ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: ธันวาคม 20, 2012, 07:41:46 am »




ภาพ "ม้า"
โดยจิตรกรจีนนามกระเดื่อง สีว์ เปยหง (1895-1953)


นิทานคติ - ปั๋วเล่อฝึกม้า
โดย
ASTV ผู้จัดการออนไลน์

ธรรมชาติสร้างกีบเท้าม้าไว้สำหรับตะกุยเกล็ดน้ำค้างแข็งและหิมะ แผงขนสำหรับป้องลมและทานความหนาว การแทะเล็มหญ้า กินน้ำจากลำธาร ยกเท้ากระโดดควบตะบึง สิ่งเหล่านี้เป็นธรรมชาติที่แท้ของเหล่าอาชา แม้พวกมันจะมีลานกว้างและโรงคอกให้อยู่อาศัยอย่างดีเลิศเพียงใด ก็ไร้ประโยชน์
       
       ต่อมา ก็มีปั๋วเล่อ ผู้ประกาศก้องว่า “ข้าชำนาญการฝึกม้า” จากนั้น ก็ตัดโกนขน เลาะกีบเท้า นาบเหล็กร้อนตีตราพวกมัน ผูกล่ามตรึงพวกมันไว้ภายในคอก ระหว่างขั้นตอนนี้ มีม้าสองหรือสามตัวในฝูงม้าสิบตัว ล้มตายไป เขาปล่อยให้ม้าอดอาหารอดน้ำ ลงแส้เฆี่ยนตีให้เหยาะย่าง บังคับให้ควบตะบึง ฝึกให้วิ่งตามแนวเส้นทาง ขู่เข็ญให้วิ่งเคียงคู่กัน เบื้องหน้ามีเครื่องบังเหียนบีบรัดให้พวกมันกลัวลาน เบื้องหลังยังมีสายแส้เชือกหนังคอยคุกคาม ระหว่างขั้นตอนนี้ เหล่าอาชามากกว่าครึ่งได้ล้มตายไป
       
       ฝูงม้าที่ดำเนินชีวิตอยู่ตามทุ่งราบ กินหญ้า ดื่มน้ำจากลำธาร เมื่อสบายอารมณ์ก็แนบศีรษะเคล้าเคลียเล่นหยอกกัน เมื่อโกรธเกรี้ยวก็หันหลังให้กันยกเท้าเตะ นี่คือสิ่งที่ม้าทุกตัวกระทำ เมื่อท่านนำรถเทียมแอกใส่พวกมัน จับมันเคียงแอกและคานรถ จากนั้นพวกมันก็เรียนรู้การขบกัดกระแทกทำลายเครื่องเทียมแอก สะบัดสิ่งที่รั้งบีบรัดตัว กัดทึ้งสายบังเหียน และม้าเหล่านั้นก็เรียนรู้การกระทำที่เลวร้ายที่สุด นี่คืออาชญากรรมของปั๋วเล่อ

                   
       
แปลเรียบเรียงตัดตอนจากหนังสือจวงจื่อ(庄子) บทที่แปด
-http://www.manager.co.th/China/ViewNews.aspx?NewsID=9550000132613