ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: เงาใจ
« เมื่อ: สิงหาคม 03, 2012, 05:47:25 am »



จิตวิญญาน  หน้าตาเป็นยังไงหรือครับ ?
ผมยังหาไม่เจอเลย
แล้วจะให้ปลดปล่อยอย่างไร ? ครับ
[/quote]

ที่หาไม่เจอนั่นแหละคือการปลดปล่อย
 :25: :25: :25:
ข้อความโดย: ดุจเม็ดทราย
« เมื่อ: กรกฎาคม 31, 2012, 08:31:35 am »

เมื่อตระหนักชัดว่า
ทั้งกรงขังและตัวฉันเป็นเพียงมายา
จิตวิญญานก็ถูกปลดปล่อยสู่เสรี


จิตวิญญาน  หน้าตาเป็นยังไงหรือครับ ?
ผมยังหาไม่เจอเลย
แล้วจะให้ปลดปล่อยอย่างไร ? ครับ
ข้อความโดย: เงาใจ
« เมื่อ: กรกฎาคม 26, 2012, 09:55:15 am »

เมื่อตระหนักชัดว่า
ทั้งกรงขังและตัวฉันเป็นเพียงมายา
จิตวิญญานก็ถูกปลดปล่อยสู่เสรี
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: ตุลาคม 04, 2011, 11:42:22 pm »

อนุโมทนาครับพี่แป๋ม :13:
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: ตุลาคม 04, 2011, 01:24:15 pm »





กรงขังแห่งวิญญาณ





ณ ผืนแผ่นดินที่ฉันยืนอยู่นี้
เคยมีคนอื่นยืนมาแล้วในกาลแห่งอดีต
ภายใต้กรงทองที่ฉาบไล้ด้วยสีชมพู



ซึ่งกีดกันฉันจากฟ้ากว้างและทะเลใหญ่
ไม่ให้โผบินไปได้อย่างอิสระเสรี



แต่ก็ปรนเปรอให้ที่พักอันอบอุ่นและปลอดภัย
ได้ป้องปกฉันจากเหยี่ยวร้ายและลมพายุ
จากเปลวแดด สายฝน ลมหนาว และความหิวโหย

ณ ผืนแผ่นดินที่ฉันยืนอยู่นี้
เคยมีคนอื่นยืนมาแล้วในกาลแห่งอดีต
และบัดนี้คงถึงเวลาแล้วซินะ



ที่เจ้านกน้อยปีกแข็งจะได้จากกรงทองสีชมพู
สู่โลกกว้างอย่างเสรี
จากความสะดวกสบายที่เคยได้รับ
จากที่พักอันอบอุ่นและปลอดภัย

 

เพื่อเผชิญกับมรสุมในฟ้ากว้างและทะเลใหญ่
เผชิญกับเหยี่ยวร้ายและเหยื่อล่อของนายพราน
ถ้าเจ้านกน้อยไม่ได้หลงใหลอยู่กับความปรนเปรอในกรงทอง



แต่เฝ้าลับจงอยปากแห่งปัญญา และกรงเล็บแห่งสติให้คมกล้า
เฝ้าทะนุบำรุงปีกแห่งความมั่นคงให้แข็งแกร่ง
เพื่อรอคอยวันที่จะได้โผบินสู่ห้วงเวหา

ถลาร่อนเหนือพื้นพสุธา
เจ้านกน้อยก็คงรอดจากมรสุมอย่างปลอดภัย
และรางวัลอันยิ่งใหญ่ที่จะได้รับ
คืออิสรภาพแห่งจิตวิญญาณอันไม่สิ้นสุด

ฉันเฝ้าดูนกน้อยปีกแข็งบินไป
ด้วยดวงใจอันเต็มเปี่ยมด้วยความหวัง
ว่าคงมีสักวันหนึ่ง
ซึ่งฉันจะสามารถหลุดพ้นจากกรงทองสีชมพู



โผบินขึ้นสู่ห้วงเวหาอย่างเสรี
ถลาร่อนเหนือฟากฟ้าปฐพีได้ดังใจหวัง
แต่ถ้าฉันยังหลงอาลัยอยู่กับกรงขังแคบๆ
ไม่ว่ากรงนั้นจะสร้างจาก ใยไหม ไม้ผุ เหล็กกล้า หรือทองคำ
จิตวิญญาณฉันนั้นก็คงจะถูกกักขังตลอดไป
                     
                   

จากกัลยาณมิตร(ส 11)
:http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=truthoflife&month=02-01-2011&group=7&gblog=33
:http://agaligohome.com/index.php?topic=4901.msg13557;topicseen#msg13557
อนุโมทนาสาธุที่มาทั้งหมดมากมายค่ะ