ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: กรกฎาคม 21, 2011, 07:25:46 pm »แท้จริงแล้ว...ความทุกข์ คือ สิ่งใด
คนเราใยต้องทนทุกข์...
"คุณเคยถามตัวเองไหม...
ว่าความทุกข์ คือ ??"
ทุกสิ่งล้วนเป็นผล...อันเกิดจากเหตุ
ดั่งความทุกข์...ที่เกิดจากความคิด
ขอเพียงเข้าใจ...ความเป็นไป...
รู้เท่าทันความคิด...ทุกข์นั้น...
ย่อมดับหายไป...
ตอน ความเป็นจริงแห่งทุกข์
หมื่นตาถาม : "คุณเคยคิดไหมว่า...
ทุกข์หรือปัญหาของคนเราคืออะไร?
คนเป็นทุกข์ตอบ : "ไม่รู้..."
หมื่นตาถาม : "แล้วทุกข์ของคนเราเกิดขึ้นที่ไหน?"
คนเป็นทุกข์ตอบ : "ไม่รู้..."
ทุกครั้งที่คนเราเป็นทุกข์ ลองใช้สติไตร่ตรองดู
แล้วเราจะรู้ว่า...คนเรามักจะเป็นทุกข์กับสิ่งใด...
คนเรามักจะเป็นทุกข์กับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว...
หรือไม่ก็ เป็นทุกข์กับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง...
หากทุกข์กับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว...
ไม่ว่าเราจะทุกข์แค่ไหน มันก็ผ่านไปแล้ว
ความทุกข์ใจ มิอาจช่วยให้สิ่งที่ผ่านไปแล้ว
หรือสิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้ว ย้อนกลับมาแก้ไขได้อีก
แม้ว่าจะทุกข์เพียงใด ก็มิอาจหาประโยชน์ได้...
มีแต่จะยิ่งทำให้สิ่ง ณ ปัจจุบัน แย่ตามลงไป...
หากทุกข์กับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง...
ไม่ว่าจะทุกข์หรือกังวลเพียงใด มันก็ยังมาไม่ถึง
ทุกข์ไป กังวลไปก็เท่านั้น เพราะสุดท้ายแล้ว
สิ่งที่ยังมาไม่ถึง จะเป็นอย่างไร ก็ล้วนเป็นผล
ที่มาจากเหตุ ที่คนเราล้วนกระทำกันเองทั้งนั้น
ทุกอย่างย่อมเป็นไปตามเหตุและปัจจัยของตัวคุณเอง
ความทุกข์เกิดจากสิ่งใดบ้าง?
-ความทุกข์อันเกิดจากโรคภัยไข้เจ็บ
-ความทุกข์อันเกิดจากการได้เป็นในสิ่งที่ตัวเองไม่อยากเป็น
-ความทุกข์อันเกิดจากการไม่ได้ในสิ่งที่ตนเองนั้นอยากได้
-ความทุกข์อันเกิดจากความสูญเสียพลัดพรากในสิ่งที่ตนรัก
เราทุกข์เพราะเราไปคิดว่า ทุกข์นั้นเกิดจากสิ่งต่างๆ
ที่อยู่รอบตัวเรา โดยที่เราไม่เคยนึกย้อนมองกลับไปเลยว่า
แท้ที่จริงแล้ว ความทุกข์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในชีวิตนั้น
ล้วนเกิดจาก "ตัวเราเอง" ทั้งหมดทั้งสิ้น ...
ทุกข์เพราะคิด...คิดจนทุกข์...
ทุกข์เพราะไม่รู้จักปล่อยวางความทุกข์...
ความทุกข์...เปรียบเสมือนหนามแหลมคมที่ปักอยู่บนฝ่ามือ
เราเลือกได้ 2 ทาง คือ ทางแรก คือ กดหนามให้ทิ่มลึกลงไปในฝ่ามือ
หรือ อีกทาง คือ พยายามดึงหนามออกจากฝ่ามือ และ...
ยอมรับความจริงว่า ไม่ว่าเราจะเลือกทางไหน ก็ล้วนอาจเจ็บปวดทั้งสิ้น
การเลือกที่จะจมอยู่กับกองทุกข์และปัญหา ไม่ต่างอะไร
กับการกดหนามแหลมให้ทิ่มตำลึกลงไปในฝ่ามือ
ยิ่งปล่อยให้ยืดเยื้อเรื้อรัง ก็ยิ่งเจ็บปวดจากบาดแผล
และหากเราเลือกการดึงหนามออกจากฝ่ามือ
เราอาจจะเจ็บปวดขณะดึงเสี้ยนหนามออก แต่เมื่อ
หนามนั้นถูกบ่งไปแล้ว บาดแผลก็จะค่อยๆหายไปเอง
ตามธรรมชาติอย่างที่มันย่อมเป็นไป...
ทุกข์ทั้งปวง เกิดจาก "ตัวเรา" เกิดจาก "ความคิด" ของเรา
จะขจัดความทุกข์ได้ ต้องเริ่มต้นที่ "ความคิด" ของตัวเรา
อย่ามัวเสียเวลา คิดไปเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆรอบตัว
อย่ามัวไปคาดหวัง ว่าทุกคนจะต้องเป็นไปดั่งใจเราต้องการ
จงถามตัวเองในใจว่า ทุกข์แล้วมีประโยชน์อะไรไหม?
ยิ่งทุกข์ ยิ่งทำให้ตัวเราแย่ลงใช่หรือไม่?
เพราะที่สุดแล้ว จะสุขหรือทุกข์ล้วนไม่มีสิ่งใดจีรังยั่งยืน
มันมาแล้วมันก็ไป...วันนี้สุขสม พรุ่งนี้ก็อาจทุกข์ขมได้
วันนี้ทุกข์ท้อ หากรู้จักอดทนรอ และสู้ต่อไม่หวั่นไหว
พรุ่งนี้ย่อมมีหนทางสู่ความสุขให้ก้าวเดินต่อไป...
จะมาทุกข์ท้อต่อชะตากรรมทำไม?
ชีวิตย่อมพานพบทั้งทุกข์และสุขเป็นของธรรมดา...
ผลย่อมเกิดจากเหตุ ทุกข์ย่อมเกิดจากความคิด
มิใช่ให้เธอหยุดคิด แต่ขอให้รู้เท่าทันความคิด
รู้ว่าสุขหรือทุกข์ เป็นเพียงสิ่งที่ความคิดของเธอสร้างขึ้น
สมองมีหน้าที่คิด...มันก็ต้องคิด...แต่เราต้องตามความคิด
ด้วยสติที่รู้ทัน รู้แล้วรู้ รู้แล้วรู้ทัน... รูว่ามันมาแล้วมันก็ไป
สุขหรือทุกข์ในชีวิต มันก็แค่ "สิ่งหนึ่ง" ที่มาถึง...
แล้วเมื่อถึงวันหนึ่ง...สิ่งนั้นก็จะผ่านไป...
มอบข้อคิดให้สังคม เพาะบ่มจิตใจให้ปล่อยวาง
ขอเชิญร่วมแบ่งปันธรรมะให้สังคมไปกับหมื่นตา
"ให้ข้าว ให้น้ำ กินๆไปก็หมดได้
สร้างบ้าน สร้างเรือน นานๆไปก็ผุพังได้
แต่การให้ ธรรมะ หรือ ความเข้าใจ
แม้นานเพียงใด ธรรมะที่เราเข้าใจ
ก็จะอยู่คู่กับจิตของเราไปตลอดกาล"
การให้ธรรมทาน จึงเป็นทางอันสูงสุด
ขอบพระคุณธรรมะจากหมื่นตา...
ติดต่อร่วมแจกธรรมทานได้ที่ www.athingbook.com โทร. 086-3555007
คนเราใยต้องทนทุกข์...
"คุณเคยถามตัวเองไหม...
ว่าความทุกข์ คือ ??"
ทุกสิ่งล้วนเป็นผล...อันเกิดจากเหตุ
ดั่งความทุกข์...ที่เกิดจากความคิด
ขอเพียงเข้าใจ...ความเป็นไป...
รู้เท่าทันความคิด...ทุกข์นั้น...
ย่อมดับหายไป...
ตอน ความเป็นจริงแห่งทุกข์
หมื่นตาถาม : "คุณเคยคิดไหมว่า...
ทุกข์หรือปัญหาของคนเราคืออะไร?
คนเป็นทุกข์ตอบ : "ไม่รู้..."
หมื่นตาถาม : "แล้วทุกข์ของคนเราเกิดขึ้นที่ไหน?"
คนเป็นทุกข์ตอบ : "ไม่รู้..."
ทุกครั้งที่คนเราเป็นทุกข์ ลองใช้สติไตร่ตรองดู
แล้วเราจะรู้ว่า...คนเรามักจะเป็นทุกข์กับสิ่งใด...
คนเรามักจะเป็นทุกข์กับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว...
หรือไม่ก็ เป็นทุกข์กับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง...
หากทุกข์กับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว...
ไม่ว่าเราจะทุกข์แค่ไหน มันก็ผ่านไปแล้ว
ความทุกข์ใจ มิอาจช่วยให้สิ่งที่ผ่านไปแล้ว
หรือสิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้ว ย้อนกลับมาแก้ไขได้อีก
แม้ว่าจะทุกข์เพียงใด ก็มิอาจหาประโยชน์ได้...
มีแต่จะยิ่งทำให้สิ่ง ณ ปัจจุบัน แย่ตามลงไป...
หากทุกข์กับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง...
ไม่ว่าจะทุกข์หรือกังวลเพียงใด มันก็ยังมาไม่ถึง
ทุกข์ไป กังวลไปก็เท่านั้น เพราะสุดท้ายแล้ว
สิ่งที่ยังมาไม่ถึง จะเป็นอย่างไร ก็ล้วนเป็นผล
ที่มาจากเหตุ ที่คนเราล้วนกระทำกันเองทั้งนั้น
ทุกอย่างย่อมเป็นไปตามเหตุและปัจจัยของตัวคุณเอง
ความทุกข์เกิดจากสิ่งใดบ้าง?
-ความทุกข์อันเกิดจากโรคภัยไข้เจ็บ
-ความทุกข์อันเกิดจากการได้เป็นในสิ่งที่ตัวเองไม่อยากเป็น
-ความทุกข์อันเกิดจากการไม่ได้ในสิ่งที่ตนเองนั้นอยากได้
-ความทุกข์อันเกิดจากความสูญเสียพลัดพรากในสิ่งที่ตนรัก
เราทุกข์เพราะเราไปคิดว่า ทุกข์นั้นเกิดจากสิ่งต่างๆ
ที่อยู่รอบตัวเรา โดยที่เราไม่เคยนึกย้อนมองกลับไปเลยว่า
แท้ที่จริงแล้ว ความทุกข์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในชีวิตนั้น
ล้วนเกิดจาก "ตัวเราเอง" ทั้งหมดทั้งสิ้น ...
ทุกข์เพราะคิด...คิดจนทุกข์...
ทุกข์เพราะไม่รู้จักปล่อยวางความทุกข์...
ความทุกข์...เปรียบเสมือนหนามแหลมคมที่ปักอยู่บนฝ่ามือ
เราเลือกได้ 2 ทาง คือ ทางแรก คือ กดหนามให้ทิ่มลึกลงไปในฝ่ามือ
หรือ อีกทาง คือ พยายามดึงหนามออกจากฝ่ามือ และ...
