ใต้ร่มธรรม
บล็อก => บทความ (Blog) => ข้อความที่เริ่มโดย: rain.... ที่ กันยายน 05, 2010, 09:12:10 pm
-
วงแห่งความสุข
"คุณแน่ใจหรือว่าคุณต้องการให้ผมจริงๆ"
"จริงซิครับ เพราะว่าท่านต้อนรับผมด้วยดีเสมอ
และช่วยเหลือผมทุกครั้งที่ผมขอ ผมก็เลยอยากทำให้ท่านดีใจ"
วันหนึ่ง มีชาวนามาเคาะประตูอาศรม และเมื่อนักพรตมาเปิดประตูไม้โอ๊คอันแสนหนักนั้น
ชาวนาก็ชูพวงองุ่นสดสวยให้เขาดู พลางยิ้มและพูดว่า
"ท่านครับ ท่านนักพรตรู้ไหมว่า ผมเอาพวงองุ่นที่สวยที่สุดในไร่ของผมนี้มาให้ใคร?"
"ก็ต้องเป็น ท่านเจ้าสำนัก หรือไม่ก็นักพรตคนใดคนหนึ่งแน่ๆ"
"ไม่ใช่ครับ ผมเอามาให้ท่านนั่นเอง"
"ให้ผมงั้นหรือ" นักพรตคนนั้นดีใจมาก
"คุณแน่ใจหรือว่าคุณต้องการให้ผมจริงๆ"
"จริงซิครับ เพราะว่าท่านต้อนรับผมด้วยดีเสมอ
และช่วยเหลือผมทุกครั้งที่ผมขอ ผมก็เลยอยากทำให้ท่านดีใจ"
และความสุขซื่อๆง่ายๆที่ชาวนาเห็นบนใบหน้าของนักพรตผู้เฝ้าประตู
ก็นำความสุขมาให้เขามากเช่นเดียวกัน
นักพรตผู้เฝ้าประตูวางพวงองุ่นให้ทุกคนที่เดินผ่านไปมาตลอดเช้านั้น
ได้มองเห็นและชื่นชมมัน ช่วงเป็นพวงองุ่นที่น่าอัศจรรย์ใจจริงๆ
และจู่ๆ เขาก็มีความคิดขึ้นมาว่า
ทำไมไม่เอาพวงองุ่นนี้ไปให้กับนักพรตเจ้าสำนัก
เพื่อนำความสุขไปมอบให้แก่ท่านด้วย
ว่าแล้วนักพรตผู้เฝ้าประตูก็หยิบพวงองุ่นนั้น และเอาไปให้นักพรตเจ้าสำนัก
ท่านดีใจมาก แต่ท่านเจ้าสำนักนึกขึ้นได้ว่า ในอาศรมมีนักพรตที่กำลังป่วยอยู่
ท่านจึงคิดว่า
"ถ้าเราเอาพวงองุ่นนี้ไปให้เขา เขาคงมีกำลังใจขึ้นมาบ้าง"
ดังนั้น พวงองุ่นจึงต้องอพยพอีกครั้ง
แต่ว่ามันก็อยู่ในห้องของนักพรตที่ป่วยได้ไม่นาน เพราะนักพรตคิดว่า
"พวงองุ่นนี้น่าจะนำความสุขให้กับนักพรตที่ห้องครัว
ซึ่งต้องทำงานอยู่หน้าเตาที่ร้อนระอุทั้งวัน"
แต่แล้วนักพรตที่ห้องครัวก็เอาพวงองุ่นไปให้นักพรตที่ดูแลห้องสมาธิภาวนา
เพื่อให้เขามีความสุขด้วย
นักพรตห้องสมาธิก็เอาไปให้นักพรตที่หนุ่มที่สุดในอาศรม
และเป็นอย่างนี้ต่อกันไปเรื่อยๆ....
จนกระทั่งพวงองุ่นนี้ย้อนกลับมาหานักพรตที่เฝ้าประตู
เพื่อให้ความสุขเล็กๆน้อยๆแก่เขา
..............
..................
..............
และดังนั้นเอง เส้นวงกลมแห่งความสุขก็มาบรรจบกัน เป็นวงแห่งความสุขที่แท้จริงในที่สุด
--------------------------------------------------------------------------------
อย่าคอยให้คนอื่นเป็นผู้เริ่มต้น เป็นคุณเองที่จะต้องเริ่มวงแห่งความสุขในวันนี้
เพียงแค่ประกายไฟเล็กๆ สามารถเป็นชนวนให้ระเบิดได้ฉันใด
เพียงแค่ประกายแห่งคุณความดีก็สามารถทำให้โลกเปลี่ยนแปลงได้ฉันนั้น
ความรักเป็นทรัพย์สมบัติประการเดียวที่มีเพิ่มมากขึ้น เมื่อเราแบ่งปันให้คนอื่น
เป็นของขวัญชิ้นเดียวที่ค่อยๆเพิ่มขึ้น เมื่อเราแบ่งปันแก่กันและกัน
และเป็นบริษัทแห่งเดียวที่มีรายรับมากกว่ารายจ่าย
จงแบ่งปันความรักและให้ความรักเถิด
เพื่อความรักนี้จะได้แผ่กระจายไปทั่วโลก
_______________________________________
จาก เมล็ดพันธุ์แห่งปรีชาญาณ ( Graines de Sagesse) โดย Bruno Ferrero
คณะภคินีเซนต์ปอล เดอ ชาร์ตร แปล
ขอบคุณโพสจาก http://www.carefor.org/content/view/977/153/
-
:13: อนุโมทนาครับน้องฝน^^
-
:13: (http://c4.ac-images.myspacecdn.com/images02/108/s_827ff918958e4365a483696c4748343f.gif) .. ขอบคุณสำหรับการแบ่งปัน และ ขอให้ความสุข :19: ของการแชร์ตรงนี้ คืนกลับไปหา ฝนจ๋า^^ และ ทุกๆคน .. ทวีคูณเลยนะคะ ^^ ..
-
:12:มารับความสุขแล้ว ขอส่งต่อให้เพื่อนทุกคนด้วยนะค่ะ :19: