ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: พฤศจิกายน 19, 2010, 11:59:24 pm »

 :45: ขอบคุณครับพี่มด
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: พฤศจิกายน 17, 2010, 03:37:35 pm »




สำหรับพระที่ผ่านการบวชเรียนและใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตอยู่ในโลกแห่งธรรมะอย่าง "พระธรรม" (ภูวฤทธิ์ พุ่มพวง) ตลอดชีวิตที่ผ่านมาเรียนรู้การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในชีวิตเพียงครั้งเดียวในขณะที่มีเพียงการเปลี่ยนแปลง ครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้นในชีวิตเพียงครั้งเดียวคือ

การสูญเสียพ่อแม่ เมื่อมีอายุได้เพียง 5 ขวบ เมื่อพ่อแม่เสียชีวิต ทำให้จันทร์พี่สาวเพียงคนเดียวของพระธรรมตัดสินใจนำมาฝากไว้กับหลวงพ่อในวัดป่าแห่งหนึ่ง ใช้ชีวิตเติบโตมาเพียงลำพังในโลกที่ไม่เพียงแตกต่างแต่ยังหากไกลจากการดำเนินชีวิตของผู้คนส่วนใหญ่ ส่วนพี่สาวตัดสินใจออกเดินทางสู่โลกกว้าง สู้ชีวิตเพื่อหาเลี้ยงสามเณรธรรม แทบกล่าวได้ว่า "ความเปลี่ยนแปลง" เป็นสิ่งที่สร้างความคุ้นเคยให้กับ "พระธรรม" น้อยที่สุด

แต่โดยไม่มีใครคาดคิดว่าจะมีเหตุการณ์ซึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตกำลังจะเกิดขึ้นกับพระธรรมในวัยเฉียด 30 พรรษา เมื่อได้รับแจ้งข่าวว่าพี่จันทร์ซึ่งเป็นพี่สาวเพียงคนเดียวเสียชีวิตในระหว่างการเดินทางมาทอดผ้าป่ายังวัดที่พระธรรมปฏิบัติธรรมอยู่พร้อมกับมารีอา (แซร่าห์ สรัญญ่า เครื่องสาย )

ลูกสาววัย 7 ขวบ และน้องๆนักร้องคาแฟ่ที่นับถือกัน แต่เคราะห์ร้ายที่รถไฟขบวนดังกล่าวถูกผู้ก่อการร้ายลอบวางระเบิดที่ปัตตานีเสียก่อน พระธรรมรีบเดินทางมาให้ทันร่วมงานศพของพี่จันทร์ที่อำเภอเบตง จ.ยะลาด่วน



การเดินทางมาราธอนแบบนันสต็อปโดยไม่หยุดพักนับสิบ ๆ ชั่วโมง ทำให้พระธรรมเรียนรู้ความพ่ายแพ้เป็นครั้งแรกเมื่อร่างกายไม่สามารถปรับตัวและเอาชนะกับอุปสรรคในการเดินทางครั้งนี้ แต่ถึงอย่างไรก็ตามพระธรรมก็สามารถเดินทางมาถึงพิธีศพพี่จันทร์ที่วัดได้อย่างทันท่วงที ถึงแม้จะเต็มไปด้วยความทุลักทุเลเหลือเกิน


ที่เบตงพระธรรมได้พบกับผู้คนที่เกี่ยวพันในชีวิตของพี่จันทร์มากมาย ล้วนแตกต่างทั้งในวัยวุฒิและคุณวุฒิอันหลากหลายของกันและกันซึ่งสะท้อนถึงอุปนิสัยใจคอที่ดี มีมนุษยสัมพันธ์ที่ใคร ๆ ต่างก็รักและนับถือในตัวพี่จันทร์ ในชีวิตช่วงสุดท้ายของพี่สาวเพียงคนเดียวของพระธรรม คือการทุ่มเทเวลาทั้งหมดไปกับการเลี้ยงดูมารีอา และกิจการร้านเสริมสวยทำผมแต่งหน้า ซึ่งมีลูกค้าประจำคือกลุ่มบรรดานักร้องคาเฟ่รุ่นน้องของพี่จันทร์ที่มาใช้บริการ

