ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: สิงหาคม 12, 2010, 09:03:20 pm »

 :13: อนุโมทนาครับ ขอบคุณครับพี่แป๋ม
ข้อความโดย: กระตุกหางแมว
« เมื่อ: สิงหาคม 12, 2010, 03:29:27 pm »

ทุกข์ในบางห้วงเวลาของพระผู้เป็นเจ้า ??
 :05: :14:
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: สิงหาคม 06, 2010, 03:24:28 am »





“ความในใจของสิทธัตถะ”
สาคร ชิตังกรณ์ : รจนา

๐ ใจใครในโลกรู้      ลึกตาม
ใจสิทธัตถะยาม        เจ็บบ้าง
ใจหญิงแม่งดงาม     ยโสธ-  ราเอย
ใจสิทธัตถะใช่ร้าง     รักแล้วเลือนหาย

๐ สายใยมิใช่แล้ง     โรยรา
สายรักคือเสน่หา       เอ่อล้น
สายใจเปี่ยมเมตตา   สนิทแนบ
สายบ่วงยังมิพ้น        ผูกร้อยกายา


๐ น้ำตาสองเนตรน้อย     รินไหล
น้ำเลือดเดือดคลั่งใน      อกบ้า
น้ำคำแม่ปักใจ              พี่เจ็บ
น้ำทั่วสามภพฟ้า            เปรียบได้ฤๅไฉน

๐ เข้าใจพี่เถิดน้อง     ยโสธรา
จำจากใช่จะลา          ลับแล้ว
พร่ำกอดจูบเจ้ารา-    หุลพ่อ
ฝากแม่ชายาแก้ว      ชุบเลี้ยงเดียวดาย


๐ อย่าอายเลยนะเจ้า     จอมใจ
ชนหมิ่นก็หมิ่นไป          ชั่วครั้ง
นินทาอาจดุจไฟ          ลามทุ่ง
เชื้อหมดเพลิงหยุดยั้ง    ดับสิ้นคำคน

๐ ใจหนึ่งทนตัดแล้ว     ความหลัง
ใจหนึ่งถูกฉุดดัง          สะกดไว้
ใจหนึ่งคะนึงหวัง          ดับทุกข์
ตาย เกิด แก่ เจ็บ ไข้   ไป่ข้ามสงสาร


๐ วิญญาณสามโลกร้อง    ครวญคราง
สรรพสัตว์บ่เห็นทาง         ทุกข์สิ้น
วัฏจักรดักหลุมพราง        ชีวิต
ตกก็มิอาจดิ้น                หลุดเวิ้งเวรกรรม

๐ จำใจจำจากน้อง     แรมรอน
จำจากสู่ดงดอน         ป่ากว้าง
จำพรากนิวาสนอน     กลางเถื่อน
จำนิราศลาร้าง          สลัดทิ้งโลกีย์


๐ โลกีย์ชีวิตล้วน       ติดหลง
ฟากภพใครพลัดลง   ว่ายพ้น
ฝั่งแห่งนฤพานคง      รอพี่
สิทธัตถะดั้นด้น         อาจค้นพบธรรม

๐ น้องช้ำพี่ก็ช้ำ         ปานกัน
น้องทุกข์ พี่ทุกข์พัน   ผูกร้อย
รอพี่เถิดสักวัน          จักกลับ
ข่มหยาดน้ำตาย้อย     อาบแก้มเกินฝืน


๐ คืนมาพร้อมสุขพร้อม    ทิพย์ธรรม
พาสัตว์ข้ามฝั่งกรรม         หลุดพ้น
ถึงตายพี่จักบำ-           เพ็ญชอบ
พลีชีพเพื่อจักค้น            อมตะแท้นิพพาน





http://www.sookjai.com/index.php?topic=2476.0