ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: พฤศจิกายน 27, 2012, 11:56:45 pm »




ภาพโดย จูตา (朱耷-ค.ศ.1676-1705)
หรือ ปาต้าซันเหริน(八大山人)จิตรกรยุคสมัยราชวงศ์ชิง

นิทานคติ - นั่งลืม...     
โดย
ASTV ผู้จัดการออนไลน์

       เหยียนหุยกล่าวว่า “ข้ากำลังก้าวหน้า”       
       ขงจื่อถามว่า “เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”       
       “ข้าลืมมนุสสธรรมและครรลองธรรม”       
       “ดีมาก แต่ก็ยังไม่เพียงพอ”
       
       วันต่อมา ทั้งสองพบกันอีก และเหยียนหุยก็ได้พูดขึ้นว่า “ข้ากำลังก้าวหน้า”       
       “เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”       
       “ข้าลืมพิธีกรรมและดนตรี”       
       “ดีมาก แต่ก็ยังไม่เพียงพอ”
       
       วันต่อมา ทั้งสองพบกันอีกครั้ง เหยียนหุยพูดขึ้นว่า “ข้ากำลังก้าวหน้า”       
       “เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”       
       “ข้าอาจนั่งลง และลืมสิ้นทุกสิ่ง!”       
       ขงจื่อมีสีหน้าตกตะลึง และกล่าวว่า “เจ้าหมายความว่าอย่างไร ที่ว่านั่งลงและลืมทุกสิ่ง?”
       
       เหยียนหุยกล่าวว่า “ข้าสลายแขนขาและลำตัว ปลิดการรับรู้และภูมิปัญญา สลัดรูป ละทิ้งความรู้ และผนึกตัวเองเข้ากับมรรคาใหญ่ นี่คือสิ่งที่ข้าหมายความว่า นั่งลงและลืมสิ้นทุกสิ่ง
       
       ขงจื่อกล่าวว่า “หากเจ้าได้เข้าร่วมกับมัน เจ้าก็ไร้ความลำเอียงรักใคร่ใดๆ หากเจ้ากำลังเปลี่ยนแปลง เจ้าก็จะไร้ความคงที่ จึงอาจนับได้ว่าเจ้าเป็นผู้เปี่ยมปรีชาญาณอย่างแท้จริง! หากเจ้ายินดี ข้าก็จะขอเป็นศิษย์ของเจ้า
       แปลเรียบเรียงตัดตอนจากหนังสือจวงจื่อ(庄子 บทที่หก ปรมาจารย์ที่ยิ่งใหญ่

       
       -http://www.manager.co.th/China/ViewNews.aspx?NewsID=9550000126831