ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: ธันวาคม 14, 2010, 01:54:23 am »

 :06:   อยากให้มีคนมากอดบ้างจังครับ 55+

 :13: ซึ้งครับพี่ต้องขอบคุณมากครับผม น่ารัก ประทับใจมากครับ
ข้อความโดย: สายลมที่หวังดี
« เมื่อ: ธันวาคม 13, 2010, 04:56:16 pm »

ความจำได้...เป็นแรงดึงดูดและผลักดันได้อย่างประหลาด
สงครามการรบเพื่อทวงสิทธิ์ในสิ่งที่ตนครอบครอง...
หน้าที่ที่ต้องไปทำแม้จะเสี่ยงอันตรายถึงชีวิตก็ตาม...
การบอกรัก...บอกความคิดถึง...ยิ่งเหมื่อนทำร้ายมากขึ้น
แต่ถ้าไม่บอกรักไม่บอกคิดถึง...บางทีเหมือนยิ่งทำร้ายกว่า
การบอกลา...ตัดเยื่อใย...เหมือนทำร้ายใจกัน...
แต่บางทีการบอกลาและตัดเยื่อใยกัน...ก็เหมือนปลดปล่อยอิสระทางใจ
(น้ำตาไหลพราก...รินไหลหลั่ง
ทุกๆครั้งส่งจิตไปให้ไหลหลง...
ทุกๆครั้งจิตใจยังใฝ่เฝ้าพะวง...
ตนยังคงตัดใจไม่ได้จึงต้องเวียนวน)

 :27: ซึ้งจังเลยค่ะคุณเล็ก
ข้อความโดย: สายลมที่หวังดี
« เมื่อ: ธันวาคม 13, 2010, 04:53:57 pm »

ขอบคุณมากนะครับ สายลมฯ(คุ้นๆใครหนอ)
ดูคลิปแบบนี้แล้วมีความสุขทุกครั้ง น้ำตาของความตื้นตันมันเอ่อทุกที
โหลดเก็บไว้ดู เวลาเหงาๆ เบื่อๆ ได้มาเห็นความรักความผูกพันที่บริสุทธ์แบบนี้ ทำให้สุขใจขึ้นเยอะเลยครับ..

ขอบคุณอีกครั้งครับ.. :13: :11:

ต้องค่ะคุณเพียว คุ้นๆจากไหนหนอ :01:

คลิปนี้ต้องดูแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ
ตื้นตันจริงๆ  :13:
ข้อความโดย: Pure+
« เมื่อ: ธันวาคม 13, 2010, 07:49:55 am »

ขอบคุณมากนะครับ สายลมฯ(คุ้นๆใครหนอ)
ดูคลิปแบบนี้แล้วมีความสุขทุกครั้ง น้ำตาของความตื้นตันมันเอ่อทุกที
โหลดเก็บไว้ดู เวลาเหงาๆ เบื่อๆ ได้มาเห็นความรักความผูกพันที่บริสุทธ์แบบนี้ ทำให้สุขใจขึ้นเยอะเลยครับ..

ขอบคุณอีกครั้งครับ.. :13: :11:
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: ธันวาคม 13, 2010, 04:00:38 am »

ความจำได้...เป็นแรงดึงดูดและผลักดันได้อย่างประหลาด
สงครามการรบเพื่อทวงสิทธิ์ในสิ่งที่ตนครอบครอง...
หน้าที่ที่ต้องไปทำแม้จะเสี่ยงอันตรายถึงชีวิตก็ตาม...
การบอกรัก...บอกความคิดถึง...ยิ่งเหมื่อนทำร้ายมากขึ้น
แต่ถ้าไม่บอกรักไม่บอกคิดถึง...บางทีเหมือนยิ่งทำร้ายกว่า
การบอกลา...ตัดเยื่อใย...เหมือนทำร้ายใจกัน...
แต่บางทีการบอกลาและตัดเยื่อใยกัน...ก็เหมือนปลดปล่อยอิสระทางใจ
(น้ำตาไหลพราก...รินไหลหลั่ง
ทุกๆครั้งส่งจิตไปให้ไหลหลง...
ทุกๆครั้งจิตใจยังใฝ่เฝ้าพะวง...
ตนยังคงตัดใจไม่ได้จึงต้องเวียนวน)
ข้อความโดย: สายลมที่หวังดี
« เมื่อ: ธันวาคม 13, 2010, 12:49:51 am »