ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:
Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: สิงหาคม 20, 2011, 05:54:07 am »

หากวันนี้...ไม่มีเธอ
ฉันคิดทบทวนว่าจะเสียใจมั๊ย...
หากวันนี้...เธอจากไปไม่หวลกลับ
ฉันเฝ้าคิดถามว่าฉันจะโทษใคร...
เพราะวันนี้...ฉันทำดีที่สุดแล้ว...
ในวันนั้นที่ไม่มีเธออยู่...ก็คงไม่ต้องโทษใคร
แต่หากวันนั้น...ฉันยังทำดีไม่พอ
วันนี้ฉันก็คงได้แต่คิดไม่พอใจในสิ่งที่ผ่านไปแล้ว
เพียงวันนี้...เราพอใจ...ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านไป
เราจะยอมรับกับวันนี้ที่เป็นปัจจุบันอย่างเพียงพอ
ข้อความโดย: Boworn
« เมื่อ: สิงหาคม 18, 2011, 09:45:29 am »

ก่อนนี้เคยกังวลหากเราจากไปก่อนเวลาอันควรและทิ้งคนที่เรารักไว้เพียงลำพัง

เวลาผ่านไปได้ศึกษาธรรมะ ได้ฝึกปฏิบัติ ฝึกมองอารมณ์ความคิด ของตน จึงรู้ว่า
หากสิ่งใดๆ เกิดขึ้น ย่อมเกิดขึ้นจากเหตุปัจจัยบางอย่าง ความกังวลใดๆ ก็ลดลงไปมากมาย

สิ่งสำคัญคืออย่างน้อยไม่เคยรู้สึกเสียดายทุกๆ นาที และไม่คิดจะกลับไปแก้ไขเรื่องใดๆ ในชีวิตเลย
เพราะเชื่อว่าทุกๆ อย่าง เราสองคนได้ใช้เวลาให้กันและกันด้วยความรักอย่างดีที่สุดแล้ว
ข้อความโดย: ดอกโศก
« เมื่อ: สิงหาคม 09, 2011, 07:27:52 am »

ขอบคุณพี่แป๋ม สำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ

เรื่องราวนี้คล้ายกับเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเพื่อนสนิทของบัวเหมือนกัน
เจ้าสาวป่วย เจ้าบ่าวเฝ้าดูแล แต่งงานกันไม่นานเราก็ได้ไปร่วมงานกันอีกงาน

เพื่อนๆเศร้าแต่เพื่อนเขยบอกว่าอิ่มใจที่ได้ทำทุกสิ่งอย่างที่ดีที่สุดให้กับคนที่รัก...

 :13:
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: สิงหาคม 09, 2011, 06:58:30 am »