ก่อนที่จะออกไปประกอบอาชีพมอบความสุขให้กับผู้คนในแต่ละค่ำคืน จนดูเหมือนว่าร้านเสริมสวยมารีอาที่พี่จันทร์ตั้งตามชื่อลูกสาวแทบจะกลายเป็นบ้านหลังที่ 2 ของเหล่านักร้องเหล่านี้เต็มที่


ทำให้พระธรรมตัดสินใจลาสึกจากสมณเพศที่คุ้นเคยมาทั้งชีวิตเพื่อออกมาดูแลมารีอาหลานสาวที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขเดียวที่ยังเหลืออยู่ เพราะคงไม่ดีนักถ้ามารีอาต้องเติบโตขึ้นมาท่ามกลางสภาพสังคมของกลุ่มผู้หญิงกลางคืน และที่สำคัญที่สุดธรรมคงไม่สามารถดูแลมารีอาได้เต็มที่ตราบใดที่ยังคงอยู่ในสถานะของพระที่ต้องนุ่งเหลืองห่มเหลืองเป็นแน่แท้


ธรรมยังจำได้ถึงวินาทีแรกที่พระธรรมเห็นแววตาของหลานสาวตัวน้อยที่นอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลดูช่างน่าสงสารเป็นยิ่งนักที่ต้องสูญเสียคนที่รักไปตั้งแต่อายุยังน้อย หนำซ้ำขาข้างหนึ่งยังต้องใส่เฝือกนอนซมอย่างน่าสงสารทำให้อดที่จะห่วงไม่ได้ ถึงแม้ว่ามารีอาจะได้รับการดูแลและเป็นที่รักใคร่ของทุกคนไม่ว่าจะเป็นกลุ่มนักร้องคาเฟ่หรือแม้แต่ หลิน (จีรนันท์ มะโน่แจ่ม) หญิงสาวอีกคนที่คอยช่วยเหลือเลี้ยงดูมารีอามาตลอดหลังจากพี่จันทร์เสียชีวิต หลินเป็นหญิงสาวลูกครึ่งจีนที่งามทั้งหน้าตาและจิตใจดี


ความเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่ที่ประดังเข้ามาทำให้ทิดธรรมต้องเรียนรู้ และปรับตัวในโลกใหม่ใบเดิมที่บูด ๆ เบี้ยว ๆการเผชิญหน้าภาวะแวดล้อมที่ล้วนเต็มไปด้วยเพศหญิง

ความผูกพัน ความรัก ความสูญเสีย โดยเฉพาะอารมณ์และความรู้สึกที่อยู่นอกเหนือการควบคุมด้วยเหตุและผล ล้วนเป็นความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้ทั้สิ้น ไม่ว่าจะเป็นการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายและจิตใจ จากความใกล้ชิดและผูกพันที่เกิดขึ้นทำให้ธรรมอดไม่ได้ที่จะเกิดความรู้สึกบางอย่างกับหลินขึ้นโดยไม่รู้ตัว

ในขณะเดียวกันกับที่พระธรรมกำลังจะสูญเสียมารีอา หลานสาวเพียงคนเดียว เมื่อกาเซ็มพ่อแท้ ๆ ของมารีอาเรียกร้องที่จะขอเป็นผู้ดูแลเลี้ยงดูมารีอาด้วยตัวเองโดยจะนำไปอยู่ที่มาเลเซียกับตน แต่ดูเหมือนว่าบททดสอบในการใช้ชีวิตทางโลกของธรรมจะยังยุ่งเหยิงไม่พอเมื่อเขาต้องเผชิญกับความเป็นจริงที่ว่าหลินเองพร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตให้กับคนที่หลินรักยอมแลกและเสียสละทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตเพื่อสิ่งที่รักว่า "ความรัก"

http://www.cityvariety.com/movie-43.html

OK Baytong - โอเคเบตง trailer.mp4