(http://i35.tinypic.com/34shxqc.jpg)
๐๐๐ สุขใจ ที่ได้ให้ ๐๐๐
การที่เราทำความดี..
โดยไม่หวังผลตอบแทน..จากสิ่งที่เราได้กระทำ..
หรือจากบุคคลที่เราทำให้..
ย่อมก่อให้เกิดความสุขใจที่ได้ให้..
เป็นความสุขใจที่ได้ทำ..
หลายคนอาจสงสัยว่า.. ความสุขเกิดจากผู้รับหรือผู้ให้..
คำตอบ..คือ..
เกิดขึ้นได้จากทั้ง ๒ ฝ่าย..นั่นก็คือ..
ผู้ให้..สุขใจที่ได้ให้.. ผู้รับ..สุขใจที่ได้รับ..
จิตใจของผู้ให้..
ย่อมอยู่สูงกว่ามือของผู้รับ..ฉันใด..
ความสุขใจที่เกิดขึ้นจาการให้..
ย่อมเป็นความสุขใจที่ยิ่งใหญ่และงดงาม..ฉันนั้น..
หลายคนอาจไม่เคยสัมผัส.. กับความสุขจากการเป็นผู้ให้..
เพราะภาพแห่งรอยยิ้มและคำขอบคุณ.. คือ..ความงดงามที่ยิ่งใหญ่ที่ผู้ให้ได้รับ..
หากเราได้เรียนรู้..
ฝึกการเป็นผู้ให้.. และให้อย่างถูกวิธี.. ก็ย่อมจะสร้างความสุขใจ
ได้อย่างแท้จริง..
(http://www.tlcthai.com/webboard/data/164/1/04-01-2010/82285/images/82285_headline?1263235200)
แต่เมื่อใด..
ที่เราทำความดีแล้วไม่หวังผลตอบแทน..
การทำความดีของเรา..
ก็จะได้รับผลดี..
คือ..ความสุขใจที่ได้ทำเป็นเครื่องตอบแทน..
การทำความดี..
จึงไม่จำเป็นว่า..จะต้องได้รับผล.. เหมือนกับสิ่งที่เราได้ให้..ได้กระทำ..
เช่น..เราให้อาหารและเงินทองแก่ผู้ยากไร้..
เราก็มักคิดว่า..สักวันหนึ่ง..
เราก็จะต้องได้รับอาหารและเงินทองจากผู้อื่น..
นั่นเป็นความเข้าใจที่ผิด..
เพราะคุณค่าแห่งความดีที่แท้จริง..
ไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งของที่เราจะได้รับเป็นเครื่องตอบแทน..
แต่เป็นความสุขใจทุกครั้งที่เราได้ทำ-ได้ให้
ต่างหาก..
บทความ..โดย..ชายน้อย..
ขอบคุณที่มาบทความจาก วัดปทุมคงคาฯ
เครดิตจาก sookjai.com/
ขอบคุณน้องเรน....ค่ะ