ข้อความโดย: กระตุกหางแมว
« เมื่อ: สิงหาคม 03, 2010, 07:24:36 pm »นั่นสิ รู้ว่าเป็นกิเลส แต่บางอย่างก็ละยาก
ขอบคุณที่นำมาปันกันนะจ้ะ
ขอบคุณที่นำมาปันกันนะจ้ะ
ขอให้ศรัทธาในความดี ตราบใดที่หัวใจยังมีธรรมะ ธรรมะในใจเราจะส่งเสริมความดีให้คงไว้ซึ่งศรัทธา..
ข่าว:
เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กรกฎาคม 07, 2010, 08:52:16 pm »
อนุโมทนาครับ ขอบคุณสำหรับบทความดีๆเช่นเคยครับน้องฝนข้อความโดย: (〃ˆ ∇ ˆ〃)
« เมื่อ: กรกฎาคม 07, 2010, 02:51:39 pm »สาธุ
ข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: กรกฎาคม 07, 2010, 02:20:08 pm »ดวงใจอันเดียวนี้แหละ มันเป็นได้ทั้ง "รู้" และเป็นได้ทั้ง "หลง"
เมื่อปล่อยให้มันหลงไหลไปตาม รูป เสียง กลิ่น รส โผฎฐัพพะ
ธรรมารมณ์แล้ว ใจอันนี้ จิตอันนี้ มันก็หลงมากระทั่งวัน กระทั่งคืน
ตลอดตั้งแต่เกิดจนแก่ ตั้งแต่แก่จนตาย หลงไหลมาอย่างนี้นับภพ
นับชาติมาไม่ถ้วนแล้ว เมื่อมาภาวนาทำความเพียร เพียรแผดเผากิเลส
ในหัวใจ อันนี้ให้เบาบางหมดสิ้นไป ก็คือว่าเพียรเพ่งอยู่จำเพาะ ดวงจิต
อันนี้เตือนบอกดวงจิตดวงที่มีความรู้สึกอยู่ภายในนี้ ว่า นอกจากจิตที่รู้อยู่
ตั้งอยู่ในขณะปัจจุบันนี้ ออกไป จะเป็นอดีต อนาคต ร้ายดีอย่างไร
ไม่ต้องไปสนใจ เพราะไม่เที่ยงทั้งหมด ไม่มีอะไรเป็นของเที่ยงมั่นถาวร
อยู่ได้เลยในโลกนี้ เป็นทุกข์เปล่าๆ นอกจากที่รู้อยู่นี้เป็นทุกข์
คัดจากหนังสือ"สะพานบุญฯ"
ขอบคุณ http://forum.khonkaenlink.info/index.php?topic=195099.0#msg2185220