ใต้ร่มธรรม

อริยะสงฆ์ผู้ปฏิบัติธรรมอันดี => มาลาบูชาครู => พระราชธรรมนิเทศ (พระพยอม กัลยาโณ) => ข้อความที่เริ่มโดย: แปดคิว ที่ สิงหาคม 22, 2010, 07:45:28 pm

หัวข้อ: ความทรงจำที่ล้างไม่ออก.. (พระพยอม)
เริ่มหัวข้อโดย: แปดคิว ที่ สิงหาคม 22, 2010, 07:45:28 pm
(http://variety.teenee.com/foodforbrain/img7/93290.jpg)


สิ่งที่พระพยอมเสียใจที่สุดในชีวิต






พระพยอม เล่ากรรมที่ทำกับพ่อ



 



โยมพ่อของอาตมาเป็นคนขี้เหล้า... หาเงินมาได้เท่าไหร่ก็กินเหล้าหมด



พอเมาก็ดุด่าโยมแม่กับอาตมา  อาตมาไม่ชอบพ่อมาก.......



วันหนึ่ง โยมพ่อเมากลับบ้านไม่ได้ มีคนให้อาตมาพายเรือไปรับ



ตอนนั้น อาตมายังเป็นวัยรุ่น ทำงานมาทั้งวันก็อยากจะนอน....อยากพักผ่อน....



อาตมารู้สึกโมโหมาก






พอพายเรือกลับบ้าน ก็ทิ้งโยมพ่อไว้ในเรือ



แต่พ่อเมามากลุกไม่ไหว ตะโกนเรียก....



“ ไอ้ยอม... ไอ้ยอม... มาอุ้มกรูขึ้นบ้านหน่อย... กรูขึ้นไม่ไหว ”



ไอ้เราก็ทนรำคาญไม่ไหว เดินกระทืบเท้า ตึง.. ตึง.. ตึง..



กระชากร่างพ่ออุ้ม ในขณะที่อุ้ม..



ความรู้สึกเจ็บแค้นที่พ่อทำให้เราลำบาก ชอบด่าว่าเราเจ็บๆ



พออุ้มพ่อขึ้นมาจากเรือ... ถึงหัวสะพาน



จับร่างพ่อกระแทกกับหัวสะพาน ก้นพ่อกระแทกกับ พื้นไม้อย่างแรง



เสียงดังโครม....



พ่อแกร้องไห้.... แล้วพูดว่า



“ ไอ้ยอมนะ... ไอ้ยอม.. กรูอุ้มมรึงมาแต่เล็กแต่น้อย....



กรูนอนหลับ.. แต่มรึงไม่ยอมนอน... ร้องไห้กวน..



กรูต้องลุกมาอุ้มมรึง...ร้องเพลงกล่อมให้มรึงนอน



จะไปไหนมรึงไม่ไหว.. มรึงเหนื่อย. . กูก็ต้องอุ้มมรึง.. ทั้งที่กรูก็เหนื่อย



กรูอุ้มมรึง.. มรึงทั้งขี้..ทั้งเยี่ยว.. ใส่กรู



แต่กรูไม่เคยทุ่มมรึงลงกับพื้นเลย....



เพราะกรูรักมรึง......



วันนี้...มรึงอุ้มกรู เหล้ากรูไม่ได้หกโดนมรึงสักนิด มรึงทุ่มกรูลงพื้นทำไม.....”



พอพ่อพูดจบ น้ำตาไม่รู้มาจากไหน มันไหลพรูลงมาอาบสองแก้ม



อาตมาเจ็บปวดหัวใจเหลือเกิน



ก้มลงกราบพ่อ แล้วพูดว่า



“ พ่อครับ ต่อจากนี้ไป... ผมจะอุ้มพ่อตลอดชีวิต



โดยไม่บ่นและทุ่มพ่อ ลงพื้นอีกแล้วละครับ”



หลังจากนั้น อาตมาทำงานอย่างหนักเพื่อมาให้พ่อ หวังให้พ่อสบายขึ้น



แต่เมื่อถึงวันนั้น มันก็สายไปแล้ว



โยมพ่อได้จากอาตมาไปแล้ว







คิดแล้วมันทรมานใจเหลือเกิน อาตมาทำผิดพลาดไปแล้ว และแก้ไขไม่ได้



จึงอยากเตือนทุกคนเอาไว้ ไม่อยากให้เสียใจไปตลอดชีวิต






แล้วคุณล่ะ เคยทำอะไรให้พ่อเสียใจบ้างหรือเปล่า



บางครั้งเราอาจเข้าใจท่านผิดบ้าง   



บางครั้งท่านเฉยเราก็คิดว่าท่านไม่สนใจ



แต่พอเราโตเราก็จะรู้เองว่า



สิ่งที่ท่านทํากับเรามันเป็นสิ่งที่ท่านหวังดีกับเราเสมอ



ขอให้รู้จักค้นหาหัวใจตัวเองให้ทันเวลา



ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไป....."


***********************************

สำหรับบางคน......



บางสิ่งบางอย่าง ลำบ๊ากลำบาก แต่เราสามารถ มุมานะทำเพื่อแฟนหรือคนรักของเรา



แต่บางสิ่งง่ายๆ สำหรับพ่อแม่ของเรา เรากลับไม่ค่อยอยากทำให้ท่าน



ทั้งๆที่ท่านลำบากเลี้ยงเรามา  มาคิดได้เมื่อสายไปแล้ว....



เคยได้ยินมาว่า....



ข้าวร้อนๆกับปลาเค็ม 1 ชิ้น ตอนพ่อมีชีวิตอยู่



มีค่ามากกว่า "เนื้อมังกร...หน้าศพ" ตอนพ่อตาย...

http://variety.teenee.com/foodforbrain/28847.html
หัวข้อ: Re: ความทรงจำที่ล้างไม่ออก.. (พระพยอม)
เริ่มหัวข้อโดย: rain.... ที่ สิงหาคม 22, 2010, 08:51:35 pm
 :27: :27: :27: :27:
นานแค่ใหนแล้ว   ที่คุณ  ลืมคนที่ห่วงใยคุณ...ไว้คนเดียว
หัวข้อ: Re: ความทรงจำที่ล้างไม่ออก.. (พระพยอม)
เริ่มหัวข้อโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน ที่ สิงหาคม 23, 2010, 12:34:09 am
 :27: อนุโมทนาครับพี่แทน ธรรมะนี้ซึ้งใจมากครับ ขอบคุณครับผม
หัวข้อ: Re: ความทรงจำที่ล้างไม่ออก.. (พระพยอม)
เริ่มหัวข้อโดย: ฐิตา ที่ สิงหาคม 23, 2010, 02:09:21 am
 
 
           :12: :07:
 :13: :19: :27: :19: :13:
        :45: :45: :45: