ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: พฤษภาคม 15, 2013, 12:08:35 pm »
'ปุญฺญ' vs 'กุสล'
@@ คำว่า 'บุญ'(ปุญฺญ) และ 'กุศล'(กุสล) พวกเราชาวพุทธใช้แทนกันไปมา หรือบางทีก็ใช้ควบกันว่า 'บุญกุศล' โดยที่ยังเข้าใจความหมายที่แท้จริงของคำไม่ถูกต้องตามที่เป็นจริง...แต่ทั้งบุญและกุศลก็เป็นเรื่องดีด้วยกัน พระพุทธศาสนาสอนให้พุทธศาสนิกประพฤติปฏิบัติตามเงื่อนไขแห่งตน...แต่คำทั้งสองมีนัยที่แตกต่างกัีนอยู่...เมื่อเราต้องการบุญ, บุญกุศล, หรือกุศล ต้องรู้ให้ชัดว่าเราต้องการอะไรกันแน่ ก่อนอื่นก็ต้องทำความเข้าใจคำให้ตรงตามความหมายที่เป็นจริงเป็นเบื้องต้นเสียก่อน...ในชั้นอรรถกถาได้มีการอธิบายความหมายของสองคำนี้ไว้ชัดเจน...ในเรื่องนี้ ผู้รู้ร่วมสมัย มีท่านพุทธทาสภิกขุ เป็นอาทิ ได้พูดเกี่ยวกับบุญและกุศลในทางพระพุทธศาสนาไว้น่าพิจารณาโดยสรุป ดังนี้....
@ 'บุญ' มีความหมายที่แคบกว่า 'กุศล' กล่าวคือ
'บุญ' เป็นเครื่องทำใจให้ฟู เป็นเรื่องในระดับโลกียะ
ทำให้ยังคงหมุนเวียนในวัฏฏต่อไป... ส่วน
'กุศล' เป็นเรื่องในระดับโลกุตตระ เพื่อให้ใจพ้นไปเสีย..
จากเหตุแห่งความทุกข์ทั้งปวงสิ้นเชิง (ไม่ใช่แค่ฟู)
เป็นความโล่ง โปร่งใส เบา และเป็นอิสระ ฯลฯ...
เข้าสู่ความไม่ต้องหมุนเวียนในวัฏฏอีกต่อไป...@
...ในทางพระพุทธศาสนาสอนว่าทั้งบุญและกุศลเป็นเรื่องดี แต่มีนัยที่ต่างกันดังโบราณอรรถาธิบายที่ไดเดังยกมาไว้ข้างต้น ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับเราชาวพุทธเองว่า ท่านต้องการอะไร ระหว่าง บุญ, กุศล, หรือ ทั้งบุญและกุศล...สวรรค์หรือนิพพาน หรือทั้งสวรรค์และนิพพาน...ก็เป็นเรื่องที่แต่ละบุคคลพึงประพฤติปฏิบัติตามที่ตนเข้าใจและปรารถนาเถิด...
>>> F/B เพื่อนชาวพุทธ