ยอมรับความจริงว่า ไม่ว่าเราจะเลือกทางไหน ก็ล้วนอาจเจ็บปวดทั้งสิ้น
การเลือกที่จะจมอยู่กับกองทุกข์และปัญหา ไม่ต่างอะไร
กับการกดหนามแหลมให้ทิ่มตำลึกลงไปในฝ่ามือ
ยิ่งปล่อยให้ยืดเยื้อเรื้อรัง ก็ยิ่งเจ็บปวดจากบาดแผล
และหากเราเลือกการดึงหนามออกจากฝ่ามือ
เราอาจจะเจ็บปวดขณะดึงเสี้ยนหนามออก แต่เมื่อ
หนามนั้นถูกบ่งไปแล้ว บาดแผลก็จะค่อยๆหายไปเอง
ตามธรรมชาติอย่างที่มันย่อมเป็นไป...
ทุกข์ทั้งปวง เกิดจาก "ตัวเรา" เกิดจาก "ความคิด" ของเรา
จะขจัดความทุกข์ได้ ต้องเริ่มต้นที่ "ความคิด" ของตัวเรา
อย่ามัวเสียเวลา คิดไปเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆรอบตัว
อย่ามัวไปคาดหวัง ว่าทุกคนจะต้องเป็นไปดั่งใจเราต้องการ
จงถามตัวเองในใจว่า ทุกข์แล้วมีประโยชน์อะไรไหม?
ยิ่งทุกข์ ยิ่งทำให้ตัวเราแย่ลงใช่หรือไม่?
เพราะที่สุดแล้ว จะสุขหรือทุกข์ล้วนไม่มีสิ่งใดจีรังยั่งยืน
มันมาแล้วมันก็ไป...วันนี้สุขสม พรุ่งนี้ก็อาจทุกข์ขมได้
วันนี้ทุกข์ท้อ หากรู้จักอดทนรอ และสู้ต่อไม่หวั่นไหว
พรุ่งนี้ย่อมมีหนทางสู่ความสุขให้ก้าวเดินต่อไป...
จะมาทุกข์ท้อต่อชะตากรรมทำไม?
ชีวิตย่อมพานพบทั้งทุกข์และสุขเป็นของธรรมดา...
ผลย่อมเกิดจากเหตุ ทุกข์ย่อมเกิดจากความคิด
มิใช่ให้เธอหยุดคิด แต่ขอให้รู้เท่าทันความคิด
รู้ว่าสุขหรือทุกข์ เป็นเพียงสิ่งที่ความคิดของเธอสร้างขึ้น
สมองมีหน้าที่คิด...มันก็ต้องคิด...แต่เราต้องตามความคิด
ด้วยสติที่รู้ทัน รู้แล้วรู้ รู้แล้วรู้ทัน... รูว่ามันมาแล้วมันก็ไป
สุขหรือทุกข์ในชีวิต มันก็แค่ "สิ่งหนึ่ง" ที่มาถึง...
แล้วเมื่อถึงวันหนึ่ง...สิ่งนั้นก็จะผ่านไป...
มอบข้อคิดให้สังคม เพาะบ่มจิตใจให้ปล่อยวาง
ขอเชิญร่วมแบ่งปันธรรมะให้สังคมไปกับหมื่นตา
"ให้ข้าว ให้น้ำ กินๆไปก็หมดได้
สร้างบ้าน สร้างเรือน นานๆไปก็ผุพังได้
แต่การให้ ธรรมะ หรือ ความเข้าใจ
แม้นานเพียงใด ธรรมะที่เราเข้าใจ
ก็จะอยู่คู่กับจิตของเราไปตลอดกาล"
การให้ธรรมทาน จึงเป็นทางอันสูงสุด
ขอบพระคุณธรรมะจากหมื่นตา...
ติดต่อร่วมแจกธรรมทานได้ที่ www.athingbook.com โทร. 086-3555007