ตอบ

ข่าว:

เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"

ข้อความโดย: ฐิตา

« เมื่อ: กุมภาพันธ์ 26, 2011, 08:27:07 pm »

ใส่การอ้างถึงคำพูด

เมื่อฉันแก่...

๏ เมื่อถึงวัยชราหน้าเหี่ยวย่น
สู่วังวนสุดท้ายก่อนไฟเผา
เส้นผมนั้นเริ่มหงอกสีดอกเลา
ดวงตาเล่าฝ้าฟางจนรางเลือน

ความจำเสื่อมลงไปจนใจหาย
คงมิวายใกล้ฝั่งดั่งเสมือน -
ของเก่าเก็บถูกทิ้งไว้บนเรือน
ใครก็เบือนหน้าหนีทุกวี่วัน

ชอบพูดจาซ้ำซ้ำและย้ำคิด
โปรดสักนิดอย่าถือนี่คือฉัน
ด้วยเงื่อนไขเวลาทำจาบัลย์
หลุดจากฝันวันวานแล้วผ่านไป

คือลิขิตจากไหนใครกำหนด
ถึงคราวหมดลมปราณสุดทานไหว
อยู่กับความว่างเปล่าอย่างเข้าใจ
รอวันใดสิ้นสุดหยุดเสียที

ดั่งสายน้ำไหลไปไม่หวนกลับ
เมื่อแตกดับร่างสลายกลายเป็นผี
เหลือแค่เพียงเขม่าเถ้าธุลี
ลอยริบหรี่เจือจางบนทางจร

เมื่อฉันแก่ลงไปใครรู้บ้าง
มันอ้างว้างเดียวดายเกินไถ่ถอน
แค่เพียงความเมตตาและอาทร
คือคำวอนจากใจ...วัยชรา ๚๛

"เทียนหยด"

ยามชรา ถ้าผ่าน กาลด้วยรัก
เห็นประจักษ์ หลายท่าน มั่นสุขี
ตอนหนุ่มสาว พราวมุ่ง ปรุงความดี
เพื่อวิถี.. ปลายทาง.. สร้างแก่ตน

รักลูกหลาน.. กาลก่อ.. ต่อตัวเด็ก
ทำแต่เล็ก... สอนดี... มีเหตุผล
บุญคุณรู้... ผู้ใหญ่... ใฝ่ฝึกจน
โตเป็นคน... รู้ค่า... ชีวามอง

สอนให้รู้... ดูทำ... ย้ำที่จิต
เด็กตรึงติด.. ภาพค่า.. มิพาหมอง
เราทำเป็น.. เห็นเยี่ยง.. เพียงจิตตรอง
เด็กจักมอง.. เป็นเยี่ยง.. เพียงจดจำ

โบราณจึง...พึงทราบ...ภาพครัวใหญ่
อยู่อย่างไทย...ชิดใกล้...ได้อิ่มหน่ำ
ในรักก่อ...ต่อรัก...ตระหนักจำ
อยู่อย่างธรรม...ไทยแท้...ไม่แก่ครวญ...

kirati

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem136395.html
Pics by : Google
สุขใจดอทคอม * อกาลิโกโฮม
อนุโมทนาสาธุที่มาทั้งหมดมากมายค่ะ

ข่าว:

ตอบ

สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แปดคิว

ข้อความโดย: สายลมที่หวังดี

ข้อความโดย: ฐิตา