ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: มกราคม 07, 2013, 03:51:22 pm »
มงคลที่ 30
เวลาที่เราได้สนทนาธรรมตามกาล....
กาเลนะ ธัมมะสากัจฉา, เอตัมมังคะละมุตตะมัง
การได้สนทนาธรรมตามกาลเวลา
เป็นอุดมมงคล คือ เหตุให้ถึงความเจริญ
ยามหดหู่ ฟุ้งซ่าน กาลสงสัย
เป็นสมัย ไต่ถาม ตามเหตุผล
เพื่อบรรเทา คลี่คลาย หายกังวล
ควรจะสน- ทนาธรรม ตามที่ควร
ทำไมจึงต้องสนทนาธรรมตามกาล ?
“ปญฺญา นรานํ รตนํ ปัญญาเป็นรัตนะของคน”
นี่คือ พุทธวจนะที่แสดงให้เห็นคุณค่าของปัญญา
เพราะชีวิตคนนั้นมีปัญหามาก
ปัญหาเหล่านั้นล้วนต้องแก้ด้วยปัญญา
ใครมีปัญญามากก็เหมือนมีแก้วสารพัดนึกไว้ในตัว
ย่อมสามารถฝ่าฟันอุปสรรคและปัญหาต่างๆ ได้โดยง่าย
ปัญญาเกิดได้จาก 2 เหตุใหญ่ คือ
1.จากการฟังธรรมของกัลยาณมิตร ผู้มีปัญญารู้จริง
2.จากการพิจารณาไตร่ตรองโดยแยบคาย
วิธีลัดที่จะทำให้เกิดปัญญาอย่างรวดเร็ว
คือ การสนทนาธรรมตามกาล
ซึ่งเป็นการบังคับให้ตนเองต้องทั้งฟังทั้งพูด
ต้องเป็นนักฟังที่ดี ฟังผู้อื่นพูดด้วยความตั้งใจ
ฟังแล้วก็ต้องพิจารณาไตร่ตรองโดยแยบคายตามไปทันที
สงสัยอะไรก็สามารถซักถามได้
นอกจากนั้นถ้าตนเอง
มีความรู้ในธรรมะเรื่องใดก็นำมาพูดเล่าให้ผู้อื่นฟังได้ด้วย
แต่ทั้งหมดนี้จะต้องทำอย่างระมัดระวัง
มิฉะนั้นจะเกิดโทษมากกว่าคุณ
อานิสงส์การสนทนาธรรมตามกาล
1.ทำให้จิตเป็นกุศล
2.ทำให้มีไหวพริบปฏิภาณดี
3.ทำให้มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด
4.ทำให้ได้ยินได้ฟังธรรมะที่ตนยังไม่ได้ฟัง
5.ธรรมที่ฟังแล้วยังไม่เข้าใจชัด ย่อมเข้าใจชัดขึ้น
6.ทำให้บรรเทาความสงสัยเสียได้
7.เป็นการทำความเห็นของตนให้ตรง
8.เป็นการฝึกฝนอบรมจิตให้บริสุทธิ์ยิ่งขึ้น
9.เป็นการรักษาประเพณีอันดีงามของ "พระอริยเจ้า" ไว้
10.ชื่อว่าได้ดำเนินตามปฏิปทาอันเป็นวงศ์ของนักปราชญ์
แหล่งอ้างอิง:
-http://www1.freehostingguru.com/thaigenx/mongkhol/mk09.htm
-http://www.facebook.com/JengDhammajaree