ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: มกราคม 16, 2011, 07:43:20 pm »

 :13: อนุโมทนาครับพี่แป๋ม ขอบคุณครับ
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: มกราคม 16, 2011, 06:24:33 am »




ความมั่นคงที่แท้จริง

ทุกวันนี้เรามักจะได้ยินคนบ่นดังๆ ว่า เมื่อไรจะมีเงินมากๆ จะได้มีชีวิตอย่างมีความสุข
ความจริงก็คือ  เราไม่จำเป็นต้องมีเงินมากๆ เพื่อจะมีความสุขและมีเงินมากๆ ไม่ได้เป็นเครื่องรับรองว่าชีวิตจะมีความสุข
หลายคนจะรีบสวนว่า นั่นแหละ ขอมีเงินก่อนก็แล้วกัน

ที่จริงแล้ว เราเลือกที่จะมีความสุขได้ตั้งแต่วันนี้ เพราะสิ่งที่ทำให้หัวใจยิ้มได้ ไม่ต้องใช้เงินซื้อ การที่เราพัฒนาจิตใจให้มีความสุข
โดยไม่ต้องใช้เงินจะทำให้ใจเราสงบ ประณีต มั่นคง

ความสุขในชีวิตคนเกิดจากสิ่งที่เราทำ เห็น เป็น ไม่ใช่เงินที่เรามี

การที่คนคนหนึ่ง ทำงาน ทำทุกอย่างในชีวิตอย่างรู้คุณค่า เห็นประโยชน์ต่อโลก ต่อเพื่อนมนุษย์ ต่อการขัดเกลาจิตวิญญาณของตัว
เอง เขาจะมีความสุขกับทุกขณะชีวิต ได้เรียนรู้จากความสุข ความทุกข์ ความสำเร็จ ความล้มเหลว มีภูมิคุ้มกันป้องกันใจตัวเอง

เมื่อทำทุกอย่างเต็มที่ด้วยสติปัญญา เพราะเห็นคุณค่า ผลตอบแทนเป็นเงินที่ดีตามมาก็นำไปช่วยผู้อื่น ได้ความปีติอิ่มใจ เพราะ
ประโยชน์ต่อผู้อื่นมากกว่าการจับจ่ายใช้สอยของตัวเอง ใจจะยิ่งมั่นคง พึ่งพาเงินน้อยลง

ในทางตรงกันข้าม ถ้าเราเข้าใจผิด คิดว่าเงินเป็นเป้าหมาย เราจะยอมให้การหาเงินทำลาย ขัดขวางความรักความอบอุ่น เวลาของ
ครอบครัว ความนับถือตัวเอง ความรักโลก รักเพื่อนมนุษย์ ใจจะแห้งแล้งหดหู่ ไม่สามารถมีความสุขได้จากความรัก ความ
ปรารถนาดี ความดีงามรอบตัว ต้องแสวงหาความสุขจากการใช้เงิน ซื้อวัตถุสิ่งของ

เมื่อใจหมดความสามารถที่จะมีความสุขที่ประณีต เงินก็เป็นแหล่งเดียวที่ให้ความสุขได้ ถึงมีเงินก็ต้องหาเงินมากขึ้น เพราะกลัวเงิน
หมด เงินหมดไปก็ทุกข์เดือดร้อนกว่าคนอื่นหลายเท่า เพราะไม่มีความสุขทางอื่น
มีความทุกข์เดือนร้อนตลอดทั้งวงจร ตั้งแต่อยากมีเงิน หาเงิน ใช้เงิน กลัวเงินหมด ตกเป็นทาสของเงิน ถูกเงินครอบงำ

ชีวิตแอบเฉลยคำตอบให้เราเสมอว่า เราต้องฝึกตัวเองให้สามารถมีความสุขจากภายในที่เป็นอิสระ ไม่ต้องพี่งพาอาศัยสิ่งต่างๆภาย
นอก เพราะทุกอย่างไว้วางใจไม่ได้ เปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ควบคุมให้เป็นอย่างใจเราไม่ได้
ทรัพย์สมบัติภายนอกเปลี่ยนแปลงรูปร่างอยู่ตลอดเวลา แต่สมบัติภายในใครก็แย่งไปไม่ได้

การที่คน คนหนึ่งพยายามฝึกฝนขัดเกลาตัวเอง เรียนรู้ทั้งจากการทำถูกทำผิด มีศรัทธาในเหตุและผล ของการกระทำ ศึกษากลับเข้า
มาภายใน จนมีปัญญาเข้าใจธรรมชาติของสิ่งต่างๆ รวมถึงจิตใจตัวเอง

ใจที่มีความมั่นคง กล้าหาญ รู้ว่าควรทำสิ่งต่างๆ อย่างไร เมื่อประสบผลดีก็ทำประโยชน์ให้ผู้อื่น ไม่หลงมัวเมาความสำเร็จ พัฒนา
จิตใจตัวเองยิ่งๆ ขึ้นไป มีความสุข ความมั่นคงตลอดทั้งวงจร

ชีวิตเราเหมือนยืนอยู่บนปากเหว ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อไป เราควบคุมสิ่งต่างๆ ให้เป็นอย่างใจเราไม่ได้ แต่เราฝึกอบรมใจให้เป็น
ที่พึ่งที่แท้จริง เป็นทรัพย์สมบัติที่ให้ความอบอุ่น มั่นคง กับเราได้ตลอดไป

 

จากหนังสือ health&cuisine ปีที่8 ฉบับที่ 88 
คอลัมภ์ sweet ending เรื่อง เข็มทิศชีวิต คุณ ฐิตินาถ ณ พัทลุง
Pic by : Google
อกาลิโกโฮม * สุขใจดอทคอม
อนุโมทนาสาธุที่มาทั้งหมดมากมายค่ะ