ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: พฤษภาคม 18, 2011, 03:03:14 pm »
คำคมของครูบาอาจารย์
“พูดมาก เสียมาก พูดน้อย เสียน้อย ไม่พูดไม่เสีย นิ่งเสีย โพธิสัตว์”
หลวง ปู่ทวด วัดช้างให้
“ทำเหตุในปัจจุบันดี ผลในอนาคตย่อมต้องดี”
สมเด็จพุฒาจารย์ (โต)
“เรื่องราวเต็มโลก เต็มบ้าน เต็มเมือง เราก็วางเสีย ละเสีย
ละ อยู่ที่กาย ที่ใจตนนี่แหละ อย่าไปละที่อื่น
การหอบอดีต และอนาคตมาหมัก สุมไว้ในใจ ก็เป็นทุกข์ ตัดออกให้หมด”
หลวงปู่แหวน สุจิณโณ
“ผู้อื่นไม่ได้ทำจิตของเราเศร้าหมอง หรือ ผ่องแผ้ว เราเองเป็นผู้ทำให้
จิตของตนเศร้าหมอง ผู้อื่นช่วยไม่ได้
แม้พระพุทธเจ้าก็ช่วยไม่ได้ ท่านทรงเป็นผู้บอกทางให้เท่านั้น”
หลวงปู่ขาว อนาลโย
“พูดให้เขารักยาก นักหนา พูดให้เขาด่าว่าง่ายนิดเดียว”
พระอาจารย์สิงห์ ขันตยคโม
“คนที่ตายไปแล้ว หากคนที่มีชีวิตอยู่ เขาสามารถจดจำได้ และคิดถึงอยู่
ผู้นั้นได้ชื่อว่าไม่ตาย แต่คนที่มีชีวิตอยู่
กลับไม่มีใครกล่าวถึง หรือ คิดถึงเลย นั่นคือผู้ตายไปแล้ว”
หลวงพ่อเงิน พุทธโชติ
“ทุกข์เพราะเกิดดับมันมีอยู่ แล้ว เอาราคะ โลภะ โทสะ โมหะมาเพิ่ม
….. ยิ่งทุกข์ใหญ่”
หลวง ปู่บุดดา ถาวโร
"ผู้ถือไม่มีบาป ไม่มีบุญ ก็มากมายเข้าแล้ว
แผ่นดินนับวันแคบ มนุษย์แม้จะถึงตาย ก็นับวันมากขึ้น
นโยบายในทางโลกีย์ใดๆก็นับวันประชันขันแข่งกันขึ้น
พวกเราจะปฏิบัติลำบากในอนาคต
เพราะเนื่องด้วยที่อยู่ไม่เหมาะสม เป็นไร่เป็นนาจะไม่วิเวกวังเวง
ศาสนาทางมิจฉาทิฐิ ก็นับวันจะแสดงปาฏิหาริย์
คนที่โง่เขลาก็จะถูกจูงไปอย่างโคและกระบือ ผู้ที่ฉลาดก็เหลือน้อย
ฉะนั้นพวกเราทั้งหลายจงรีบเร่งปฏิบัติธรรม
ให้สมควรแก่แก่ธรรมดังไฟที่กำลังไหม้เรือน
จงรีบดับเร็วพลันเถิด ให้จิตใจเบื่อหน่ายคลายเมาวัฏสงสาร
ทั้งโลกภายในหนังหุ้มอยู่โดยรอบ
ทั้งโลกภายนอกที่รวมเป็นสังขารโลก
ให้ยกดาบเล่มคมเข้าสู้ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
พิจารณาติดต่ออยู่ไม่มีกลางวันกลางคืนเถิด
ความเบื่อหน่ายคลายเมาไม่ต้องประสงค์
ก็จะต้องได้รับแบบเย็นๆและแยบคาย
ด้วยจะเป็นสัมมาวิมุตติ และสัมมาญาณะอันถ่องแท้
ไม่ต้องสงสัยดอก พระธรรมเหล่านี้ไม่ล่วงไปไหน
มีอยู่ ทรงอยู่ในปัจจุบัน
จิตในปัจจุบัน ที่เธอทั้งหลายตั้งอยู่หน้าสติ หน้าปัญญา
อยู่ด้วยกัน กลมกลืนในขณะเดียวนั้นแหละ"
โอวาทครั้งสุดท้ายของอาจารย์มั่น
(บันทึกโดยพระอาจารย์หล้า เขมปตฺโต)
“คนไม่สนใจธรรม ธรรมก็ไม่เข้าถึงใจคน จึงกลายเป็นคนก็สักว่าคน
ธรรมก็สักว่าธรรม ไม่อาจยังประโยชน์ให้สำเร็จได้
แม้คนจะมีจำนวนมาก และแสดงธรรมให้ฟังทั้ง พระไตรปิฏก
จึงเป็นเหมือนเทน้ำใส่หลังหมา มันสลัดออกเกลี้ยงไม่มีเหลือ
ธรรมจึงไม่มีความหมายในใจของคน
เหมือนน้ำไม่มีความหมายบนหลังหมา ฉันนั้น”
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
“ผู้ปฎิบัติธรรม ตั้งตนอยู่ในกรอบแห่งศีลแล้ว ก็ย่อมไม่ต้องเดือดร้อน
เพราะศีลของตน ยังบุคคลผู้มั่นในศีล
ให้พ้นจากทุกข์โทษ เวรภัยทั้งปวง ก็จะไม่สามารถเกิดขึ้นได้เลย”
หลวงพ่อแพ วัดพิกุลทอง
“ทุกข์ด้วยอะไร ทุกข์ด้วยมันไม่เที่ยง มีแล้วหามีจริงไม่ เกิดแล้วดับไป
นี่มันทุกข์อย่างนี้นะ ทุกข์ด้วยไม่เที่ยง สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั่นเป็นทุกข์”
หลวงพ่อสด จันทสโร
“ลักษณะของบุญ คือใจเราดี ใจเรามีความสุข ใจเรามีความสบาย
เย็นอก เย็นใจ ไม่ทุกข์ ไม่ร้อนไม่วุ่น ไม่วาย นี่แหละบุญ”
หลวง ปู่ฝั้น อาจาโร
http://www.phrasamran.com/index.php?name=page&id=13