ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กันยายน 20, 2013, 10:39:48 pm »
จะปฏิบัติให้...ถูกหัวใจ....พระพุทธศาสนานั้น
จะปฏิบัติอย่างไร
พระพุทธเจ้า...ท่านได้ตรัสการปฏิบัติไว้
อย่างสรุปหมดและครบถ้วนนี้ว่า
เมื่อเห็นรูปด้วย ตา...ก็สักว่า...ดู
เมื่อได้ฟังเสียงทาง หู...ก็สักว่า...ได้ยิน
เมื่อได้กลิ่นทาง จมูก...นี้ก็สักว่า...ได้ดม
เมื่อได้ลิ้มรสทาง ลิ้น...นี้ก็สักว่า...ได้ชิม
เมื่อได้สัมผัสทาง ผิวหนังผิวกายทั่ว ๆ ไป...
นี้ก็สักว่า...ได้กระทบ
เมื่ออารมณ์ เช่นเรื่องเศร้าเป็นต้น ได้เกิดขึ้น
ใจ...จิต....ก็ให้เป็น...สักว่า...รู้
รู้ว่า....อารมณ์เศร้า
ทำไมจึงไม่พูดถึง...เรื่องศีล เรื่องสมาธิ
เรื่องปัญญา เรื่องทำบุญให้ทาน นั่นเป็น
เรื่อง...ป ลี ก ย่ อ ย ไม่ใช่เรื่อง... หั ว ใ จ
เรื่องทำบุญให้ทาน...ก็เพื่อขจัดตัวตน
เรื่องรักษาศีล...ก็เพื่อควบคุมตัวตน
เรื่องทำสมาธิ...ก็เพื่อควบคุมตัวตน
เรื่องทำปัญญา...ก็คือทำลายตัวตน
ทีนี้ตัวเราไม่พูดหลายเรื่อง
เราพูดถึง...แต่เรื่องจำเป็นประจำวันที่สุด
ที่ตา...เราจะได้เห็นนั่นเห็นนี่
หู...เราจะได้ยินนั่นยินนี่
จมูก...เราจะได้ ฯลฯ
ทั้งหกทางนี้...เรา...ควบคุมที่นี้อย่างเดียว
ก็เป็นอันควบคุมหมด
และเป็นการปฏิบัติหมดและครบถ้วน
นี่คือ...หั ว ใ จ ข อ ง ก า ร ป ฏิ บั ติ
คัดบางส่วนจาก "พระพุทธเจ้าสอนอะไร"
พุทธทาสภิกขุ . . .
>>> F/B ติช นัท ฮันห์ -18 กันยายน 56