ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: กระตุกหางแมว
« เมื่อ: กรกฎาคม 30, 2010, 12:49:41 am »

"ชีวิตไม่ใช่แป๊ปซี่  จึงไม่ดีที่สุด  ชีวิตไม่ใช่สไปรท์  จึงไม่สดใสซาบซ่า  ชีวิตไม่ใช่โคคาโคล่า  จึงไม่ซ่าจนหยดสุดท้าย"

ชอบๆ..อิอิ..สวดยอดจ้ะฝนเรน
ข้อความโดย: mmm
« เมื่อ: กรกฎาคม 15, 2010, 08:35:32 am »

 :45: :45:
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กรกฎาคม 15, 2010, 07:34:14 am »

 :19:

       ขอบคุณ น้องเรน.... ค่ะ   :13:

                            :19:
ข้อความโดย: ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ
« เมื่อ: กรกฎาคม 14, 2010, 01:09:32 am »

 
    :13:  :19: :07: ..อนุโมทนาด้วยค่ะ .. ฝนจ๋า ^^
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กรกฎาคม 13, 2010, 09:58:53 pm »

 :07:  อนุโมทนาครับน้องฝน
ข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: กรกฎาคม 13, 2010, 08:38:40 pm »

ฝากไว้ให้คิด

   กาลเวลาแต่ละวันเดือนปีที่ผ่านไป  เป็นโอกาสที่จะได้ย้อนตรวจสอบบทบาทลีลาของชีวิต  หากผิดพลาดจะได้หาโอกาสแก้ไข  เพื่อความผ่องใสยิ่งขึ้น  เรียกว่าเป็นจังหวะที่จะได้  "ทบทวนความหลัง  ระวังความผิด  และเตือนจิตของตน"  พระพุทธเจ้าตรัสสอนให้ทุกคนรู้จักพลิกบทบาทของชีวิต  อุปมาคล้ายคนปิ้งปลา  รู้ว่าจะไหม้ต้องพลิกกลับ  ดังกลอนอุทานธรรม  ท่านสอนไว้ว่า....


                                ปิ้งปลาหมอ      งอแล้วกลับ      นี่คำขำ

                             เจ็บแล้วจำ          ใส่กบาล          เร่งขานไข

                             ผิดแล้วจง           กลับตัว           เปลี่ยนหัวใจ

                             จะมีใคร              มาวอน           ไม่สอนตน

                                                       ฯลฯ

                             ตนเตือนตน         ของตน          ให้พ้นผิด

                             ตนเตือนจิต         ตนได้            ใครจะเหมือน

                             ตนเตือนตน         ไม่ได้             ใครจะเตือน

                             ตนแชเชือน         ใครจะเตือน      ให้ป่วยการ


  อย่าลืมว่า  "ชีวิตไม่ใช่แป๊ปซี่  จึงไม่ดีที่สุด  ชีวิตไม่ใช่สไปรท์  จึงไม่สดใสซาบซ่า  ชีวิตไม่ใช่โคคาโคล่า  จึงไม่ซ่าจนหยดสุดท้าย"  ชีวิตที่ผิดพลาดย่อมทำลายโอกาสอันดีงาม  คือความก้าวหน้า  ชีวิตที่เซถลาเพราะไม่หันหน้าเข้าหาธรรม  คนบางคน  "เย็น ๆ ขยันกินเหล้า  เช้า ๆ ขยันนอน  กลางวันเข้าบ่อน  กลางคืนเข้าบาร์"  นี่แหละคือหุบเหวแห่งชีวิต ปัจจุบันมากด้วยคนนับถือพระ  แต่ไม่ค่อยเชื่อถือพระ  ทั้งที่เรามีพระพุทธเป็นผู้นำ  มีพระธรรมเป็นแผนที่  มีพระสงฆ์เป็นผู้ชี้  แต่ชีวิตก็ยังมีปัญหา  (ทุกข์)

   เพราะฉะนั้น  ธรรมะจะมีความหมายก็ต่อเมื่อนำไปปฏิบัติ  ดังพระพุทธดำรัสที่ว่า....ธมฺโม  หเว  รกฺขติ  ธมฺมจาริง  แปลว่า  ธรรมแลย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม  ธมฺโม  สุจิณฺโณ  สุขมาวหาติ  แปลความว่า  ธรรมอันบุคคลปฏิบัติดีแล้วนำสุขมาให้  แต่ตรงกันข้าม  ธมฺมเทสฺสี  ปราภโว  ผู้ชังธรรมเป็นผู้เสื่อม  รู้ธรรม  ตรึกธรรม  ปฏิบัติธรรม  ย่อมจะให้ผล  คือความสุขเป็นเนืองนิตย์  เข้าลักษณะที่ว่า  "รู้แล้วคิดพิชิตศัตรู  รู้แล้วปฏิบัติขจัดศัตรู"  ปัญหาชีวิตทุกเรื่องล้วนมีต้นตอจาก  "รู้ดีไม่ทำดี  รู้ชั่วไม่เว้นชั่ว"  เท่านั้น !


กราบขอบพระคุณ  Fw.mail จาก  พระอาจารย์วีรชน  มากมายเจ้าคัฟ


ศรัทธาในสิ่งที่ค้นหา  มั่นคงในสิ่งที่เป็น  แบ่งปันในสิ่งที่ค้นพบ