ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: ธันวาคม 08, 2012, 09:22:52 pm »
เมตตาไม่มีประมาณ
เรื่องเล่าต่อไปนี้มาจากพระสงฆ์ชาวจีนรูปหนึ่ง บรรดาลูกศิษย์ลูกหาเรียกขานท่านว่า มาสเตอร์ซูยุ่น คำว่ามาสเตอร์นี้ใช้เรียกอาจารย์ทางพุทธนิกายเซน หมายถึงผู้นำจิตวิญญาณของลูกศิษย์ หากเทียบกับวัฒนธรรมไทยคงใกล้เคียงคำว่า หลวงพ่อหรือหลวงปู่ที่เรียกขานด้วยความเคารพรัก
หลวงปู่ซูยุ่นอายุยืนมาก ท่านเกิดในราวพ.ศ. 2383 ตรงกับช่วงสงครามฝิ่นพอดี ท่านผ่านเหตุการณ์ผันผวนนานัปการในช่วงห้าแผ่นดินสุดท้ายของราชวงศ์แมนจู และทันได้เห็นการก่อร่างสร้างตัวของรัฐบาลคอมมิวนิสต์จีน ก่อนมรณภาพในพ.ศ. 2502 รวมอายุได้ 120 ปีพอดี
ในพ.ศ. 2494 กองทหารคอมมิวนิสต์ยุคปฏิวัติวัฒนธรรมบุกยึดพระอารามเก่าแก่ที่หลวงปู่ไปบูรณปฏิสังขรณ์ ฝ่ายทหารจับตัวท่านขังไว้หลายวันโดยไม่มีทั้งน้ำและอาหาร เพราะถือว่าท่านอยู่ในฝ่าย “ขบถ”ระหว่างสอบสวนท่านถูกทุบตีอย่างไร้ปราณี ทารุณกรรมครั้งนี้มีลูกศิษย์ในเหตุการณ์เล่าไว้อย่างละเอียดในชีวประวัติของท่าน แต่โหดร้ายเกินกว่าจะเล่าสู่กันฟังได้
การทำร้ายนั้นทำให้กระดูกซี่โครงหักและเลือดไหลไม่หยุด ท่านล้มป่วยลงถึงขั้นปางตาย ต้องไม่ลืมว่าขณะนั้นท่านอายุ 112 ปีแล้ว คนอายุน้อยกว่านี้ยังยากจะรับมือกับสถานการณ์โหดร้ายอย่างนี้ได้
เมื่อเหตุการณ์คลี่คลาย ท่านได้รับการรักษาพยาบาลในวัด ลูกศิษย์ใกล้ชิดสังเกตว่า แม้จะเจ็บปวดทรมานมาก ท่านก็ยื้อยุดกับความตายจนถึงที่สุด ลูกศิษย์ทนเห็นหลวงปู่ทรมานไม่ได้ จึงขอร้องว่า ถ้าหลวงปู่ไม่ไหวแล้วก็ขอให้จากไปอย่างสงบเถิด อย่าได้กังวลต่อภาระคั่งค้างเลย ลูกศิษย์ทั้งหลายจะอาสาดูแลงานต่าง ๆ เอง ไม่ว่าจะเป็นการบูรณะอารามหรืออื่น ๆ
หลวงปู่ฟังคำร้องขอแล้วก็ขอบคุณ แต่บอกว่าท่านยังจากไปไม่ได้ ไม่ใช่เพราะห่วงภาระต่าง ๆ แต่ท่านเกรงว่า หากมรณภาพลงในตอนนี้ ผู้ที่ทำร้ายท่านจะได้รับกรรมหนักเพราะทำร้ายพระสงฆ์จนถึงแก่ชีวิตหากท่านพยายามรักษาตัวให้รอดอีกระยะหนึ่ง แล้วมรณภาพไปด้วยเหตุอื่น กรรมของคนเหล่านั้นจะเบาบางลง
หลวงปู่ซูยุ่นฟื้นตัวจากการป่วยครั้งนั้น และมีชีวิตยืนยาวต่อมาอีกแปดปี ก่อนจะล้มป่วยอีกครั้งและมรณภาพอย่างสงบ ในช่วงบ่ายของวันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2502
เรื่องที่เล่านี้อาจทำให้หลายคนน้ำตาซึม แต่เชื่อว่าเป็นน้ำตาแห่งปีติที่ได้รับรู้ความยิ่งใหญ่ในหัวใจมนุษย์
- ปิยสีโลภิกขุ
หมายเหตุ บทความนี้เขียนขึ้นระหว่างจำพรรษาที่วัดจิตตวิเวก ประเทศอังกฤษ
และเคยตีพิมพ์ในคอลัมน์ My Secret นิตยสารซีเคร็ต
-http://www.facebook.com/piyasilo.bhikkhu
ผลงาน ของท่าน ชื่อ หมู่เมฆที่ว่างเปล่า หรือ เมฆคล้อยอนัจจัง ใครแปลดีกว่านี้ ช่วยหน่อย
เรียก ไต้ซือ มาสเตอร์ หลวงปู่ พระธรรมาจารย์ ปรามาจารย์ นำหน้า ก็ได้ แต่เรา ถนัดเรียก หลวงปู่ จำได้ ว่า รู้จักท่าน ครั้งแรก ก็ หนังสือ ท่องแดนสุขาวดี ของ พระธรรมจารย์ ควนจิ้น ไต้ซือ น่ะ
ควรค่าแก่การ ได้ รู้จัก แม้ผ่านทาง อักษร ก็ ตาม ขอนุโมทนา เจริญ ธรรม ให้ ยิ่ง ๆๆๆๆ เถิดนะท่าน อาจารย์ ค้นเจอ ประวัติ ท่านอย่าง เยอะ มาก ใครจะช่วย แปล เรียบ เรียง ก็ ขอ อนุโมทนา ล่วงหน้า นะ สุขใดล้ำ ธรรมใดเลิศ พรใดอันประเสริฐ จงบังเกิดมี แด่ เธอ นะ สาธุ
ลิ้ง ของ หลวงปู่ ซูยุ่น ท่าน http://icbi.weebly.com/master-xu-yun-memorial-photographic-library.html
ท่าทาง ท่านจะเป็น อัญมณี ประดับแผ่นดิน จีน เขาเลย นะ เทียบเท่า หลวงปู่มั่น บ้านเราพบแล้ว คลิป ภาพหลวงปู่ ประกอบ บทสวด ศุรางคมสูตร
อันนี้ ประวัติท่าน
ซีรี่ ประวัติ หลวงปู่ มี 20 ตอน น่าจะ อยู่ในช่วง ราชวงศ์ ชิง ตอนปลาย ยุคขุนศึก และ ยุคประธานเหมา
อีก 20 ตอน เชิญ นะ https://www.youtube.com/playlist?list=PLAF9427A8DC1609EE