านมาเป็นอย่างดี ไม่มีขาดตกบกพร่อง ไม่กลัวต่อความยากลำบากอย่างครบถ้วน บริบูรณ์แล้ว เชื่อเหลือเกินว่าคนแรกที่อยู่ในหัวใจลูกๆ คือพ่อแม่ เพราะแม่คือหัวใจของบ้าน ... .. .

http://maneetip.diaryis.com/2007/09/08

ข่าว:

ตอบ

สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน

ข้อความโดย: rain....

ข้อความโดย: มดเอ๊กซ