ข้อความโดย: เลดี้เบื๊อก
« เมื่อ: กันยายน 10, 2011, 02:43:35 pm »ทิฏฐิจริต ใจเห็นถูก เร็ว ใจเห็นผิด ช้า
ถาม : กระผมขอกราบเรียนถามท่านอาจารย์ว่า...
สิ่งมีชีวิตทุกๆ สิ่งในสากลจักรวาลนี้
มีธาตุแห่งพุทธะเหมือนกันหมดในทุกชีวิต
นั่นคือทุกๆ ชีวิตสามารถที่จะเข้าถึงนิพพานได้หมด
แต่แตกต่างกันที่เวลาในการเดินทางว่าจะช้าหรือเร็ว
กระผมขอกราบเรียนถามว่า...
ความเป็นพระพุทธเจ้าต้องใช้เวลาในการบำเพ็ญบารมีไม่เท่ากัน
ขึ้นอยู่กับจริตแต่ละองค์ซึ่งถูกกำหนดโดยความปรารถนาและระยะเวลา
หรือ ถูกกำหนดแล้วตั้งแต่เริ่มกำเนิดของสากลจักรวาลครับ
ตอบ :สัตว์ที่มีชีวิต สามารถจะบรรลุมรรคผลนิพพานในเมื่ออินทรีย์แก่กล้าเป็นภัพบุคคล
ที่เป็นอภัพสัตว์คือจำพวกที่ไม่ควรแก่การบรรลุมรรคผลเพราะเป็นมิจฉาทิฏฐิ
คือ เห็นผิด ปฏิบัติผิด เช่นเห็นกรรมชั่วเป็นดี เห็นผิดจากอริยสัจ
เช่น เห็นทุกข์ว่าเป็นสุข เห็นเหตุให้เกิดทุกข์ว่าเป็นเหตุให้เกิดสุข
เห็นผิดจากนิโรธ เห็นผิดจากมรรค คือ ศีล สมาธิ ปัญญา
ปฏิบัติผิด จึงทำให้เห็นช้าในการรบรรลุมรรคผลนิพพาน
พระพุทธเจ้าตรัสว่า สิ่งที่ทำให้เนิ่นช้าในการบรรลุวิมุตติคือ มิจฉาทิฏฐิ เห็นผิด
มิจฉาญาณะ รู้ผิด มิจฉาวิมุตติ ใจหลุดพ้นผิด เพราะมานะ ความสำคัญ
สิ่งที่ทำให้รวดเร็วในการบรรลุ วิตุติ คือ สัมมาทิฏฐิ เห็นถูก
สัมมาญาณ รู้ถูก สัมมาวิมุติ ใจหลุดพ้นถูกคือใจหลุดพ้นจากความยึดมั่นถือมั่น
รวมความอันสำคัญคือ ใจเห็นถูกเร็ว ใจเห็นผิดช้า ซึ่งท่านเรียกว่าทิฏฐิจริต
คัดลอกจากหนังสืออัตโนประวัติ พระอาจารย์บุญจันทร์ จนฺทวโร
http://agaligohome.com/index.php?topic=4155.msg10487#msg10487
ถาม : กระผมขอกราบเรียนถามท่านอาจารย์ว่า...
สิ่งมีชีวิตทุกๆ สิ่งในสากลจักรวาลนี้
มีธาตุแห่งพุทธะเหมือนกันหมดในทุกชีวิต
นั่นคือทุกๆ ชีวิตสามารถที่จะเข้าถึงนิพพานได้หมด
แต่แตกต่างกันที่เวลาในการเดินทางว่าจะช้าหรือเร็ว
กระผมขอกราบเรียนถามว่า...
ความเป็นพระพุทธเจ้าต้องใช้เวลาในการบำเพ็ญบารมีไม่เท่ากัน
ขึ้นอยู่กับจริตแต่ละองค์ซึ่งถูกกำหนดโดยความปรารถนาและระยะเวลา
หรือ ถูกกำหนดแล้วตั้งแต่เริ่มกำเนิดของสากลจักรวาลครับ
ตอบ :สัตว์ที่มีชีวิต สามารถจะบรรลุมรรคผลนิพพานในเมื่ออินทรีย์แก่กล้าเป็นภัพบุคคล
ที่เป็นอภัพสัตว์คือจำพวกที่ไม่ควรแก่การบรรลุมรรคผลเพราะเป็นมิจฉาทิฏฐิ
คือ เห็นผิด ปฏิบัติผิด เช่นเห็นกรรมชั่วเป็นดี เห็นผิดจากอริยสัจ
เช่น เห็นทุกข์ว่าเป็นสุข เห็นเหตุให้เกิดทุกข์ว่าเป็นเหตุให้เกิดสุข
เห็นผิดจากนิโรธ เห็นผิดจากมรรค คือ ศีล สมาธิ ปัญญา
ปฏิบัติผิด จึงทำให้เห็นช้าในการรบรรลุมรรคผลนิพพาน
พระพุทธเจ้าตรัสว่า สิ่งที่ทำให้เนิ่นช้าในการบรรลุวิมุตติคือ มิจฉาทิฏฐิ เห็นผิด
มิจฉาญาณะ รู้ผิด มิจฉาวิมุตติ ใจหลุดพ้นผิด เพราะมานะ ความสำคัญ
สิ่งที่ทำให้รวดเร็วในการบรรลุ วิตุติ คือ สัมมาทิฏฐิ เห็นถูก
สัมมาญาณ รู้ถูก สัมมาวิมุติ ใจหลุดพ้นถูกคือใจหลุดพ้นจากความยึดมั่นถือมั่น
รวมความอันสำคัญคือ ใจเห็นถูกเร็ว ใจเห็นผิดช้า ซึ่งท่านเรียกว่าทิฏฐิจริต
คัดลอกจากหนังสืออัตโนประวัติ พระอาจารย์บุญจันทร์ จนฺทวโร
http://agaligohome.com/index.php?topic=4155.msg10487#msg10487